| Wedstrijdverslagen seizoen 1999 - 2000 uit het krantje! |
|---|
21 augustus 1999 Pancratius zaterdag 2 - Pancratius zaterdag 3 Zaterdag 21 augustus jl. was het zover. Een droom van vier jarenlange vrienden kwam uit. We stonden met ons eigen vriendenteam met een aantal spelers uit het zaterdag 1 van vorig seizoen op het veld. Nu moesten we echter meteen beginnen tegen het zaterdag 2e elftal. Zij waren vorig jaar kampioen en trainden al een tijdje. Zelf waren we ook al een tijdje bezig ons voor te bereiden met zaalvoetbal. Op het veld is het echter heel anders. We waren bang, maar het zou wel goed zijn om te zien waar onze zwakke plekken zouden liggen. In de wedstrijd bleek dat de partijen best aan elkaar gewaagd waren. Na veel balbezit van onze kant in de beginfase kwamen we achter. Daarna mocht Remco het eerste doelpunt voor ons team maken. We gingen zelfs rusten met een 1-2 voorsprong na een intikker in het hoekje van Brian. In de 2e helft zochten we teveel naar de juiste opstelling. We speelden onrustig en het 2e team werd gevaarlijker. Uiteindelijk werd het 4-3 voor Zaterdag 2 (wij scoorden door een eigen doelpunt na een mooie actie op links van René). De oefenwedstrijden zijn nog wel nodig om aan het veldvoetbal te wennen en de juiste opstelling te vinden. Vakantiegangers komen nog terug en onze 1e keeper (we hebben er bijna 5) is hopelijk ook snel weer fit en in 'goede' conditie. Zaterdag a.s. proberen we het uit tegen OSC 3. Ik wens ons team veel succes komend seizoen en we gaan proberen er wat moois van maken. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 28 augustus 1999 OSC zaterdag 3 - Pancratius zaterdag 3 Zaterdag 28 augustus jl. speelden we onze tweede wedstrijd. Een aantal spelers van ons team was vorig seizoen al regelmatig bij hen ingevallen, waaronder ikzelf, dus een oefenwedstrijdje was snel geregeld. OSC 3 zal komend seizoen, net als ons, in de reserve 5e klasse uitkomen, waarin ze vorig jaar op de 3e plaats waren geëindigd. ’s Morgens de tenues ophalen bij Mediko Sport te Badhoevedorp en ’s middags mochten we ze direct uitproberen. Het team zag er prachtig uit in de nieuwe tenues. We hopen de foto binnenkort op de homepage van Pancratius te kunnen presenteren. Pancratius 3 gaat het web op (http://www.pancratius.demon.nl/). De wedstrijd begon goed. De posities werden redelijk aangehouden, en er werd leuk samengespeeld. Al redelijk snel kreeg ik de bal een beetje rollend achter de keeper, 0-1. Mijn volgende schot over de keeper kwam helaas op de lat. We voetbalden rustig door, totdat plotseling de gelijkmaker werd gescoord. Een klein foutje van de keeper, verder voortreffelijk gespeeld, dat ons allemaal geld kost voor de uitgaanspot. Na de tegengoal begon het hoofdstuk Maurice met als titel: “Waar een klein mannetje groot in kan zijn”. Hij scoorde vier keer op rij in één helft. De tweede helft was meer voor de statistieken. Brian scoorde nog een mooi schot en bepaalde de eindstand op 1-6. Ons team gaat vooruit. Hopelijk is zaterdag a.s. iedereen weer op tijd. Erwin kan mij altijd bellen om te vragen waar we spelen. Mark van B. wil ik anders wel ophalen. De laatste had gelukkig wel gebeld. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 4 september 1999 Pancratius zaterdag 3 - Hoofddorp 3 In de laatste oefenwedstrijd voordat de competitie begint, mochten we spelen tegen het derde elftal van Hoofddorp. Vorig jaar kwamen zij nog uit in de reserve 2e klasse, dus het werd een moeilijke wedstrijd. Wij gaan komende week beginnen in de reserve 5e klasse. Iedereen was deze keer redelijk op tijd. Lastiger was het om een scheidsrechter te vinden. Uiteindelijk was iemand van de tegenstander bereid de eerste helft te fluiten. Als iemand bereid is af en toe een wedstrijd voor ons elftal te fluiten dan mag hij (of zij) altijd contact met mij opnemen. De 2e helft werd gefloten door John. Al snel in de wedstrijd mochten we de bal uit het net halen. We stonden achter en konden de tegenstander moeilijk bijhouden. Zij hadden veelal een mannetje over. Pas in de 2e helft, toen iedereen meer op zijn eigen plek speelde, hadden we de wedstrijd meer onder controle. Door heel sober te spelen kwamen we toen niet in de problemen. Aanvallend deden we echter ook niet echt mee. In het begin kreeg Mark van B. nog een grote kans, maar daar bleef het bij. Langzaam begint ons elftal wel op orde te komen. Het 2e doelpunt dat we vlak voor tijd tegen kregen, was niet geheel onverdiend voor de tegenstander. Het was een prettige wedstrijd met een leuke tegenstander. Het was alleen jammer dat we aanvallend niet iets meer konden laten zien. Komende week is onze keeper er weer bij, zodat René weer kan voetballen en scoren. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3)
11 september 1999 Pancratius zaterdag 3 - Roda ’23 4 De competitie is begonnen, prachtig weer (beetje te warm) en het eerste punt is binnen. Echt enthousiast met de einduitslag zijn we echter geen van allen. Het begon nog wel zo leuk. René maakte namelijk zijn voetbalschoenen wat soepeler, door net niet ver genoeg over de sloot heen te springen. De wedstrijd begon goed voor ons team. We probeerden leuk te voetballen en waren de eerste helft de betere ploeg. De tegenstander maakte het zichzelf nog moeilijker door tegen de scheidsrechter te lopen klagen. Al snel moest René uitvallen (koude voeten?). Het eerste competitiedoelpunt werd gemaakt door Maurice. Even later scoorde hij ook een tweede doelpunt. De tegenstander bleef klagen en vond zich volwassen genoeg om het elke keer beter te weten dan de scheidsrechter. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 18 september 1999 RAP 6 - Pancratius zaterdag 3 Nog vol ongeloof over de grote voorsprong die we een week eerder uit handen gaven, kunnen we het nare gevoel van ons af spelen. We moeten tegen RAP 6. Zij hadden een week eerder wel kunnen winnen. De tegenstander maakt eigenlijk niemand meer uit. We moeten gewoon goed spelen en een maximaal resultaat halen. We proberen lekker simpel te voetballen. Niet teveel lange ballen, hard werkend en ieder op de eigen positie proberen te blijven spelen. Vooral in het begin lukt dit best wel goed. De wedstrijd begint redelijk gelijkwaardig. Wij worden steeds sterker. Dit resulteert in een doelpunt van André. Er volgen meer kansen, zonder dat de tegenstander ook echt gevaarlijk kan worden. Achterin begint ons team te groeien. Later scoort Brian een voor hem karakteristieke goal. Vanaf de rechterbuitenkant komt hij in lopen. We wachten op een voorzet, maar loeihard verdwijnt de bal in het net. De derde goal valt ook nog voor de rust. Remco scoort de 0-3. De score is terecht. We missen nog wel wat kansjes (Remco via een halve omhaal op de lat en Erwin komt nog alleen voor de keeper. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 25 september 1999 Pancratius zaterdag 3 - Sporting Martinus 3 Kom op nou scheids………….., dat zie je zelf toch ook wel………, verdomme dat kan toch nooit buitenspel zijn…….. enzovoort, enzovoort. Helaas was het niet alleen de tegenstander die zich hier schuldig aanmaakte. Wij als collectief deden net zo hard mee. Ik denk dat het van groot belang is dat we snel van dit praten afstappen, daar we het ons zelf erg lastig maken om een scheidsrechter te vinden die ons nog wi fluiten! Maar goed; Maurice had niet zo gek veel zin om mee te doen, dus liet hij zich maar bereidwillig in het glas vallen. Resultaat 12 hechtingen! Over naar de wedstrijd: Binnen 5 minuten werd het aantal spelers op de groene mat gereduceerd tot 20 vanwege een opstootje. Ondanks dit alles probeerden we toch het spel naar ons toe te trekken wat de eerste helft dan ook vrij goed lukte. Het resulteerde dan ook in een aantal fraaie kansen met name voor Brian. Helaas was hij niet in staat deze te benutten daar hij waarschijnlijk werd verblind door vrouwelijk schoon aan de zijlijn. Hannes, die gelukkig weer in de basis startte, was beter op dreef en zorgde met een tweetal fraaie doelpunten voor een voorsprong. De rust werd dan ook met een voorsprong van twee doelpunten ingegaan. Na de rust ging het helaas, zoals wel vaker, wat minder. We waren minder in staat de wedstrijd naar ons toe te trekken wat dan ook leidde tot een tegendoelpunt (is wel goed voor de pot trouwens zo nu en dan een goaltje tegen). Er ontstond een beetje paniek-voetbal en duels werden te veel verloren. Ondanks dit alles werden toch de drie (toch wel zwaarbevochte, maar verdiende) punten binnen gehaald. Wat ik zelf wederom erg positief vond dat ondanks fouten die gemaakt werden, het commentaar opbouwend positief bleef. Het is belangrijk dat dit zo blijft! Invallers Frank & broeder Coen bedankt voor de goede invalbeurt! Tot zaterdag! Mark van Baar (speler van Pancratius zaterdag 3) 2 oktober 1999 Pancratius zaterdag 3 - JOS/Watergraafsmeer 4 Op een natte en regenachtige zaterdagmiddag maakte ik mijn rentree op de Nederlandse velden na een mooie vakantie. Ons team moest dan wel op een aantal plaatsen gewijzigd worden, maar we gingen met een schot op de lat binnen de minuut flitsend van start. Onder leiding van een betonnen verdediging zetten we de tegenstander met redelijk goed combinatiespel onder druk. De tegenstander was een, vooral op het middenveld, technisch goed verzorgd team dus makkelijk zou het niet worden. Na een goed lopende aanval zorgde René voor de 1-0 op aangeven van Erwin. Daarna volgden nog een aantal kansen waaronder de inmiddels befaamde schoten van Brian (één op de lat en een fantastische redding van de keeper). De 2-0 kwam op naam van Maurice die zijn lichaam goed gebruikte en knap afrondde. Geen kansen weggegeven en veel gecreëerd, zo gingen we de rust in. Na de thee werd het veldspel beter en resulteerde in 3-0 door opnieuw Maurice op aangeven van Erwin. René deed zijn tegenstander op de linkerkant weer ouderwets vaak naar adem happen en we kregen weer eens veel kansen maar verder dan 3 doelpunten kwamen we niet. De conditie zakte ook weer wat terug naarmate de wedstrijd vorderde en vlak voor tijd werd het nog 3-1. Al met al kunnen we weer tevreden zijn, woensdag weer lekker trainen en zaterdag weer voor de drie punten gaan! Mark Houweling (speler van Pancratius zaterdag 3) 9 oktober 1999 OSDO 4 - Pancratius zaterdag 3 Na drie overwinningen, een gelijkspel en een leidende positie in het klassement konden we ondanks de vele regen toch weer lekker voetballen. We moesten spelen tegen OSDO 4, dat nog niet echt indrukwekkende uitslagen had laten zien. We konden dankzij onze brede selectie toch nog genoeg mensen opstellen. Langzaam zijn de vakanties van de meeste teamleden wel weer voorbij. De tegenstander trof het minder, want zij begonnen eventjes met 9 spelers. Met aanvullingen tijdens de wedstrijd en een uitvaller, speelde OSDO de wedstrijd grotendeels met één man minder. We kregen al snel veel kansen. Het missen van deze vele kansen was toch wel het meest opvallende aan deze wedstrijd. Toch kwamen we redelijk snel nog op 0-1 door Erwin. Een droog schot van afstand zat goed in het hoekje. Hij behoudt hiermee kansen op het nemen van vrije trappen tijdens de wedstrijd, ondanks het falen van ‘latje schieten’ tijdens de training. Maurice bleef werken aan zijn topscorerspositie door de 0-2 te scoren en Remco scoorde uiteindelijk de 0-3 voor de rust. Remco bleek wel goed in het ‘latje schieten’ tijdens de training maar mikte tijdens de wedstrijd vooral naast het doel. Gelukkig baalde hij hier zelf het meeste van. Na rust liep de score vrij gemakkelijk naar 0-6 via Remco (2x) en Maurice. Pas achteraf merkte ik dat de tegenstander bijna geen kansen had gekregen. Mark H., als reservekeeper, pakte de enkele kansjes goed. De wedstrijd eindigde helaas iets te vroeg doordat de tegenstander een vervelend incidentje veroorzaakte, maar gelukkig zelf ook weer snel oploste. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 16 oktober 1999 Pancratius zaterdag 3 - Legmeervogels 4 Met wat hulp hadden we genoeg spelers, het weer was prachtig en het derde zaterdagelftal was er klaar voor. Een half uur voor de wedstrijd bleek Frans echter te laat met de tenues. Het bleef gelukkig bij een paar minuten, maar het was vervelender dat de helft nog in de droogtrommel zat. Frans had zijn dag niet. Met wat fantasie konden we een fatsoenlijk gekleed elftal opstellen. Legmeervogels stond in de middenmoot, maar bleek een zeer goede tegenstander te zijn. De wedstrijd ging gelijkwaardig op. Veel grote kansen waren er niet. We konden geen grip krijgen op de tegenstander, en ons middenveld dreigde te worden overlopen. Door een uitval van Guus kwamen we op 1-0. Nog voor rust werden wij achterin uitgespeeld en werd het 1-1. Meteen na de rust creëerden onze aanvallers ruimte voor ondergetekende en bleef mijn schotje via de paal net achter de doellijn (2-1). Na de goal kreeg Legmeervogels een paar opgelegde kansen, maar het was uiteindelijk een uitverdedigfout waardoor we weer de voorsprong kwijt waren. Na de gelijkmaker werden we sterker. Al ver in de 2e helft kon Remco de bal ver in de hoek plaatsen (3-2) en Maurice schoot even later de 2-4 binnen. Veel kansen gaven we niet weg. Vlak voor tijd klopte de organisatie niet bij een hoekschop en werd het toch nog 4-3. In de paar resterende minuten werd het niet meer gevaarlijk. De tegenstander had misschien een puntje verdiend, omdat zij mede voor een spannende en sportieve wedstrijd hadden gezorgd. Wij waren blij met de vertoonde vechtlust en instelling, de mooie wedstrijd en de drie punten. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 23 oktober 1999 Amstelveen Heemraad 7 - Pancratius zaterdag 3 3-1 (0-1) De wedstrijd tegen Amstelveen kende vooraf al de nodige problemen. 5 man zouden afwezig zijn van de 15 beschikbare mensen, maar daar tegenover stond dat Wilco na zijn neusoperatie weer groen licht had gekregen om te mogen beginnen met sporten. Precies elf mensen dus, zonder keeper en met een nog niet echt fitte speler. Improviseren dus en Amstelveen trok gelijk ten aanval waardoor we onder grote druk kwamen te staan. Deze ploeg is vorig seizoen kampioen geworden en bleek een goed ingespeelde ploeg te zijn. Wij hadden het moeilijk maar toch slaagden wij erin na een half uur de score te openen. Een lange pass van Wilco werd fantastisch afgemaakt door Maurice. Toch werd de druk groter en groter, maar de verdediging met de soeverein spelende invallerkeeper René hield goed stand. In de tweede helft voltrok zich een oude voetbalwet. Bij de tegenstander werd er iemand uitgestuurd wegens natrappen op Brian en met 10 tegen 11 slaagde Amstelveen erin 3X te scoren binnen korte tijd. Uit een corner, een mooi schot in de bovenhoek en een geplaatste schuiver en de elf Pancratius 3 waren knock-out. We bleven wel proberen maar mede de keeper van Amstelveen bleek te sterk voor ons. Kansen voor Maurice, Remco, Wilco, Ronald en Erwin werden niet benut en de einduitslag bleef 3-1. Een toch wel verdiende uitslag gezien het goede spel van de tegenstander met vele kansen aan hun kant. Maar niet getreurd: volgende week zijn er weer drie punten te behalen, zijn we weer completer en we liggen nog altijd op ‘schema’. We spelen dan de ‘derby’ tegen Badhoevedorp… Mark Houweling (speler van Pancratius zaterdag 3) 30 oktober 1999 Badhoevedorp 3 - Pancratius zaterdag 3 2-2 (0-2) De derby tegen Badhoevedorp stond op het programma en met een nagenoeg volledige selectie moesten we op deze zonnige zaterdag aan de bak tegen onze ‘buren’. Opnieuw gingen we flitsend van start en na een aantal opgelegde kansen was het Guus die na een mooi opgezette aanval de 0-1 liet aantekenen. Een betere start konden we ons niet wensen, we bleven goed voetballen en de 0-2 van Remco was dan ook een logisch gevolg. Daarna begonnen we slordig te worden en meer achteruit te voetballen, deels door de tegenstander maar voornamelijk door onszelf, en maakten we het onszelf weer eens moeilijk. We kregen nog wel goede kansen en gingen de rust in met 0-2. Na rust stortte het hele elfal in zo leek het: passes kwamen niet meer aan, duels werden te vaak verloren en daardoor rook de tegenstander zijn kansen op misschien wel meer. We stonden dus onder druk en het conditietekort kwam ook weer aan het licht. Gelukkig hadden we John weer op het doel staan, maar zelfs hij kon niet voorkomen dat het 1-2 werd. Twee wissels resulteerden ook niet in beter voetbal en bij de 2-2 stond zowel middenveld als achterhoede te slapen. Jammer, want het eerste half uur in de eerste helft ging zo goed. Vlak voor tijd werd zowel ondergetekende als een speler van Badhoevedorp uit het veld gestuurd na een wilde reactie van de speler van Badhoevedorp op een tackle mijnerzijds. Onnodig want het was een zeer sportieve wedstrijd, zo verklaarde ook de scheidsrechter achteraf. 2-2 dus als eindstand en helaas onnodig puntverlies. Maar ja, dat zijn de groeistuipen van een compleet nieuw team en gelukkig zijn er nog genoeg wedstrijden om weer op het juiste spoor te komen, want goed voetballen kunnen we wel degelijk. Mark Houweling (speler van Pancratius zaterdag 3) 13 november 1999 RKAVIC 6 - Pancratius zaterdag 3 2-2 (1-1) Na een nederlaag, een gelijk spel en een vrij weekend werd het weer tijd voor een overwinning. Het motto was lekker voetballen, krachten verdelen over de hele wedstrijd en niet te snel naar voren willen spelen. Dit lukte in het begin van de wedstrijd erg goed. We combineerden goed en konden RKAVIC ver terugdrukken. Toch scoorde RKAVIC de eerste goal. Een foute pass resulteerde in de 1-0. Voor het eerst in de competitie viel de eerste goal bij de tegenpartij. Hierna ging de wedstrijd gelijk op. Met veel inzet en strijd kon Brian de bal afpakken en ondanks hevig duwen de gelijkmaker maken (1-1). In de 2e helft zorgden wat omzettingen voor een betere veldbezetting. We konden het initiatief weer naar ons toe trekken en gaven geen kans meer weg. Een aantal grote kansen werd nog gemist, maar uiteindelijk scoorde Wilco de 1-2 uit een goed opgezette actie op links. De vaste lezers weten dat we veel punten verliezen in de slotfase. Ook tegen RKAVIC ging het weer onnodig mis. Ondanks goed spel was er veel commentaar in het veld, met slechts enkele spelers uitgezonderd. Met de armen in de zij, praten tegen de scheidsrechter, reageren op overtredingen van de tegenstander en reageren op onsportief gedrag van de tegenstander. De gevolgen van ons kinderachtige gedrag waren 3 terechte rode kaarten (waarvan 2 voor Pancratius), onrust in ons spel en de gelijkmaker (2-2). Weer 2 verliespunten, die we aan onszelf te danken hebben. De sfeer is goed, maar het zou nog veel leuker kunnen zijn!!!!! Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) Pancratius zaterdag 3 -Overbos 2 2-3 (1-2) We hadden na de ietwat tegenvallende resultaten van de afgelopen weken wat recht te zetten en wat was een beter moment dan tegen een directe concurrent als Overbos… Helaas was er geen scheidsrechter beschikbaar en moest onze regelaar Ronald Bakker fluiten. Dit had enige omzettingen in de opstelling tot gevolg, maar we begonnen uitstekend. Met goed combinatiespel kregen we de eerste kansen in de wedstrijd. De tegenstander, die met mondkapjes in de kleedkamer zaten, bleek echter ook een goede ploeg te zijn en dus tekende zich een spannende wedstrijd af. Toch waren wij het die de score openden, want na een mooi opgezette aanval via een aantal schijven was het René die beheerst afrondde. Gezien het spelbeeld verdiend en we gingen uiteraard op jacht naar meer. Nadat Overbos al wat gevaarlijker werd met afstandschoten, kwam de tegengoal een beetje uit de lucht vallen doordat John een schot niet onder controle kreeg en dus stond het 1-1. Miscommunicatie in de verdediging leidde tot 1-2 omdat de ineens opgezette buitenspelval niet bleek te werken. Na de thee moesten we dus e.e.a. rechtzetten, alleen we slaagden daar het eerste kwartier in de tweede helft totaal niet in: onrustige en slechte passing, weinig beweging, geen combinaties meer en geen overtuiging in de duels. De 1-3 viel door een snelle counter na dom balverlies bij een ingooi op de middenlijn. Na op deze manier hard wakker te zijn geschud gingen we op jacht naar de aansluitingstreffer en meer. We werkten zeer hard en begonnen weer te voetballen en de verdiende 2-3 werd door topscorer Maurice gemaakt na een prachtige rush van René. Eén tegen één achterin, meer druk op het middenveld en pressie op hun verdediging leidde echter helaas niet tot meer en dus bleef de eindstand 2-3. De tegenstander vierde dit in de kleedkamer met luid gezang en lawaai, maar er zijn nog genoeg wedstrijden en als we zoals in het begin van de eerste helft en het laatste gedeelde van de tweede helft spelen gaan we absoluut weer wedstrijden winnen. Volgende week de kraker tegen Amstelveen/Heemraad. Mark Houweling (speler van Pancratius zaterdag 3) 27 november 1999 Pancratius zaterdag 3 - Amstelveen 7 5-0 Geen verslag meer aanwezig! Doelpunten van Erwin, Erwin, Mark van Baar, René en een eigen doelpunt. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) Tegen Roda ’23 hadden we wat recht te zetten. In de eerste wedstrijd van het seizoen waren we namelijk een 4-0 voorsprong kwijtgeraakt. We begonnen enthousiast en speelden de tegenstander in het eerste kwartier volledig zoek. De tegenstander leunde ver naar achteren en wachtte op een kansje om uit te breken. Meer en meer begonnen we echter uit positie te lopen en konden we de druk niet handhaven. Met 11 verschillende spelers voetbalden we ook meer en meer met andere ideeën. Moeten we de bal voor de pot gooien, moeten we nog verder naar voren spelen of moeten we de tegenstander uit proberen te spelen? Het is ook moeilijk voetballen als je enorm veel ruimte krijgt van een matige, maar slimme tegenstander. In één van de weinige aanvallen van Roda ’23 viel een goal doordat we de bal niet goed weg kregen (1-0). Vlak voor rust viel er ook nog een 2e tegengoal. Verdiend was dat zeker niet. Weer konden we de bal niet weg krijgen (2-0). Na rust hadden we wind mee en voetbalde Roda ’23 helemaal niet meer mee. Wij vielen aan en zij bleven in een kluitje voor de goal hangen. Ook nu waren de verschillende ideeën in het veld weer terug te zien, maar was er wel verbetering t.o.v. de 1e helft. Weer probeerden we het met veel voorzetten maar missen we kopspecialisten en had de tegenstander houterige lange verdedigers die ze simpel konden verwerken. Uiteindelijk viel de bal een keer goed en kon Mike scoren (2-1). Kansen voor de gelijkmaker zijn er wel geweest, maar hij viel niet. Een offday tegen een tegenstander die ons duidelijk niet ligt. We moeten deze wedstrijd dus maar snel vergeten. Ik hoop dat we volgende wedstrijd een keer wat ruimer op tijd zijn. Vooral Guus mag dat zaterdag a.s. eens proberen! Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 12 november 1999 Pancratius zaterdag 3 - RAP 6 Na al een heel seizoen zonder onderbreking te voetballen, zou het zaterdag dan gebeuren. Veld afgekeurd. Het regende, stormde en het was dus noodweer. Toch moesten we het veld op ondanks pogingen om de tegenstander tegen de regen te beschermen met een afgelasting. Het veld bleek gelukkig redelijk goed bespeelbaar. Dit zou echter gaan veranderen. Met de wind in de rug begonnen we. Al snel kreeg Maurice een kans, maar verder doorzetten konden we niet. Remco moest halverwege de 1e helft het veld uitstappen na de hele week al ziek te zijn geweest. Gelukkig wachtte hij nog op een dood spelmoment. Even later leek Wilco zwaar geblesseerd te raken aan zijn knie. Wilco geeft echter nooit op, en zijn favoriete weer maakte dit nog moeilijker. Uiteindelijk bleek de blessure toch aanleiding voor een wissel. Hopelijk is hij snel weer hersteld. Ronald Bakker (speler van Pancratius zaterdag 3) 15 januari 2000 OSC zaterdag 3 - Pancratius zaterdag 3 0-4 (0-3) De eerste wedstrijd in 2000 en opnieuw tegen OSC. De vorige ontmoeting eindigde in een (te) simpele 1-6. Nu wilden ze ‘revanche’ met hun sterkste formatie, dus we konden nog wel wat verwachten. Na een rommelig begin op een slecht veld en een lichte, gladde bal namen wij langzaam het heft in handen. Hoewel OSC een paar kleine kansen kreeg en zelfs één levensgrote, nadat John ‘ja, ja’ riep en de bal los liet. Maar de speler van OSC slaagde erin om met een leeg doel voor zich over (!) te schieten. De verdediging van OSC bleek niet het beste onderdeel van het team te zijn en na een aantal kansen was het Remco die de keeper het nakijken liet met de 0-1. Zo, het ijs was gebroken en Pancratius ging op jacht naar meer. Een interceptie op het middenveld en een gigantische fout achterin bij OSC leidde tot de 0-2. Opnieuw door Remco en een knappe goal. André maakte in navolging van collega-spits Remco er nog 0-3 van en de wedstrijd leek gelopen. Nu hebben wij wel vaker soortgelijke voorsprongen gehad dus na de rust moesten we doordrukken en gewoon blijven voetballen zodat de goals vanzelf zouden komen. De combinaties liepen soepel en daardoor creeërden we kans op kans. Via de eerste penalty van het seizoen was het Erwin die de 0-4 maakte. Mede door zijn ‘Beckham’ slip schoot hij hem lekker in. Daarna hadden o.a. Remco, Ronald, Maurice, André en Erwin nog mooie scoringskansen maar de teller bleef ‘slechts’ op 4 staan. Na de wedstrijd bleek overigens de bierconsumptie binnen ons team gedaald te zijn aangezien er 2 spelers bij ons een ‘TBC-kuur’ mogen doen en de vraag is: Wie is Carla Cox? Al met al een goed begin dus want volgende week wacht alweer de zware uitwedstrijd tegen Sporting Martinus. Het lijkt er na deze wedstrijd op dat we er klaar voor zijn! Mark Houweling 5 februari 2000 Pancratius zaterdag 3 - OSDO 4 5-4 Deze tegenstander neemt de huidige koppositie in, dus we wisten dat we geconcentreerd en met veel inzet het veld moesten betreden. Het was meteen al te merken dat we op gelijkwaardig niveau aan het voetballen waren. Het eerste doelpunt viel in ons voordeel door een prachtige individuele actie van Ronald Veenstra. Kort daarna werd na een dekkingsfout (door diezelfde Veenstra) de gelijkmaker geïncasseerd. Het ging van kwaad tot erger, want voor we het wisten stonden we 1-3 achter. Met deze stand gingen we ook rusten. Een groot compliment moet ik maken, omdat we niet het koppie lieten hangen, maar de tweede helft positief ingingen. Al heel snel kon Erwin de 2-3 intikken. Toen brak het moment Brian aan! Hier moeten we even bij stilstaan. Een corner, en hij flikte het gewoon, in een keer erin! 3-3! Ondertussen hadden we de wedstrijd meer naar onze hand gezet, we controleerden hem meer. Desondanks moesten we de 3-4 incasseren door een door hun mooi benutte vrije trap. Weer een achterstand, maar het positieve bleef!!! Hulde!!! Wederom kregen we een corner en was het weer die dekselse Brian die het lekker in zijn bol had om de corner er in één keer in te draaien. Magnifiek! 4-4. De strijd was nog niet gestreden, want kort voor tijd nam weer die Brian een vrije trap die lekker ingeknikt werd door Wilco Krampenburg. Eindstand 5-4. Een puike wedstrijd, waar we zeker een grote les uit hebben geleerd; nooit de koppies laten hangen en strijd blijven leveren. KEEP ON GOING!!!!!!!! Bij deze wil ik ook de invallers bedanken. (p.s. Mark vergeet volgende wedstrijd je tape niet!!) René Johannesma, topspeler Pancratius zaterdag 3 26 februari 2000 Pancratius zaterdag 3 - Badhoevedorp 3 2-1 In de vorige ontmoeting met Badhoevedorp hadden we onnodig punten laten liggen, dus we waren gebrand om thuis de 3 punten in ons bezit te houden. Dat deed het begin van de wedstrijd nog niet vermoeden, omdat we strooiden met onzuivere passes en door te ruim te dekken, waardoor we een doelpunt tegen kregen. Badhoevedorp creëerde ook meerdere kansen, die ze voor de rest onbenut lieten. Door twee individuele actie van Wilco op links konden we toch de rust in gaan met een 2-1 voorsprong. Na de thee begonnen we offensief. Remco en Andre kregen twee kansen die niet omgezet konden worden in doelpunten. Al gauw nam Badhoevedorp weer het initiatief over en de pressie naar ons nam toe. Wilco moest aan de noodrem trekken en veroorzaakte een strafschop. Aangezien de speler van Badhoevedorp een aanloop vanaf Schiphol-Oost nam en onze keeper aangaf dat hij ‘Jan Reker had gebeld’ ging de bal onbeheerst naast. Wij kregen nog een enorme kans na een voorzet van Remco die Guus vrij in kon koppen. Guus had alleen het doel verplaatst. Gelukkig voor ons bleef de stand 2-1 en floot de goedleidende scheidsrechter Mark H. af. We hadden weer punten in de pocket!!!! Hierbij wil ik de drie gastspelers en de gastkeeper die het allen niet onverdienstelijk deden graag bedanken voor hun medewerking. René Johannesma, speler Pancratius zaterdag 3 11 maart 2000 KBV 3 - Pancratius Zaterdag 3 1-4 Doordat wij al een tijdlang werden uitgedaagd door een speler van KBV 3 moest het er van komen. Het moest in een wedstrijd worden beslist. Was Pancratius 3 een matig team met enkele redelijke spelers? Was KBV 3 een team van slimme voetballers, die allen lang in een eerste elftal hadden gespeeld? Door jarenlange ervaring koos KBV ervoor de eerste helft met wind tegen te voetballen. Met de wind in de rug was Pancratius dan ook de aanvallende partij. KBV deed niet veel moeite en kreeg ook weinig kans om aan te vallen. We hadden enkele kansjes, voornamelijk door afstandschoten. Wij hadden heel veel ruimte, maar konden KBV niet lang vastzetten. Vaak kwam dit door balverlies en slordige passing. Een schot van René raakte de paal en een schot van Mark H. de snelweg. Een kopbal van Mark schampte even later ook de paal. Vlak daarna kon KBV uit een corner vrij inschieten (1-0). John, die nog geen wallen onder zijn ogen had van het vader worden, was kansloos op doel. Vlak voor rust konden we via René gelukkig op 1-1 komen. Na de rust werd de wedstrijd snel beslist. Met wind tegen kon Remco, die voor mij was ingevallen, een echte hattrick scoren (1-4). Het is jammer dat Remco het scoren voor de oefenwedstrijden bewaart. Kort voor tijd kon KBV in een rommelige fase nog tegen scoren (2-4). Het was bijna de eerste keer dat ze gevaarlijk waren. Het drankje van de uitdagende partij smaakte prima na afloop. Ronald Bakker, speler Pancratius zaterdag 3 18 maart 2000 Sporting Martinus 3 - Pancratius Zaterdag 3 Doordat de boodschapjes wat langer duurden en de locatie van de velden van Sporting Martinus moeilijk te vinden was, moesten we even geduld hebben voordat we konden beginnen met de wedstrijd. We begonnen sterk aan de wedstrijd. De tegenstander deed niet echt mee en het was dan ook wachten op doelpunten. Bakker schoot tegen de paal, Wilco kopte en Remco schoot een aantal keren tegen de paal. Sporting Martinus liep achter ons aan. Toch speelden we niet eens goed. We leden veel onnodig balverlies door onzuivere passing en door onoplettendheid. Ook waren we door het gebrek aan tegenstand niet echt fel genoeg in de duels. Tot schrik van Martinus kwamen zij op voorsprong. Nog voor rust konden ze zelfs tot 2-0 komen. Zo makkelijk was ze dat nog niet gelukt dit seizoen. Dit kon toch niet waar zijn! De 2e helft moest het dan gebeuren met een aanvaller erbij. We begonnen een stuk feller en probeerden de grens van het toelaatbare te zoeken in de duels. Na enkele kansjes kon Remco dan toch de 2-1 scoren. Sporting Martinus kwam bijna niet meer onder de druk vandaan. We ontsnapten aan een penalty tegen toen John moest ingrijpen na weer onnodig balverlies. Toch konden we onze mondjes moeilijk dichthouden tegen de scheids. Uiteindelijk kon Wilco (weer hij) de gelijkmaker scoren (2-2). Ondanks veel oponthoud door ballen in het water duurde de wedstrijd veel te kort. Het kampioenschap lijken we nu definitief te kunnen vergeten. Ronald Bakker, speler Pancratius zaterdag 3 25 maart 2000 JOS/Watergraafsmeer 4 - Pancratius zaterdag 3 1-4 (0-2) Na een aantal wedstrijden met onnodig puntverlies hebben we nog maar een minieme kans op het kampioenschap. Daarom konden we redelijk vrijuit spelen tegen Jos/Watergraafsmeer. Met 12 man sterk zouden we de 3 punten weg moeten halen op Sportpark Drieburg. Een aantal spelers kwam te laat en Guus besloot de eerste helft helemaal maar over te slaan en dus begonnen we met een geïmproviseerde opstelling. Al snel in de wedstrijd werd duidelijk dat we heer en meester waren en we konden het ons veroorloven de mooiste en makkelijkste kansen te missen. Remco besloot, na goed doorzetten van Erwin, met een fraai schot toch maar de 0-1 te maken. Vlak voor rust was het Erwin die de 0-2 droog binnenschoot. 0-2 met de rust waar het eigenlijk 0-5 had moeten staan. Een mooie opdracht voor de 2e helft dus. Na een onrustig begin van onze kant met slordige passing en onnodig balverlies was het René die de keeper omspeelde en de rustgevende 0-3 binnenschoof na een mooie aanval. We bleven daarna onverdroten verder gaan en Maurice scoorde de 0-4 na een mooie individuele actie. En Jos/Watergraafsmeer? Oh ja, die kregen van de scheidsrechter nog een penalty cadeau na duwen (?) van Mike. Om er iets zekerder van te zijn dat JOS zou scoren mochten ze de penalty van 8 meter nemen. Een lachertje, maar ja 1-4 dus, waar het ook makkelijk 1-9 had kunnen zijn. Hier bleef het bij en we haalden een bijzonder nuttige overwinning. Hierbij nogmaals dank aan Chris voor zijn prima optreden op het middenveld! Mark Houweling 8 april 2000 Pancratius zaterdag 3 - RKAVIC 6 Met deze tegenstander hadden we nog een klein appeltje te schillen. De uitwedstrijd was geëindigd in een 2-2 gelijkspel. Drie punten pakken vandaag was dan ook het minste wat we moesten doen. In de openingsfase bleek al snel dat we een maatje te groot waren voor RKAVIC, want we kregen meteen aardig wat ruimte om aan te vallen en creëerden zo ook de nodige kansen. Na 20 minuten spelen was het dan ook Hannah die een prachtig schot lanceerde, die de bovenhoek trof (1-0). Met deze stand gingen we ook rusten. in de kleedkamer werd er ook nog even op gehamerd dat we tegenover elkaar iets positiever moesten zijn in het veld. Met die gedachten betraden we weer het veld. Al gauw kwamen we op 2-0 door een klutsbal die Erwin (Ooms of Pieper) in kon tikken. RKAVIC probeerde wat meer spel te brengen, maar kon niet voorkomen dat Hannah de 3-0 in kon schieten nadat Maurice hem in stelling had gebracht. De 4-0 kwam tot stand nadat we met 4 man op de keeper konden afstormen. Die kans werd nog bijna om zeep geholpen, maar kon nog net afgemaakt worden door Hannah. RKAVIC kon nog tegenscoren door een ten onrechte gegeven strafschop van de verder goed leidende scheidsrechter de Heer R.A. Bakker. Helaas moesten we nog met 10 man verder nadat Mark van Baar ‘zwaar’ geblesseerd het veld moest verlaten. we zijn verder niet in gevaar gekomen en de 4-1 eindstand was dan ook meer dan verdiend. ps: Erwin, koud he, water. Rene ‘ Hannah’ Johannesma 11 aoril 2000 Legmeervogels 4 - Pancratius 3 2-0 Slechte wedstrijd op zeer slecht veld. 15 april 2000 Hoofddorp 3 - Pancratius zaterdag 3 2-1 (1-0) Na eerst op dinsdagavond tegen Legmeervogels (in de ArenA ligt een beter veld) wat ongelukkig te verliezen in een slechte partij van onze zijde (2-0), mochten we in onze laatste competitiewedstrijd van het seizoen tegen de kampioen Hoofddorp spelen. We hadden een aantal afwezigen, o.a. in verband met de grote stuukbeurs, die altijd rond dit weekend valt. De burgemeester had de wedstrijd gelukkig niet verboden. We speelden om 12.00 uur, zodat er in de middag genoeg tijd over bleef voor de boodschapjes. Toen Mark v. B. eindelijk zijn privé-stoel had gevonden konden we beginnen met goed voetbal, combinaties zonder een kans kans weg te geven. Dat kwam mede door de invallende Coen (bedankt) en de jarige jonge god van het elftal: ‘humeurige’ Hansie. In de enige poging tot een aanval van Hoofddorp kregen we de bal niet weggewerkt en viel een ongelukkige goal (1-0). Vol vertrouwen begonnen we aan de 2e helft. We gingen gewoon verder en bleven iets sterker. De goal moest wel vallen en het was Maurice (onze t(bc)opscorer) die een prachtige voorzet gaf op Remco, die koppend kon scoren (1-1). Waar André de eerste helft terecht geel kreeg, bleef het rood Erwin bespaard toen hij naar de lucht wees en per ongeluk de bal tegenhield en wij aan een gevaarlijk moment ontsnapten. Ze hadden toch niet gescoord, want John stond weer lekker te keepen. De bal die later van richting veranderde en volledig in de andere hoek het doel inging kon hij echter niet tegenhouden (2-1). We gingen gewoon door, maar we hadden wel een tikkie gehad. Brian en Mark kregen echter wat energie extra voor hun duels. Brian groeide zelfs uit tot waterschieter i.p.v. waterdrager van het elftal. Het publiek was minder blij. Een doelpunt viel niet meer. De waterzak nog wel, waardoor ik alvast een douche had gehad. Jammer genoeg was René in de wedstrijd minder doelgericht. Ronald Bakker |