| Wedstrijdverslagen seizoen 2000 - 2001 |
|---|
16 september 2000: Sporting Martinus 2 – Pancratius zaterdag 3 5-3 (1-1) Na geen enkele oefenwedstrijd te hebben gespeeld en met weinig trainingsuren in de benen begonnen we afgelopen zaterdag aan onze eerste wedstrijd van het seizoen. Een matige voorbereiding, wat werd verslechterd door de grote groep telaatkomers. We begonnen zeer moeizaam aan de wedstrijd en kwamen achterin onder druk, tegen dezelfde tegenstander als een jaar eerder. Remco maakte zijn aspiraties als topscorer waar door een counter te verzilveren. Snel werd het weer 1-1. Doorlopen op onze keeper werd niet gezien, maar de leiding gaf de scheids niet uit handen. Schreeuwend en met kaarten toonde hij zijn almachtigheid. Vooral op afstand houden en de locatie van de bal was de scheids zeer bedreven. Nadat Hans al uit voorzorg van het veld ging en René zijn eerste gele kaart kreeg ging het mis. Bij een aanslag van achteren op René kreeg René zelf zijn 2e gele kaart en zijn eerste rode kaart doordat hij zei dat het van achteren was. Om een verklaring vragend bleek dat de scheids hem een matennaaier vond waarop ik hem een dweil vond. De scheids genoot van het geven van de zijn 2e rode kaart en mijn eerste. Genietend kon hij nog vermelden wat de gevolgen van staken van de wedstrijd waren. Met 9 man verder, geen wissels en enkele blessuregevallen kwamen we na de lange rust (scheids zat nog aan de bar) knap tot 2-3 voor (doelpunten Awet en Maurice). Na extreem hard inkomen van de tegenstander kon Remco er geblesseerd af. De scheids was de 2e helft niet meer aanwezig behalve bij het begin en eindsignaal. Het bestuur leek met hem te hebben gesproken. André kon met kramp amper verder, Maurice was al geblesseerd en de rest zal ook al fysiek stuk. John hield zijn doel een tijdlang knap leeg, maar de uiteindelijke 5-3 was onafwendbaar tegen de prettige maar matige tegenstander. Ondanks herhaalde excuses aangeboden door het bestuur en de tegenstander voor de scheids bleef de wedstrijd en de middag verpest. We hadden het zelf nooit zo ver mogen laten komen en beter moeten weten en onszelf meer moeten beheersen. Afgekoeld bleek een gesprek met de scheids na de wedstrijd nog steeds niet mogelijk. Ronald B Ook vandaag bleek weer dat een ruime selectie noodzakelijk is. Het blijft echter lastig om 8 spelers te moeten missen, vandaar een groot aantal invallers. Nadat we ongeveer een kwartier voor de wedstrijd voldoende mensen hadden (probeer voortaan wat meer op tijd te komen, want ik begin het vervelend te vinden!!!) kon de wedstrijd beginnen. Ondanks de fantasieopstelling was waren we ongeveer even sterk als de tegenstander, hoewel wij wat meer kansen kregen. De 1-0 van Guus (na een knappe actie) was dan ook terecht. In de slotminuut van de 1e helft maakte Terrasvogels gelijk (1-1). We hadden moeite om de opkomende middenvelders af te stoppen. De 2e helft begon moeizaam en pas nadat we weer een nieuwe invalkracht hadden ingebracht kregen we weer meer grip. Dit resulteerde in een aantal goede kansen en tenslotte in een penalty. Wilco eiste de bal op en wordt voortaan Frank de Boer genoemd. Een 2e penalty zit er voor hem voorlopig even niet in. Na nog wat kansen gaf Theo een goede voorzet waarop René ongeveer twee centimeter boven de grond sprong, maar fraai inkopte (2-1). Met nog een kwartiertje te spelen kwamen wij achterin steeds meer onder druk te staan. Veel kansen kreeg Terrasvogels echter niet. Steeds zat een verdediger, onze laatste man of onze keeper er net tussen. Door geconcentreerd te spelen werd de enige grote kans van Terrasvogels vlak voor tijd dan ook met het puntje van de teen net naast getikt. Een mooie overwinning in een leuke wedstrijd met tevens dank aan alle invallers. Ronald B Afgelopen zaterdag mochten we spelen tegen Zandvoort 8, dat al 2 wedstrijden had gewonnen. Gelukkig begint het aantal afwezigen van ons team weer te dalen. We speelden tegen een gelijkwaardige tegenstander. Onze verdediging gaf echter bijna geen kans weg, ook al liet het middenveld soms zijn mannetje lopen. Wij kregen tussen veelvuldig buitenspel wel wat kansen. Al een eind in de 1e helft leverde een uittrap van John direct gevaar op en scoorde René de 0-1. Vlak voor rust onthield Maurice ons van een tweede doelpunt door een grote kans te missen. In de rust waren de laatkomers gelukkig ook gearriveerd. Maurice, onze topscorer van vorig seizoen, voorkwam/miste in de 2e helft opnieuw een doelpunt. Doordat de definitieve beslissing uitbleef, kwamen we steeds meer onder druk te staan. We hielden steeds korter balbezit en waren de rust en het overzicht kwijt. Onze verdediging hield echter stand en de enige grote kans van Zandvoort werd gelukkig net naast gekopt. Ons gehele team bleef keihard werken, en uiteindelijk kon Awet uit een voorzet van Turbo-Guus de 0-2 scoren. Een verdiende overwinning die uiteindelijk meer op strijd dan op mooi voetbal werd gewonnen. Ronald B Met bijna een volledige selectie begonnen we vol vertrouwen aan de wedstrijd. Roda begon echter sterk. Al snel kwamen we 0-1 achter en langs de kant had ik het gevoel dat het een moeilijke wedstrijd zou worden. De tegenstander leek gewoon beter. Wij kregen weinig kansen en ruimte om te spelen. Bij een te korte terugspeelbal moest John uitkomen waarbij hij zijn knieband verrekte. Met Mark H. op doel gingen we verder. We bleven onder druk staan en kregen veel corners tegen. Mark H. redde nog een bal op de lijn. De 1-1 kwam daarna dan ook volledig uit het niets. Uit een prachtige vrije trap van Erwin van ongeveer 20 meter vloog de bal onhoudbaar in het kruis. Een prachtige goal, waar ik er meer van hoop te zien. Met wat meer vertrouwen kwamen we iets beter in de wedstrijd. We konden zelfs met een voorsprong rusten toen Remco uit een counter de 2-1 scoorde. Zeer onverdiend, maar daar konden we niet mee zitten. In de 2e helft waren we nog steeds de mindere partij, maar kregen we wel meer ruimte en ook kansen. We kwamen echter moeilijk van onze eigen helft af. Toen we de bal niet weggewerkt kregen viel de gelijkmaker (2-2). Redelijk snel daarna gaf Maurice voor op Mike en konden we weer een kans benutten (3-2) en leken we dan toch nog te gaan winnen. In het slot van de wedstrijd viel één van de vele corners van Roda precies goed en vloog de bal onhoudbaar in het net (3-3). Enigszins teleurgesteld, kregen we toch meer dan waar we recht op hadden. Ik hoop dat John snel weer hersteld en ook dat we Brian binnenkort weer op het veld mogen bewonderen. Ronald B Om 14.30 uur konden we precies met 11 spelers op het veld aan de wedstrijd beginnen. Het was nog moeilijk doordat er file stond en SIZO niet makkelijk te vinden is. Al snel werd duidelijk dat SIZO niet voor niets veel had verloren met grote uitslagen. We waren beter en hadden niet echt veel tegenstand. Het blijft echter moeilijk om met zo veel ruimte om te gaan en snel te scoren. Na ongeveer 20 minuten spelen viel de eerste goal. Uit een corner kreeg SIZO de bal niet weg en Erwin scoorde de 0-1. Snel daarna kon Awet de 0-2 scoren. We bleven moeite houden om SIZO voetballend weg te spelen, maar kregen toch nog wel kansen. In een wat rommelige fase werd de bal veel te zacht teruggespeeld, waardoor SIZO zijn enige kans kreeg. Onze reservekeeper (Hannah) redde echter uitstekend. In de 2e helft probeerden we vooral beter te voetballen. Bij vlagen lukte dit met enkele goede aanvallen. Vlak voor de goal bleken de passing en de schoten op doel steeds net te onzuiver. Ook bleek de keuze van een actie maken, passen of schieten vaak net de verkeerde. Maurice maakte 0-3 uit een mooi schot en Remco raakte de lat en pikte even later ook weer zijn traditionele doelpunt mee. Ronald B Nu zelfs Guus veel te vroeg aanwezig was moest het wel gaan lukken vandaag. Toen uiteindelijk de tegenstander ook was gevonden konden we beginnen. Het duurde even voordat wij ons eerste balcontact hadden in de wedstrijd. De tegenstander begon goed. Ze waren feller en scherper in de duels en we kwamen moeilijk in de wedstrijd. In die fase kon onze reservekeeper Mark H. tweemaal een zekere achterstand voorkomen. Met enkele counters konden we dan zelf ook eindelijk gevaarlijk worden. Uit een counter kon Remco (tegen de verhouding in) het eerste doelpunt scoren (1-0). Onze counters bleven gevaarlijk en nadat René de score op 2-0 had gebracht bleven de kansen komen. De tegenstander moest komen en wij vergaten definitief afstand te nemen. In het begin van de 2e helft kregen we het weer moeilijk. We gaven geen kansen weg, maar kregen de bal moeilijk uit onze verdediging weg. Toen op een bepaald moment twee van onze spelers elkaar raakten en blesseerden zag het er ook even slecht uit. Het leek mee te vallen en we probeerden verder te voetballen. Uit één van onze eerste counterkansen in de 2e helft kon René (zijn vijfde seizoenstreffer) de definitieve 3-0 scoren. Daarna volgde kans op kans. Remco, Wilco en even later weer Remco (onze topscorer met zes doelpunten) konden de score zelfs naar een geflatteerde 6-0 brengen. Ondanks de ruime voorsprong bleven we doorvoetballen. We wilden de score vergroten zonder een tegendoelpunt te incasseren. De 2 gele kaarten waren misschien niet helemaal nodig. Ronald B Met het zweet in de handen om 8.30 uur bij Radio Noord-Holland… Zouden we eindelijk weer eens voetballen? Afgelast tot 14.00 uur en wij moesten om 14.30 uur… Dat zou betekenen dat we aan de bak moesten! Dat niet iedereen dat meer gewend is, merkten we al snel. Mike moest werken en Brian stelde zijn rentree op de Nederlandse velden uit door een overstroming thuis. Dankzij John-Pieter en met de geblesseerde kneusjes Mark H. en Maurice kwamen we op13 man en stonden we een beetje verward op het veld. 28 oktober was immers de laatste wedstrijd. Het veld was moeilijk bespeelbaar door een harde bovenlaag en we weten nu wat het is om op Arena gras te voetballen. De wedstrijd dan: een moeizaam begin, mede veroorzaakt door het veld, maar toch een duidelijk veldoverwicht. De 0-1 kon niet uitblijven en met een fantastische actie scoorde René. Remco liet de 0-2 aantekenen en nadat we een aantal mooie kansen misten, besloot André dat hij ook met zwarte kicksen kan scoren. 0-3 bij de rust en dus konden we de tweede helft optimistisch tegemoet zien. Het werd nog wel 1-3 doordat Erwin door het midden uit wilde verdedigen. Toch hadden we alle ruimte op het veld en na een 'Jesper Olsen' actie van René op links besloten met een afgemeten voorzet knikte Remco de 1-4 binnen. Omdat Maurice zijn topscorertitel nog wel serieus wil verdedigen kwam hij erin voor Remco en kon al vrij snel scoren. Tussendoor was Arsenal nog wel op 2-4 gekomen na een vrije trap waar we even stonden te slapen. De mooiste kansen wilden er niet meer in en nadat Rob zijn pirouette aan de zijlijn uitvoerde en de tegenstander daardoor een ingooi kreeg was de koek wel op. 2-5 overwinning en een goed begin van het nieuwe jaar dus. Volgende week de topper tegen Sporting Martinus waar we vol aan de bak moeten en wij geen hulp van de scheidsrechter hoeven te verwachten om te winnen en de wedstrijd uit de hand te laten lopen… Mark H Na op 13 januari van Arsenal gewonnen te hebben mochten we eindelijk weer voetballen. Tegen Zandvoort en het zou een lastige wedstrijd worden. Uit hadden we 0-2 gewonnen en dat was niet bepaald gemakkelijk gegaan. Met 15 (!) man sterk zouden we Zandvoort gaan bestrijden en ondanks de 4 gretige wissels langs de kant, begonnen de 11 in het veld slordig en gehaast. Aangezien Zandvoort hetzelfde deed was het een rommelige wedstrijd. Gelukkig hebben wij Erwin, die als hij scoort wel hele fraaie doelpunten maakt, die een voorzet van links van René in één keer op zijn slof nam en de bal in de bovenhoek ramde: 1-0. Het spel ging op en neer maar het was Remco die na een rommelige aanval zijn 9e goal van het seizoen maakte. Zandvoort begon nu aan te dringen en kreeg vlak voor rust een levensgrote kans waarbij de spits op 1 meter van het doel John recht in zijn gezicht schoot. We houden het maar op een fantastische redding van John. Ook in de tweede helft had John, ondanks zijn schouderblessure, een paar fantastische reddingen en mede daardoor hielden we goed stand, maar slaagden er niet in de wedstrijd definitief te beslissen ondanks een paar grote kansen. Gedurende de 2e helft had Wilco zijn sliding/tackletechniek gedemonstreerd, maar de tegenstander had dit niet helemaal begrepen en torpedeerde hem vlak voor tijd nog even van achteren. Maar ja, we hebben het hier wel over Wilco en dus liep hij al snel weer om nog mee te kunnen maken dat het Mike was die met een steekpass René bereikte die klinisch afrondde. 3-0 eindstand dus en de jacht op Sporting Martinus blijft geopend! Mark H Boem! Met een klap zijn we weer teruggekeerd op aarde na een bezoek aan Roda'23. Mark H Het rechtstreekse duel tegen de koploper. Uit hadden we met 5-2 verloren en dat was een wedstrijd met veel incidenten waaronder 2 rode kaarten aan onze kant. We hadden dus wat recht te zetten, zeker na de nederlaag tegen Roda'23. Zonder Hans, Guus, de geblesseerde Gregory en de zieke topscorer Remco maar met de teruggekeerde John op doel starten we goed tegen Sporting Martinus. Vanaf het begin klaagde Sporting Martinus op elke scheidsrechterlijke beslissing en met fysiek spel trachten ze ons te intimideren. Wij daarentegen gingen niet in op de provocaties en probeerden te blijven voetballen. Een pass van ondergetekende op Wilco die weer aflegde op onze Volendam 'Van Basten' TV-held René en hij zorgde met een droge knal voor de 1-0. John moest daarvoor wel 1 keer ingrijpen op een goede kans voor Martinus maar van hun kant was het alleen maar gemopper en de ruststand was terecht 1-0. Na lang 'nadenken' in de rust over de wissel kwam André het middenveld versterken maar het was na een foutje achterin bij ons nota bene Martinus die 1-1 maakte. We hadden al wat kansen op 2-0 laten liggen en nu stond het ineens 1-1! Maar enkele minuten later werd René in het strafschopgebied volgens de scheidsrechter onderuit gehaald en kregen we een penalty. Alle scheldkannonades van Martinus ten spijt schoot Erwin de pingel onberispelijk in. 2-1 en Martinus ging nu aanzetten maar we hielden goed stand en het was (opnieuw) René die op links er met de bal vandoor ging, de bal voorgaf en via Wilco kwam de bal terecht bij Maurice… 3-1 dus en de wedstrijd was beslist. Ondanks wat onnodige incidenten door de hoge frustratie bij Martinus een verdiende overwinning en de strijd om het kampioenschap is weer helemaal open! Mark H Nadat we vlak voor de aftrap met voldoende mensen konden aanvangen, begonnen we op een slecht veld aan de wedstrijd. We namen het initiatief, maar speelden erg onrustig. We leden veel balverlies in de opbouw en kwamen nooit goed in de wedstrijd. In een rommelige fase bleef de bal een tijd voor ons doel liggen en kon Terrasvogels het cadeautje inschuiven (1-0) zonder dat zij een kans hadden gehad. We probeerden het spel weer op te pakken totdat onze 'vergeten' aanvaller Hannah zichzelf even vergat. Hij werd nagetrapt waarop hijzelf onverwachts reageerde met een schop terug. De tranen van de tegenstander kwamen een beetje zielig over. Met tien tegen tien bleven we een overwicht houden zonder veel kansen. In de tweede helft probeerden we met meer risico's toch te scoren, maar we kwamen niet door de muur aan verdedigers van Terrasvogels. Door balverlies op het middenveld van ondergetekende kreeg Terrasvogels haar 2e kans en doelpunt (2-0). De wedstrijd werd daarna harder en soms onvriendelijker, mede doordat de scheids vergat op te treden op het zeer zware veld. Er vielen bij ons meer gaten achterin, die vooral Mark H. op zijn eigen bekende wijze kon herstellen. Dat André vlak voor tijd toch nog scoorde (2-1) kon niet voorkomen dat we belangrijke punten verloren. Ronald B Voor het eerst dit seizoen mochten we tegen Amstelveen spelen. Na een opstelling gerealiseerd te hebben, begonnen we redelijk goed aan de wedstrijd. We creëerden een aantal grote kansen, maar vergaten een verdiend doelpunt te scoren. Amstelveen had zelf het gevoel compleet te worden weggespeeld, maar dat was ook wel weer wat overdreven. In de 2e helft was het weer even moeilijk om tot een opstelling te komen. We begonnen sterk aan de 2e helft met een bal op de lat en nog wat redelijke kansen. Amstelveen kreeg amper kansen en schoot soms onthutsend zwak op ons doel. Langzaam begon ons overwicht te verdwijnen doordat we niet scoorden, en verloren we de grip op de wedstrijd. Amstelveen begon meer ruimte te krijgen. Amstelveen begon zich steeds sterker te voelen. In een rommelige fase viel het doelpunt uiteindelijk vlak voor tijd aan de andere kant. Vanuit de draai scoorde een speler van Amstelveen met een onverwacht schot in de hoek (0-1). Het doelpunt kwam hard aan bij Pancratius. Irritatie nam toe door het eigen falen en door het alles of niets voetbal van Pancratius scoorde Amstelveen 0-2. Het was jammer dat we de punten kwijt waren, maar Amstelveen had er hard voor geknokt en bleek een prettige tegenstander. Ronald B Ondanks 4 afwezigen moest het mogelijk zijn de reeks van 2 nederlagen te doorbreken tegen de Koninklijke. Wij zullen dit seizoen niet meer klagen over ons trainingsveld, want dit veld had minder gras. We begonnen goed aan de wedstrijd, waren fel en meer in balbezit ondanks tegenwind. Heel veel kansen leverde dit niet op. Door onnodige irritaties dreigden we weer in onze fout te vervallen, en ook deze keer kwamen we mede daardoor achter. Uit een vrije trap na dom reageren van een net volwassen geworden vent, scoorde HFC volkomen onverdiend (1-0). We pakten de draad weer op en uit één van de vele corners, schoof onze kersverse dertiger Brian de bal naar Mark H, die de bal laag voor het doel gooide. Maurice kon er springend (net boven het niet aanwezige gras) met zijn knie bij (1-1). Ondanks het wachten op de bal voor de 2e helft (er was ook nog steeds geen gras) begonnen we de 2e helft zeer fel. HFC moest steeds verder terug en ze kregen geen kans om onder de druk vandaan te komen. Brian had ter ere van zijn aanwezige vriendin al twee kanonskogels op doel gericht en bij de derde moest HFC capituleren (1-2). Helaas moesten we het toch weer spannend maken door een standaard foutje achterin (2-2). Bijna in dezelfde minuut kregen we een vrije trap. De bal van René werd weliswaar van richting veranderd, maar zat er onberispelijk in. Zonder verder kansen weg te geven, haalde Ronald (ondanks de afgenomen aanvoerdersband) zijn gram door de bal in het hoekje te leggen. Remco scoorde ook en blijft jagen op de topscorertrofee. Ronald kon vlak voor tijd, nog net verhinderen dat de nieuwe aanvoerder Robbie zou scoren. In de kleedkamer genoot Brian van zijn EHBO kistje, een beperkte hoeveelheid shampoo en brandende ogen. Dit brandje werd door Brian hoogstpersoonlijk vakkundig geblust. Ronald B/Mark H Om zelf in de race te blijven voor het kampioenschap moeten we zelf blijven winnen en helemaal tegen de koploper die 2 punten boven ons staat. Op een nat glibberig veld begonnen we goed. Het was meteen een felle wedstrijd, met veel duels en strijd. Al snel maakte René een goede actie aan de linkerkant en gaf de bal aan André. Deze had nog tijd om de bal aan te nemen en te stempelen om daarna prachtig in te schieten (1-0). WV HEDW schrok van deze bliksemstart en snel werd duidelijk dat WV HEDW terecht veel punten heeft gehaald. Het was een goed voetballende ploeg, wat wij met veel fysieke strijd moesten compenseren. Uit een corner maakten zij 1-1. Redelijk snel daarna kon René weer voorgeven op Remco die onhoudbaar zijn 11e inschoot. Tussen de hagel door konden we met 2-1 de rust halen. In de 2e helft kwamen we ondanks wind in de rug moeilijker van onze eigen helft af. Zonder veel doelkansen weg te geven bleven we gelijkwaardig en leunden wij op onze 2-1 voorsprong. Vlak voor tijd gaf Remco de bal op rechts mee aan Guus, die voorgaf op René en met een droge knal de wedstrijd besliste (3-1). Nadeel van ons resultaat was dat wij de lachende derde (Sporting Martinus) aan het kampioenschap konden helpen. Na telefonisch contact bleek de wedstrijd daar gestaakt. Zowel WV HEDW als ons team stonden hier niet van te kijken. Vooral de return tegen WV HEDW zal bepalen wie kampioen zal worden. Hopelijk komt ons weekendje niet in gevaar. Ronald B/Mark H Onze laatste thuiswedstijd welke afgewerkt werd op het veld van buurman Badhoevedorp. De titelstrijd is nog open net als de strijd voor de topscorer van ons team. Omdat huidige topscorer Remco later zou komen kon René alvast de jacht openen op zijn 2 goals achterstand. Arsenal staat niet voor niets zo laaggeklasseerd en hadden ook nog eens 10 man en het was al na enkele minuten dat Maurice er op rechts vandoor ging en de bal voorgaf waarna René simpel kon binnentikken. Het zonnetje scheen lekker en voor Arsenal het besefte stond het 2-0. Uit een corner van Brian was het Kris die boven alles en iedereen uit de bal snoeihard in de touwen kopte. Kort daarna was het René die binnenknikte uit een voorzet van ondergetekende. René stond dus gelijk met Remco. De wedstrijd kabbelde voort en de keeper van Arsenal kon zich als enige onderscheiden met een aantal goede reddingen. Uit een splijtende pass van Gregor maakte Maurice nog wel een fraaie 4-0. Om Remco een eerlijke titelstrijd te gunnen kwam hij er na de rust in voor René. René op zijn beurt besloot dan maar met Arsenal mee te gaan doen om zijn goaltjes mee te kunnen pikken. Het spreekt voor zich dat hij er tegen onze verdediging totaal niet aan te pas kwam. Sterker nog, ondanks zeer rommelig voetbal van onze kant (lange ballen en slordige passing) was het Remco die zijn ambities onderstreepte met 2 goals. Een verdere beschrijving van de doelpunten doe ik maar niet, ze zaten erin en daar is alles wel mee gezegd. Maurice was het uiteindelijk die via een verdediger de eindstand op 7-0 bepaalde want verdere open kansen waren niet meer aan ons besteed. Er resten ons nog 2 uitwedstrijden tegen Amstelveen Heemraad en WVHEDW en daar zullen we moeten winnen. Verder is het afwachten wat de concurrentie doet! Mark H Hoewel we elke wedstrijd nu moeten winnen voor een eventueel kampioenschap had deze wedstrijd ook nog een extra dimensie. Thuis hadden we immers onverdiend met 0-2 verloren en nu was er de kans om iets recht te zetten. Ondanks dat onze aanvoerder Ronald B. onvrijwillig uitgeschakeld werd door het plotselinge ontbreken van zijn voetbaltas begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd. Door de wind tegen kwamen we moeizaam in de wedstrijd en waren er een paar kansen over en weer. Amstelveen/Heemraad profiteerde in de 1e helft gelukkig niet van de wind en dus haalden we de rust met een 0-0 stand. Met de wetenschap dat we in de 2e helft de wind mee zouden hebben begonnen we voortvarend. Amstelveen/Heemraad werd teruggedrukt en kwam er niet meer uit. Het was René die de wedstrijd openbrak nadat uit zijn corner de bal er, gedragen door de wind, in één keer invloog. Niet lang daarna was het René die de bal op een presenteerblaadje aan Maikel gaf die koelbloedig afmaakte. 0-2 dus en hongerig als we waren gingen op jacht naar meer en het was Brian die na terugleggen van René de 0-3 op fraaie wijze langs de kansloze keeper krulde. Het was René die 0-4 maakte en zijn 13e van het seizoen na een assist van Mark H. De koek was nog niet op want het was Brian die met een subliem 'stiffie' de vernedering voor de tegenstander compleet maakte. Een prima 2e helft dus en met de uitwedstrijd tegen WVHEDW voor de boeg blijft het zeer spannend. Zowel in de competitie (Sporting Martinus, wij of toch nog WVHEDW?) als voor de topscorerstrofee (Remco en René staan allebei op 13). De vraag is alleen nog wanneer die wedstrijd gespeeld gaat worden… Mark H De topper op Sportpark Middenmeer waar wij onze laatste wedstrijd van dit seizoen speelden. Er waren vooraf verschillende scenario's mogelijk en vele theorieën hoe het zou kunnen eindigen voor beide teams, maar er moest eerst nog gevoetbald worden. WV HEDW zat er vanaf het begin goed en fel op en door ons onrustige spel waren ze dan ook beter. Daar iedereen bij ons keihard werkte hielden we stand. Na enkele uitvallen met een paar waarschuwingsschoten van Ronald, was het René die de bal dankzij Guus vanaf links op maat voorgaf en was het Maurice die beheerst de 0-1 binnenschoot. Een beetje tegen de verhouding in, maar het maakte ons niet uit hoe we hier zouden winnen, als we maar zouden winnen. Met kunst en vliegwerk haalden we de rust, hoewel WV HEDW nog een paar goede kansen kreeg, maar John hield de nul met behulp van o.a. Mark van B. en Rob. Na de tactische bespreking in de rust was de opdracht duidelijk: meer druk zetten en de voorsprong koesteren. Maar WV HEDW dacht daar uiteraard anders over en begon met volle overgave aan te vallen en ondanks enkele scheurtjes in onze vestiging doorstonden we de storm. Leunend op onze defensie speelden we puur resultaatvoetbal en wonnen we uiteindelijk. Onze 'vrienden' van Sporting Martinus, die als aasgieren langs de kant stonden, dropen teleurgesteld af want bij een gelijkspel zouden zij kampioen zijn… Dat maakte de overwinning alleen nog maar mooier! We zijn nog altijd afhankelijk van datzelfde Martinus voor een eventueel kampioenschap, maar ons seizoen is zondermeer geslaagd: 2 topscorers (Remco en René), de minst gepasseerde verdediging, het weekendje naar Valkenburg, Mark van B. de gouden schoen, de tas van Ronald, onze scheidsrechter Arie (en Ronald) en uiteraard de dinsdagen en vooral de zaterdagen waar weer historie geschreven werd! Tot volgend seizoen, Mark H Na een lang seizoen met afgelastingen, een tegenstander die niet op kwam dagen, een slechte start en daarna veel mooie wedstrijden weten we het nog steeds niet. We staan momenteel vijf punten los op de 1e plaats, maar 'onze vrienden' van Sp. Martinus kunnen ons nog net inhalen. Na onze laatste heroïsche uitoverwinning tegen WVHEDW heb ik in ieder geval al wel een gevoel van een kampioenschap. Veel tegenstanders in onze poule waren het er mee eens zijn dat Sp. Martinus vooral veel praatjes had en dat Pancratius een prettige en sterke tegenstander was. Het seizoen heeft bij mij enkele goede herinneringen achtergelaten met enkele hoogte- en dieptepunten. Ik noem er een aantal: De schoten van Brian, de passing en het bloeden van Mark H., de schop van René, de rust van Maikel, de penalty en het 'achter het standbeentje' van Wilco, de terugspeelbal van Rob, de 'helaas geen goal maar wel een prachtzoon' van Mark van B., de wissel van Maurice, de rib van Gregor en de armen van Erwin, het blanco strafblad van Hans, de boetes van Guus, de nul van John, de portemonnee van André, de goals en het 'even wegbrengen' van Remco en de tas van Bakker. We hebben het seizoen afgesloten met een gezellig weekend en een minimix toernooi zonder overwinningen. Vervelend was echter de enkel en kuitbeenbreuk van André. Ik wens hem in ieder geval veel sterkte en hoop iedereen in augustus weer fit te zien. Tevens bedank ik Arie voor het prima fluiten van onze wedstrijden. Ronald B |