Wedstrijdverslagen seizoen 2008 - 2009
Zaterdag 2 mei 2009 22e Competitiewedstrijd uit tegen RKAVIC 6 2 - 2 (1 - 0)
Basis: Edwin, Raymond, Stefan, Mark van B., Mark K.,Hans, Ronald, Awet, René, Theo en André. Wissels: Ronnie, Remco en Frank



In alweer de laatste wedstrijd van het seizoen, traden wij aan op een verschrikkelijk hobbelveld. Edwin was vandaag weer onze doelman zodat de versnaperingen in de rust weer goed waren geregeld. Vandaag alleen bananen in plaats van sinasappels. Voor de wedstrijd kon de balans opgemaakt worden en gekeken worden welk 11 deel uit zouden maken van de basis. Met Edwin in het doel een laatste linie van Hans, Mark van B., Mark K. en Stefan stond dat in ieder geval als een huis. Op het middenveld maakte Raymond zijn rentree na zijn bovenbeen blessure en vormde hij met Awet het centrum. Links natuurlijk Ronald en rechts Rene L. Als spitsenduo werd gekozen voor Andre en Theonardo. Grote afwezige was Ronnie die inmiddels op een scooter samen met onze cameravrouw Kim was gesignaleerd ten westen van Amsterdam. Remco sloot zich gedurende de warming up bij ons aan en stond samen met Frank wissel.
RKAVIC bestond uit een groep jonge jongens die fel de eerste helft begonnen, mede door het rare veld ontstonden er van het begin gekke situaties in het duel waarbij de bal raar op sprong. Toch kregen wij de beste mogelijkheden. Alleen, werd er te weinig rust gelegd in het eindschot of eindpass, waardoor de bal steeds naast of over ging. Onze verdediging had de handen vol aan de twee gevaarlijke spitsen, zonder echte kansen weg te geven. Enigszins tegen de verhouding in kwam RKAVIC op voorsprong. Balverlies op het middenveld, waarbij het slechte veld ons parten speelde, luidde de tegentreffer in. Onze verdediging kon niet adequaat reageren en de behendige linksbuiten kon met een lob Edwin verschalken. Inmiddels was Ronnie erachter dat de wedstrijd in Amstelveen plaats vond, in plaats van Badhoevedorp en vervolgende zijn reis per scooter. Enkele minuten na de 1 - 0 belandde Edwin op zijn knieën na een poging de bal uit te trappen. Waarschijnlijk een spierscheuring in de kuit en hij kon de wedstrijd niet vervolgen. Na wat overleg werd Stefan de vervanger op doel en kwam Frank op de linksback positie te spelen. Daarnaast kwam Remco erin voor Theonardo. In de eerste helft kregen wij nog wat mogelijkheden maar vooral Raymond was onfortuinlijk met zijn schoten. Ronnie was inmiddels gearriveerd waardoor in de rust de wissel mogelijkheden wat groter waren.

Na de bananen en de pakjes drinken werd in de rust besloten op Ronald op zijn favoriete linksback te zetten en kwam Ronnie op linkshalf voor Frank. Met de wind in de rug startten wij sterk en konden de tegenstander goed vast zetten. Het inspelen van Ronnie op Rene die daarna iedereen inclusief zichzelf verbaasde met een overstapje waardoor Andre alleen voor de keeper kwam en hij deed waar hij het beste in is namelijk scoren. Hiermee kwam de verdiende 1 - 1 op het scorebord. Tijdens de rust had RKAVIC de goed leidende scheidsrechter vervangen door een met fluitvrees. Hierdoor ontstonden er gedurende de tweede helft wat irritaties over en weer omdat er niet echt duidelijk was voor wie de scheidsrechter nou floot of eigenlijk niet floot. Toch bleven wij de betere partij en de een na de andere kans werd door ons gemist. Vooral Remco was wat ongelukkig in de afronding.
10 minuten voor tijd was het dan eindelijk zover en kon Raymond ons op voorsprong brengen, vanuit een verkeerde uitrap van RKAVIC kon hij de bal oppikken en goed hard inschieten, 1 - 2! Voor ons noodzaak de laatste 10 minuten uit te spelen en de punten op de scooter mee naar huis te brengen. Vlak na de 1 - 2 kreeg Andre na een voorzet van Remco een grote kopkans op de 1 - 3 de bal ging echter net naast. Na al eerder een hectisch moment voor ons doel kregen wij toch nog een doelpunt tegen. De linksbuiten van RKAVIC brak door aan de linkerkant en kan de bal diagonaal inschieten voor de 2 - 2. Dit werd ook de eindstand. Een wedstrijd die eigenlijk gewonnen diende te worden eindigde in een teleurstellend gelijkspel. Hiermee eindigen wij het seizoen 2008-2009 waarschijnlijk op de 4e plaats. Nu maken wij ons op voor het jaarlijks weekendje en de uitreikingen van de diverse bokalen. Ik wil iedereen alvast bedanken voor het gezellige seizoen en hoop dat er veel door gaan met trainen gedurende de zomermaanden, zodat wij weer fris van start gaan in het volgende seizoen.
Mark K.

Zaterdag 25 april 2009 21e Competitiewedstrijd thuis tegen SWIFT 9 5 - 2 (3 - 1)


Na veel telefoontjes, smsjes, mails en faxen lukte het dan toch om 14:45 uur 11 man op het veld te krijgen. De laatste werd in de catacomben gecharterd op 5 minuten van de wedstrijd. Zo startten we dus met Edwin op doel, achterin rechts Stefan in het centrum Mark K. en Roy (zon 2) en links Frans (zat 2). Het middenveld werd gedragen door Ronald, Awet, Ronnie en Rene L.
Voorin Emile en Robin (zon 2).
Swift bestond uit een selectie studenten welke het hockey vaarwel had gezegd (getuige het hockey embleem op de kousen) en het geluk gingen beproeven op het voetbalveld. Geluk hadden zij zeker niet, want binnen 10 minuten lag de bal op de stip. Robin werd onder uitgeduwd en Theo gaf ons hiervoor een pingel. De gemoederen liepen meteen hoog op bij het stelletje hockey boys en na enkele minuten soebatten, over waar de bal moest liggen, kon ondergetekende de bal eindelijk nemen.
Om de frustraties aan de kant van Swift niet hoger op te laten lopen, mikte ik de bal feilloos op de paal, zodat de wedstrijd gewoon verder kon gaan met 0 - 0. Dat deze stand niet lang op het scorebord zou blijven staan, was wel duidelijk. Het krachtverschil was te groot. De ene mogelijkheid na de andere diende zich aan en vooral Robin was een plaag voor de Swift defensie. Voor Emile was het alleen maar zaak om op het juiste moment voor het doel te verschijnen en hij kon dan ook twee maal de bal net voor de doellijn intikken na vooral voorbereidend werk van Robin. 2 - 0 was dan ook vrij snel de stand. Robin pikte zelf ook zijn doelpuntje mee waarna door wat onoplettendheid binnen de Pancratius defensie, die overigens uitstekend werd geleid door Roy, Swift kon terug komen tot 3 - 1. Voor de rest werden er veel kansen gemist, een uitglijer van Emile hield hem van zijn 3e in tikker af en zo konden wij gaan genieten van de sinaasappeltjes van Edwin. Elke keer weer een genot. Frans, die prima speelde, gaf zijn plaats over aan Kees, eveneens uit de (zat. 2). Hierdoor werd democratisch besloten dat Ronald linksback mocht gaan staan en Kees linkshalf.
Wij gingen de tweede helft door met waar wij gestopt waren: Kansen missen.
Swift kreeg zomaar een paar mogelijkheden op de 3 - 2. Kees bracht ons gelukkig op een comfortabele 4 - 1. Edwin hield nog even de spanning erin door een voorzet uit zin handen te laten glippen waardoor de Swift aanvaller de bal simpel in het lege doel kon plaatsen.
Zonder nog verder in gevaar te komen brachten wij de eindstand op 5 - 2 en gingen wij met drie punten op zak douchen.
Al met al grote dank aan onze oproepkrachten Roy, Robin, Frans en Kees en gezien de vervelende tegenstander een wedstrijd, inderdaad Remco, om snel te vergeten.
Mark K.

Zaterdag 18 april 2009 20e Competitiewedstrijd uit tegen ASV Arsenal 4 1 - 2 (0 - 2)
Basis: Raymond, Stefan, Mark H., Mark K.,Maikel, Ronnie, René, Ronald, Awet, Remco en André. Wissels: Mark van B., Theonardo en Frank

Kleine marge maar toch overtuigend
Na uitvoerig de video beelden te hebben bestudeert hierbij het verslag.
Op deze zonnige zaterdag speelden wij in de schaduw van het Olympische stadion.
Tevens een mooie omgeving om de video opnames te maken die tijdens het weekendje verder zullen worden geanalyseerd.

Het keepersprobleem werd wederom opgelost door Raymond. De achterhoede bestond uit Mark H. , Mark K. Maikel en Stefan. Op het middenveld stonden centraal Ronnie en Awet, op zijn favoriete plaats rechtshalf stond Rene en linkshalf natuurlijk Ronald. Het spitsenduo was vandaag Remco en Andre. Helaas speelden wij op het door ons zo vervloekte kunstgras wat een reden te meer was om Mark van B wissel te zetten samen met Frank en Theonardo. De slidings van Mark zouden toch niet uit de verf komen op dit veld. Langs de kant was het weer een drukte van belang. Maurice, afgelopen week nog geopereerd, stond met krukken alweer langs de lijn. De videocamera werd door Kim ter hand genomen en good old Frans stond klaar om met zijn altijd positieve aanwijzingen de ploeg te ondersteunen.
Wij vlogen uit de startblokken en binnen twee minuten lag de bal al achter de doelman van Arsenal. Vanaf links brak Ronald door , haalde de achterlijn en zijn harde voorzet werd door Rene goed binnen getikt, 0 - 1. Hierna zakten wij iets weg waardoor Arsenal enkele kansen kreeg op de gelijkmaker maar deze ballen werden door Raymond vakkundig over en naast gekeken. Wij pakten de zaken weer wat serieuzer aan en met goede combinaties kregen wij nog wat kansen voor Ronald, Remco en Andre. De schoten van buiten de zestien hadden minder succes en kwamen meestal in de ballenvanger terecht. Wij konden de marge vergroten ten opzichte van Arsenal door het alert reageren van Remco. Na een aanval viel de bal voor zijn voeten, hij aarzelde niet en schot de bal onhoudbaar langs de Arsenal doelman. Hiermee werd de ruststand van 0 - 2 bereikt.

In de rust kwam Mark van B. in de ploeg voor Mark H. en nam ook de positie in aan de rechterkant van de verdediging. In de tweede helft waren wij wederom sterker dan onze tegenstander maar doelpunten zou dit niet meer voor ons opleveren. Andre en Ronnie hadden het vizier niet op scherp en de meestal ballen belanden over of naast. Mark van B. kam nog het dichts bij een doelpunt maar zijn schot, niet een smet buitenkantrechts spatte uiten op de paal. Om de verdediging te ondersteunen kwam Frank 30 minuten voor tijd in het veld voor Stefan . Hij viel uitstekend in en legde de Arsenal spits volledig aan banden. Helaas kon hij ook niet voorkomen dat de kleinste man van het veld uit een corner vrij kon inkoppen. Raymond wist met een fabuleuze redding de bal nog te stoppen maar in de rebound kon de rechtsback van Arsenal de bal alsnog intikken. Hiermee werd de eindstand bereikt. Volgende week is de laatste thuiswedstrijd tegen SWIFT.
Mark K.

Zaterdag 4 april 2009 19e Competitiewedstrijd uit tegen FC VVC 5  3 - 2 (ruststand 1 - 0)
Basis: Joao, Erwin, Stefan, Mark van B., Mark K.,Guus, Emile, Zacharias, Ronnie,René, en André. Wissels: Mark H., Hans en Frank

Voor Guus

Niet te winnen!
Vandaag de wedstrijd tegen de koploper VVC uit Nieuw-Vennep. VVC lag in een uithoek van Nieuw-Vennep op een ongezellig kaal sportpark. Het weer hielp ook niet mee want in plaats van een heerlijk lente zonnetje stond er een koude gure wind over het veld. Er was gedurende de week weer hard gewerkt door de technisch directeur om een representatief elftal op de been te krijgen en hierdoor konden wij starten in de sterke opstelling. Op doel Joao, achterin Guus Mark van B. Erwin N. en Stefan. Midden Rene, Ron, Mark K. en Zacharias. Voorin Emile en Andre. Al snel bleek dat wij met een sterke tegenstander te maken hadden die hield van veel positie wisselingen. Toch kregen wij de eerste kans via Emile, echter hij kwam niet uit met zijn passen en kon zodoende weinig kracht met het schot meegeven. Op het middenveld werden fanatieke duels uitgevochten waarbij het fysieke niet geschuwd werd door beide ploegen. Helaas vond de grensrechter van VVC het nodig een paar keer onterecht te vlaggen op het moment dat wij gevaarlijk konden worden. Ook Zacharias kreeg nog een grote mogelijkheid maar zijn schot kwam ook niet uit de verf en kon de keeper zo oprapen. VVC kwam op een 1 - 0 voorsprong door een onoplettendheid aan de rechter kant van ons waardoor de linkshalf vrije doortocht had en Joao kon passeren. Hiermee werd ook de ruststand bereikt.

In de rust moesten wij Erwin wegens verplichtingen elders laten vervangen. Hans voelde zich fit genoeg om een helft mee te spelen. Hij nam zijn vertrouwde positie van rechtsback in. Guus schoof door naar het middenveld, Mark K. ging laatste man spelen, Rene werd spits en Emile werd verdedigende middenvelder. VVC begon iets sterker en kreeg wat kansen waaronder een bal onderkant lat. Via wederom onoplettendheid aan de rechterkant kon VVC de 2 - 0 aantekenen. Guus kwam tegenover twee man te staan en werd uitgespeeld, Mark K. was te laat met de sliding en de harde voorzet werd bij de tweede paal ingetikt. Lichte onenigheid tussen Mark K. en Guus over wie wie moest dekken, deed helaas Guus besluiten om zich te laten vervangen. Mark H, nog niet geheel hersteld van zijn ribblessure, vond dat hij zijn teamgenoten niet kon laten vallen en besloot zijn team te helpen en viel in als laatste man. Eindelijk konden wij wat terug doen en via een botsing tussen keeper en twee VVC verdedigers kon Andre de
2 - 1 maken. Na wat kleine mogelijkheden op de 2 - 2 was het toch al snel 3 - 1.Vanuit een corner kon de meest irritante VVC –er de bal bij de eerste paal hard inschieten. Toch gaven wij de moed niet op en na een mooie voorzet van Zacherias kon Andre wederom de aansluitingstreffer maken. In de laatste minuten moest Stefan zich, door een vervroegd Paaskado van zijn tegenstander, met een grote ei op zijn scheenbeen vervangen voor Frank. De 3 - 2 bracht toch wat schrik bij de VVC scheidrechter en iets vroeger dan de 45 minuten floot hij af voor het einde. Toegegeven dat VVC misschien iets beter was maar een onvoldaan gevoel heerste in de kleedkamer. Nu nog drie wedstrijden en dan kunnen wij ons opmaken voor het weekendje Groningen en de zomerstop.
Mark K.

Zaterdag 28 maart 2009 18e Competitiewedstrijd thuis tegen RAP 7  4 - 3 (ruststand 1 - 1)
Basis: Raymond, Hans, Maikel, Stefan, Mark van B., Ronald, Awet, Ronnie, Frans, Remco en André. Wissels: René, Mark K. en Theonardo



Een gewone driepunter
Een topper vandaag op de velden van Pancratius tegen de nummer twee van de ranglijst, RAP 7. Deze ploeg had 6 verliespunten minder dan wij. Het gekke was, dat wij begin van het seizoen een hele gemakkelijke middag hadden op Sportpark ’t Loopveld, toen wij na het nemen van de elftal foto met 2 - 7 wonnen. Sindsdien verloor Rap bijna geen duel meer en stond dus op de tweede plaats in onze poule. Na verleden week de nul te hebben gehouden, stond Raymond vandaag ook weer in het doel. Voor hem de vier verdedigers Hans, Maikel, Mark van B. en Stefan. Het middenveld bestond uit Andre, Awet, Ronnie en Ronald. Voorin het koppel Remco en Frans. Een prima opstelling met in de wissel Mark K. (ondanks zijn reservebeurt van verleden week!), Theonardo en René. Echter het lopen van de kleedkamer naar het veld was voor René een te moeilijke opgave waardoor meespelen er vandaag voor hem niet inzat. Hij richt zich op de wedstrijd tegen VVC volgende week.
Tijdens de warming up konden wij zien dat dit Rap op diverse plaatsen een ander elftal was dan het RAP in de heen wedstrijd. Alleen de keeper herkenden wij weer aan zijn zonnebril.
Een ontzettend gretig en combinerend Pancratius zette RAP direct onder druk en al snel kwamen er grote kansen voor Frans, Remco en Ronald. Maar bij het afwerken misten wij zowel geluk als richting want de bal ging op de paal, tegen de keeper of gewoon naast. Bij het tellen van het aantal gemiste kansen in de eerste helft kwamen wij uit op minimaal 6 daarbij de mogelijkheden niet zijn meegerekend. Langs de lijn werd de oude voetbal wet al uitgesproken dat als je hem zelf niet maakt je hem tegen krijgt. In de 40ste minuut werd de rechtsbuiten weggestuurd met lange bal, de rugdekking was even weg en met een schuiver in de verre hoek kwam RAP tegen alle verhoudingen in op een 0 - 1 voorsprong. Ons elftal liet het hier niet bij zitten en ging op de zelfde voet verder. Wij werden hiervoor beloond door onze scheidsrechter Frank die het vast pakken van Remco binnen de zestien zwaar genoeg vond voor het toekennen van een strafschop. De SV RAP was niet geheel eens met deze beslissing en enig rumoer ontstond binnen de lijnen. Het opstootje werd gesust met twee gele kaarten waaronder één voor Remco. Aan André de zware taak ons voor rust om gelijke hoogte te schieten. Na zijn misser van verleden week kreeg hij toch het vertrouwen van ons elftal om de pingel te nemen. Na nu wel een feilloze uitvoering, konden wij inderdaad met een gelijke stand rusten.

In de rust werd Remco gewisseld voor Mark K. en kwam André in de spits te spelen en Mark K. op de rechtshalf positie.

In de tweede helft gingen wij gewoon door en waren wij weer veel beter dan RAP. Mark K. kreeg de eerste kans in de tweede helft, maar deze bal ging ook nu weer net naast. Ook de kopbal, even later, miste zijn doel. Het scenario was een kopie van de eerste helft, want uit de spaarzame aanvallen, die continu werden onderbroken door onze laatste linie die een ijzersterke wedstrijd speelde, kreeg RAP een vrije trap net buiten de zestien. Vakkundig werd deze bal om de muur in de hoek geplaatst en zo kwam RAP wederom onverdiend op voorsprong. Door de mentale veerkracht van ons elftal konden wij RAP toch weer bij de nek grijpen en op jacht te gaan naar de gelijkmaker. Onze topscoorder André was het die de gelijkmaker maakte na wederom een goede aanval die zoals bij gebruikelijk vanuit het middenveld door Ronnie werd opgezet. Het geluk kwam nu ook aan onze zijde en even later vanuit een harde voorzet vanaf rechts kon de RAP verdediger niks anders dan de bal in eigen doel werken, dit mede door een klein zetje van Maikel. De ongelukkig spelende Frans gaf even daarna André een niet te missen kans waardoor wij eindelijk op een comfortabele voorsprong kwam van 4 - 2. De krachten vloeiden wat weg bij ons en Awet moest zich laten vervangen voor Remco, maar hij kon het ook niet lang volhouden waardoor onze Supersub Theonardo werd ingezet. Helaas kon Theonardo de hoge verwachtingen niet waarmaken en kwam RAP door een miscommunicatie binnen de zestien van ons nog op 4 - 3. Hierdoor kwam er toch nog spanning in de wedstrijd en Raymond kon met een redding in de laatste minuut de punten voor ons binnen slepen. Volgende week de koploper VVC en na het gelijke spel van HSV dit weekend is dit de grote titelkandidaat in onze poule.
Mark K.


Wie wil een snackje?



En dat voor 10 man? Goed besteld Theo!

Zaterdag 21 maart 2009 17e Competitiewedstrijd uit tegen Aalsmeer 8  0 - 7 (ruststand 0 - 3)
Basis: Raymond, Maikel, Mark K., Stefan, Guus, Ronald, René, Ronnie, Walter, Remco en André. Wissels: Frank en Theonardo

5-puntenwedstrijd
Op de eerste lentedag van dit jaar traden wij aan tegen Aalsmeer, een ploeg waar wij verleden jaar een heroïsche strijd hadden geleverd, omdat er door de vele afmeldingen maar 11 man aanwezig waren.
Ook dit jaar hadden wij diverse afzeggingen en blessures waardoor met hangen en wurgen wij 13 man op het formulier konden zetten. Hiervoor diende Frank wel terug naar huis te rijden om zijn spullen te halen, omdat hij geen rekening had gehouden met een eventuele invalbeurt. Theo had hier na zijn heldenrol van verleden week wel opgerekend en hoopte stiekem op een basisplaats. Gezien de knieblessure van Nielson en de verzorgingsplicht richting hun kinderen van onze reservekeepers Joao en Edwin stond Raymond op doel. De laatste linie bestond uit Guus, Maikel, Mark K. en Stefan. Middenveld Ronald, Walter, Ronnie en René. Voor André en Remco. Voor de aftrap was het nog even wachten op Stefan, die zich had verslapen, maar toen ook hij op het veld was gearriveerd konden wij beginnen. Omdat wij sterk aan de wedstrijd begonnen konden wij Aalsmeer direct onder druk zetten en onder aanvoering van Walter en Ronnie werd de ene aanval na de andere aanval opgezet. Bij een van de spaarzame counters van Aalsmeer ontpopte Raymond zich tot ballenmagneet. Ondanks zijn geringe ervaring als doelman bleef hij eenvoudig op de been. Het scoren verliep deze middag soepel en na de 0 - 1 van Remco volgende 0 - 2 van André. Kroon op ons werk was de aanval over vier a vijf schijven a la Barcelona en werd afgerond door Walter. André had vandaag een grote sprong kunnen maken richting de titel van topscoorder maar helaas miste hij net voor rust een penalty en gingen wij rusten met een comfortabele 0 - 3 voorsprong.
In de rust werd de wissel voorbereid voor Frank maar hij gaf toch te kennen liever later in de wedstrijd te worden ingebracht. Theo stond inmiddels te popelen en hem werd toegezegd om de laatste 15 minuten te spelen.

Aalsmeer had de hoop in de rust opgegeven want binnen 10 minuten in de tweede helft was de stand opgelopen naar 0 - 5. Hierbij een 40 meter rush van Ronnie met naast hem Walter, die schreeuwend om de bal diverse spelers van Aalsmeer mee trok waardoor Ronnie vrijbaan had en de bal beheerst in schot. Na de 0 - 5 had Frank nog zijn 7 minutes of fame echter een ongelukkige botsing met de rechtsbuiten van Aalsmeer slot een langer verblijf in de wedstrijd uit en kon ondergetekende wederom het veld betreden(neem aan dat dit gewoon als wisselbeurt geld). Raymond hield gedurende de tweede helft keurig zijn doel schoon al gaf hij hierbij toch wel makkelijk de corners weg. Hier zullen we de komende weken met hem aan moeten werken.
Nadat Remco zijn tweede van de middag maakte en de stand dus op 0 - 6 bracht, kwam Theonardo in het veld voor René. Verdedigers van Aalsmeer werden al nerveus bij het warmlopen van onze Theo en onze supporters (dit keer zowel een zit als een staantribune vol) scandeerde al zijn naam. Nadat een voorzet uit een corner bij de eerste paal nog werd gemist door Theonardo was het in de allerlaatste minuut wel raak. In een sprintduel met een verdediger die 40 JAAR jonger was schoot Theo de bal uiterst secuur in de lange hoek. 0 - 7!
Een makkelijke overwinning op een matige tegenstander. De komende weken zijn de tegenstanders een stuk zwaarder.
Eerst thuis de nummer twee Rap en daarna de nummer 1 VVC uit. We kunnen dus aan de bak.
Mark K.

Zaterdag 14 maart 2009 16e Competitiewedstrijd thuis tegen VEW 3  5 - 1 (ruststand 3 - 1)
Basis: Edwin, Hans, Mark K., Stefan, Ronald,René, Awet, Emile, Raymond, Frans en André. Wissels: Theo en Guus



Des te ouder, de scoort ie.
Na de teleurstelling van verleden week tegen HSV’69 konden wij vandaag iets recht zetten tegen de rode lantaarn drager in onze poule VEW. Uit hadden wij deze ploeg al met 9 - 3 verslagen. Hiervan is nog een uitgebreid fotoverslag te zien op onze site. Onze ploeg bestond vandaag uit Edwin in het doel en laatste lijn met Raymond en Mark K. in het centrum en als vleugelverdedigers Stefan en Hans. Het middenveld hadden wij opgevuld met Awet en Emile centraal en als diepgaande middenvelders rechts Rene en links Ronald. Voorin Andre met vandaag Frans aan zijn zijde.
In tegenstelling tot de uitwedstrijd kwamen wij goed uit de startblokken en binnen 5 á 7 minuten stond er al een 2 - 0 voorsprong op het scorebord. Andre wist uit een goede aanval 1 - 0 te maken en daarna maakte Ronald zijn derde van het seizoen, door vanuit het linkermiddenveld op het juiste moment naast de spitsten te penetreren. Nadeel van zo’n snelle voorsprong is dat de gemakzucht er in sluipt. Er wordt minder fanatiek gedekt en er hangt een komt wel goed sfeertje in het veld. Hiermee gaven wij VEW de mogelijkheid om VEW terug in de wedstrijd te laten komen met een afstandschot van een meter of 20 in de bovenhoek. Hierdoor werd de achterstand van VEW verkleind naar 1 - 2. Omdat VEW toch echt de minste ploeg in onze poule is konden wij zonder vol uit te gaan de rust toch nog ingaan met een comfortabele 3 - 1 voorsprong. Frans deed waarvoor hij bij de ploeg is gehaald en scoorde zijn vijfde van het seizoen vanuit een diagonale schuiver.

In de rust de bekende sinasappeltjes van Edwin, vandaag aangevuld met pakjes Wicky limonade. Er loopt nu een verzoek van ons bij de KNVB om de rust langer te laten duren omdat wij anders de consumpties niet op krijgen binnen het kwartier.

Een kleine aanpassing volgde in de rust: Guus voor Hans en Theo hielden wij voorlopig even achter de hand. Theo die deze wedstrijd al weken lang had uit gekozen om te pieken. Zijn trainingsschema’s waren erop afgestemd en liet naar verluid tijdens de voorafgaande dinsdagavondtraining al zien er helemaal klaar voor te zijn met maar liefst 7 doelpunten. Gedurende de wedstrijd zat Theo toch wat getergd langs de kant omdat hij min of meer was uitgegaan van een basisplaats. De tweede helft kwakkelde wat voort met hier en daar een kansje voor Pancratius maar ook VEW verscheen een paar keer voor ons doel waarbij Edwin zijn keepers kwaliteiten liet zien. Toen was dan eindelijk het moment aangebroken de wissel: Theo voor Awet. Al binnen enkele minuten kreeg Theo een goede kans na een uitstekende pass van Frans. Echter Theo kon zijn voet er net niet tegen aan krijgen en zo moesten wij nog even wachten op Theo zijn doelpunten. Zoals een goed spits betaamt, bleef hij niet te lang stil staan bij een gemiste kans want de volgende diende zich al aan. Een voorzet van rechts door Rene werd op de borst aangenomen door Theo en snoeihard hoog in het dak van doel geschoten. Onhoudbaar voor de toch goede keeper van VEW, 4-1 Pancratius. Waar andere spitsen op hun lauweren gaan rusten bij een dergelijk stand bleef Theo scherp en vlak voor tijd kwam de steekbal door het hart van de VEW defensie . De pass werd op waarde geschat door Theo. Zijn inzet werd eerste nog vakkundige gestopt door de keeper maar in de rebound moest de keeper toch capituleren op geplaatste bal van Theo, die hiermee de eindstand op 5 - 1 bracht.
Met een enorme hoog moyenne van 2 doelpunten per 15 minuten zadelt Theo de technische staf met een luxeprobleem op voor de volgende wedstrijden. Wordt er gekozen voor de huidige spitsen Andre en Remco of moeten ze toch gaan vrezen voor hun basisplaats.
Wordt vervolgd.
Mark K.

Zaterdag 7 maart 2009 15e Competitiewedstrijd thuis tegen HSV'69 2   1 - 4 (ruststand 1 - 1)
Basis: Nielson, Hans, Mark K., Mark van B. Stefan, Emile, Awet, Guus, Raymond, Remco en André. Wissels: Ronnie, René en Ton



100
Vandaag de belangrijke wedstrijd tegen HSV’69, om nog enige kans te maken op het kampioenschap diende gewonnen te worden van deze medekanshebber. Onze voorbereiding zag er iets anders uit dan die van het jeugdig HSV’69. Deze maakte zich al op voor de warming-up terwijl Pancratius 3 een half uur voor de wedstrijd nog uit 6 man bestond. Na wat SMS en telefoonverkeer via onze hoofdkantoor in Frankrijk kon ondergetekende 11 man belonen met een basisplaats. We begonnen met Nielson op doel, een verdedigingscentrum bestaande uit Mark van B en Mark K. op de flanken Hans en Stefan. Middenveld met Raymond en Awet, links Emiel en rechts Guus. Voorin Remco en de 40 jarige Andre. De laatkomers Ronnie, Ton en Rene stonden wissel. HSV begon sterk en drukte ons aardig in de verdediging waarbij de tegenwind ons ook niet hielp om via een lange bal ons spitsen te bereiken. Over de grond waren we te onnauwkeurig en na al twee keer een aardig kans gehad te hebben kon HSV vanuit een hard schot net buiten de zestien op voorsprong komen, Nielson kon de bal nog raken maar onvoldoende. Ons middenveld begon zich langzaam maar zeker uit een te vallen en reeds snel moesten Raymond (bovenbeen), Awet (knie) en Guus (kater) zich laten vervangen. De wissels roken hun kans en we konden beter partij geven. Vanuit de omschakeling konden wij de bal tussen verdediging en keeper plaatsten en dit gaf inclusief het duwtje van Andre dusdanige verwarring in de HSV defensie dat 2 verdedigers en een keeper tegen elkaar liepen. Andre kon de bal eenvoudig opzij leggen waar Remco stond om zijn 100 doelpunt te maken voor Pancratius. Waarschijnlijk ook zijn makkelijkste. Wij gingen de rust in met een 1 - 1 stand.

In de rust de gebruikelijke hectiek wie gaat erin wie gaat eruit en wie gaat waar staan. Nielson gaf de voorkeur zijn plaats af te staan aan Emile. De knie leverde hem te veel problemen op. Guus kwam terug op de plaatst van Stefan en Awet weer terug op het middenveld. Het eerste kwartier van de tweede helft konden wij HSV redelijk onderdruk zetten zonder dat wij tot uitgespeelde mogelijkheden c.q. kansen kwamen. Vanuit een counter kwam HSV na dat kwartier tot een hoekschop welke voor de voeten belande van de HSV spits en in de draai Emiel en verraste 1 - 2. Een mentale dreun voor ons. Wij probeerden meer druk te geven op de verdediging van HSV en achterin een op een te spelen. Echter een ongelukkig moment van Hans, die voor de rest een sterke partij speelde, leverde HSV de perfecte kans voor 1 - 3 op. Het tekort terugspelen werd dan ook afgestraft door HSV en wij liepen tegen een 1 - 3 achterstand op. Dat daarna ook nog de 1 - 4 volgde uit een goede counter van HSV was alleen nog maar voor de statistieken van belang. Hiermee spatte de titeldroom uiteen en kunnen wij de competitie nu rustig uitspelen. Gezien onder andere de matige voorbereiding (vele laatkomers) en de blessures tijdens de eerste helft was er vandaag niet meer te halen tegen een slimmere en vooral snellere tegenstander.
Rest mijn nog om Remco te feliciteren met zijn century wij wachten gespannen af op het uitkomen van de DVD met al zijn doelpunten. Klik maar eens op 1 van de plaatjes boven dit artikel.
Mark K.

Zaterdag 28 februari 2009 14e Competitiewedstrijd uit tegen WV-HEDW 16   0 - 4 (ruststand 0 - 1)
Basis: Edwin, Mark H.,Maikel, Guus, Hans, Raymond H., Awet, Ronald, André, René, Remco.
Wissels: Ronnie voor Ronald en Ronald voor Raymond H.



Geen broedermoord
Tegen een goede ploeg, die veel te laag op de ranglijst terug te vinden is, moesten we op het kunstgras van WVHEDW aan de bak. De terreinknechten hadden flink hun best gedaan en het veld lag bezaaid met zwarte korrels. Twee ploegen dus, die aan elkaar gewaagd waren. Wij startten in de vertrouwde 4 - 4 - 2 met als sluitstuk Edwin op het doel. Hoewel er af en toe aardig en goed gecombineerd werd, kwamen wij ook in de verleiding om de bal iets te snel en te gehaast richting de spitsen Andre en Remco te trappen. Aangezien WVHEDW daar ook een handje van had, leken doelpunten schaars te worden. Voor Edwin stond de verdediging als een huis. Hans en Guus als backs en Maikel en Mark H. centraal. Een verdediging die niet van plan was om ook maar iets weg te geven. De stofwolken aan de kant van Hans werden nu niet eens alleen door zijn tackles veroorzaakt, maar meer door de passes en het uitgooien van Edwin naar Hans. De zwarte korrels deden vervolgens de rest. Raymond en Awet waren centraal op het middenveld uitstekend bezig en op de flanken hadden we de controlerende Ronald en de diepgang van René.
Voorin moesten Remco (99 goals?) en André de doelpunten maken en dat is aan hen wel toevertrouwd. De beste kansen waren voor ons, maar o.a. Remco, André en Ronald hadden het vizier (nog) niet op scherp staan. Het was René die de ban brak. Nadat zijn eerdere kans net naast het doel ging, was het nu wel raak en maakte hij zijn eerste goal als rechtshalf. Hulde en 0 - 1 voor ons! WVHEDW gaf goed partij en het was duidelijk dat we er met de 0 - 1 ruststand nog niet waren.

In de rust werd dan ook de Aldi tas van Edwin tevoorschijn gehaald en met sinaasappelpartjes en flesjes vitaminesap moesten we de 2e helft de punten definitief binnenslepen.

Omdat de, overigens prima, scheidsrechter het alleen bij Champions League wedstrijden nodig vindt de tegenpartij te waarschuwen dat de 2e helft begint, kwamen we wat later op het veld. WVHEDW zette natuurlijk druk, maar zoals gezegd, gaven we heel weinig weg. Én als het gevaarlijk werd, was daar Edwin. Hij pakte alle ballen.
Diep in de 2e helft kwam Mark H. voor zijn tegenstander, de bal kwam bij Ronnie en hij stuurde in één keer André weg. André wist wel raad met deze kans, 0 - 2! Het verzet leek gebroken bij WVHEDW. Na een "assist" van René (die stiftend tegen de keeper aanschoot), was het Ronnie die met een strak droog schoot de 0 - 3 maakte. André zorgde na een mooie aanval ook nog voor de 0 - 4 en daarmee besloten we een prima wedstrijd.

Met een André, die te lui is om buitenspel te kunnen staan (volgens Theo), een mislukte invalbeurt van Frank (al spartelend met zijn benen op de grond om zijn trainingsbroek uit te krijgen, waarna de scheidsrechter direct affloot...), Maikel die de broedertwist van Willem gewonnen heeft, Remco die nu alle wedstrijden een T-shirt met daarop 100 onder zijn voetbalshirt speelt (voor het geval dat...) en Theo die beweert dat we vier punten hebben met 3 goals, zijn we goed bezig in 2009!
Mark H.

Zaterdag 21 februari 2009 13e Competitiewedstrijd thuis tegen Amstelveen Heemraad 6  9 - 3 (ruststand 4 - 2)
Basis: Nielson, Hans, Mark H., Stefan, Maikel, Jerry, Awet, Raymond, René, Remco en Frans. Wissels Guus, Ronnie en Ronald

Het verslag der verslagen, op tijd, want maandag moet ie gelezen worden.

De wedstrijd werd geleid door niemand anders dan meesteres Franka (voorheen Frank, maar door de vele spinners en 750 gig, is er iets fout gegaan in het systeem) , ze had wat last van opvliegers dat resulteerde in een licht fluitvoordeel richting Pancratius, dat gold voor de eerste helft, de tweede deed ze voortreffelijk.

Al gauw kwam Amstelveen Heemraad op een 0 - 1 voorsprong door een individuele aktie en op 0 - 2 door te slap verdedigen. Toen
werd Pancratius wakker en kwamen ze op stoom. Frans maakte de aansluiter en Raymond maakte de gelijkmaker. De vlam sloeg een beetje in de pan, een speler van Amstelveen vond het nodig een bal in het gezicht te gooien van Awet, die reageerde erop en er ontstond een opstootje wat resulteerde in 2 x rood, beide teams met 10 man verder. Pancratius werd sterker en het was niet lang wachten of Remco kopte de bal in zijn kruis, 3 - 2. Voor rust werd het standje uitgebreid naar 4-2 door wederom Frans.
Na rust was de boel getemperd en werd er weer lekker gebald. Achterin werd niks weggeven en de wissels deden het super. Ron erin en die liet ze voeten spreken en maakte vaak de juiste beslissingen, mannetje voorbij, vrouwtje erop en strooien met steekpasses. Frans tekende voor 5 - 2. Niels werd 1x op de proef gesteld, door het vele porno kijken had hij last van zijn handen, hij liet het balletje los en Amstelveen scoorde de 5 - 3.
Geen paniek, want we scoorden er verder op los, Frans scoorde met een lobje 6 - 3 en Remco vervolgens 7 - 3. De koek was nog niet op, want Amstelveen hielp een handje mee door een e.d. . Remco mocht ook nog aanleggen voor een strafschop, maar miste ternauwenood. onze aanvoerder en libido Ronald deed het lekker op het veld.
De laatste goal voor ons was een prachtige aanval door het midden, waar Maikel in de zestien de bal panklaar legde voor Rene en die schoof hem in het hoekie, 9 - 3. Een verdiende zege!!!

Witteflits
Zaterdag 14 februari 2009 12e Competitiewedstrijd uit tegen Bloemendaal 2     3 - 7 (ruststand 1 - 1)
Basis: Nielson, Hans, Mark K., Stefan, Mark H., Jerry, Ronnie, Emile, Guus, René en André. Wissels Remco, Awet voor Jerry en Raymond H voor Stefan.



Geblaat in Bloemendaal
Na een wat al te lange winterstop, was iedereen wel toe aan de eerste competitiewedstrijd van 2009. Tegen Bloemendaal, een tegenstander waar minder goede herinneringen bij naar boven kwamen.
Thuis werd immers verloren, door de wedstrijd uitgeluld te zijn. Helaas werd de praatjesmaker - nummer 10 - van de vorige keer ook gesignaleerd.
Begonnen werd in de vertrouwde 4 - 4 - 2 opstelling. Met de Marken centraal achterin, Ronnie terug op het middenveld, Jerry op de plek van Ronald en Rene ook in de spits werd met vertrouwen aan de wedstrijd begonnen. Het was even zoeken, maar uiteindelijk werd er goed gecombineerd. Guus kon daardoor een aantal keren goed opkomen en Jerry bleek een ware kwelgeest voor de rechterflank van Bloemendaal. Hierdoor kon behoorlijk wat druk naar voren worden gezet. Het was even schrikken toen Nielson na een uittrap besloot om maar even op de grond te gaan zitten. Hij had een knak gehoord in zijn rechterknie en voelde een pijnscheut. Gelukkig viel het allemaal mee. De bal ging lekker rond en ook Emile liet van zich spreken. Na een goed opgezette aanval moest de keeper van Bloemendaal ver zijn doel uit om de bal toch maar even een metertje buiten de 16 op te pakken. Hands zou iedereen zeggen, maar de scheidsrechter vond van niet. Kleine commotie, maar meer gelukkig niet. Jerry had ook nog een kans, na een goede onderschepping en Ronnie stond weer eens oog in oog met de keeper. Het eindigde in een bijna vertrouwde K*T. Het was Rene die de score opende. 0 - 1. Het over algemeen jeugdige Bloemendaal begon meer druk te zetten en kreeg wat kansjes, maar meer ook niet. Stefan en Hans deden het werk waar ze voor stonden. De vierde hoekschop van Bloemendaal resulteerde helaas in de 1 - 1. Een kopduel werd verloren en de spits van Bloemendaal kon inkoppen. De vreselijk irritante nummer 10 van Bloemendaal had zich inmiddels al flink mondeling gemanifesteerd en er ontstonden irritaties door deze praatzieke figuur.

Tijdens de rust werd gewisseld. Raymond en Awet kwamen erin voor Jerry en Stefan.
Achterin schoof Mark H. naar de linkerkant, Raymond centraal achterin, Awet centraal op het middenveld en waardoor Ronnie linkshalf werd.

Het begin van tweede helft was een droomstart. Vrij vlot achter elkaar tekenden Rene en Andre de 1 - 2 en de 1 - 3 aan. Het kaartenhuis van Bloemendaal stond op instorten. De praatjesmaker trachtte de boel verder te ontwrichten door wat stekeligheden, maar die werden door Mark H. goed afgestraft c.q. beloond.
Helaas gebeurde er iets vervelends. Volgens Hans was de bal over de lijn, maar de grensrechter vlagde niet. Het spitsje van Bloemendaal werd vervolgens onderuit gelopen, wat resulteerde in een penalty. In de commotie, die hierop volgde, botste een speler van Bloemendaal tegen Hans op en ging gretig achterover. Schuldig of niet, Hans kon vertrekken. Nummer 14 wegwezen!
De strafschop ging er in. 2 - 3! Met 10 man verder. En hoe! Eerst sloeg even de angst toe, maar een waar doelpuntenfestijn was het gevolg. Awet, Raymond en Ronnie lieten vanaf het middenveld goed van zich spreken, alsof er niet met 10 man gespeeld werd en Emile pakte zijn verantwoordelijkheid als rechtshalf. Het gebruikelijke opkomen en doorgaan van Mark K. zorgde er voor dat hij de 2 - 4 binnenschoof vanuit een scrimmage. De praatjesmaker liep na een vervelende overtreding en gemekker ook tegen een tijdstraf van 5 minuten (in werkelijkheid zeker 10) op. De verhoudingen waren weer helemaal gelijk. Andre schoof fenomenaal kruislings de 2 - 5 binnen en Rene kopte weergaloos de 2 - 6 binnen na een fantastische aanval via Raymond, die Andre op rechts wegstuurde en diens voorzet werd fantastisch binnengeknikt. Wat een goal! Ook toen de praatjesmaker er weer in kwam, werd er weer gescoord. Na een paar prachtige kapbewegingen joeg Ronnie de 2 - 7 in het net. Wie had dat gedacht, met 10 man. Geweldig. Door een kleine onachtzaamheid belandde de bal helaas nog een keer achter de uitstekend keepende Nielson in het net.
Gescoord werd er daarna niet meer, maar gevoetbald eens te meer. Dat we een rondje kregen van de vicevoorzitter van Bloemendaal na afloop, omdat hij zich schaamde voor het wangedrag van zijn club (vooral de nummer10), zegt genoeg...
Frank

Zaterdag 20 december 2008 11e Competitiewedstrijd uit tegen Amstelveen Heemraad 6  2 - 5 (ruststand 2 - 2)
Basis: Edwin, Nielson, Stefan, Mark H., Mark K., Raymond H., Awet, Ronald, André, René en Remco.
Wissels: Hans voor Stefan, Mark van B. voor Mark H., Jerry voor Ronald en Frank voor Nielson.




Laatste wedstrijd van het jaar 2008, nadat verleden week de wedstrijd op ons terrein na herkeuring van Theo geen doorgang vond, traden wij vandaag aan op het hoofdveld van Amstelveen.
Voor ons was het van groot belang om dit jaar met 3 winstpunten af te sluiten, om zo in het kielzog van de koplopers te blijven.
Op doel maakten wij vandaag gebruik van Edwin. Hierdoor mocht Nielson zijn kunsten vertonen als linksback. Stefan, vandaag als een van de eersten aanwezig - een unicum - begon als rechtsback. Het centrale duo in de defensie werd gevormd door Mark H. en Mark K. Voor de wedstrijd werd er nog flink gelobbyd door René voor een positie in de spits.
Er werd echter weer niet voor hem gekozen, maar voor Remco en André. Awet en Raymond op het middenveld met op links Ronald. Hans nam, in de vorm van zijn leven, met flinke tegenzin plaats op de bank.

Al snel zetten wij Amstelveen onder druk en kwam er reeds gevaar in de buurt van het Amstelveense goal. Vreemd was het dan ook dat Amstelveen op voorsprong kwam. De snelle rechterspits van Amstelveen brak door en legde de bal terug op een vrijstaande middenvelder: 1 - 0. Het antwoord van ons kwam gelukkig snel. Remco werd vrij voor de keeper gezet, zijn inzet werd nog gekeerd, maar André kon uit de rebound via de eerste en de tweede paal voor de gelijkmaker zorgen, 1 - 1. Helaas kwam uit de tweede aanval van Amstelveen ook hun tweede doelpunt vanuit een voorzet van de linkshalf kon de kleinste speler bij de eerste paal de bal inkoppen. 2 - 1. Desondanks bleven wij goed voetballen. Alleen leverden niet alle combinaties een doelpunt op. Na een goede aanval werd André gevloerd in de zestien en gaf de Amstelveense arbiter ons een verdiende strafschop. André klaarde de klus zelf en zette de ruststand op het scorebord: 2 - 2. Helaas viel Stefan, ondanks het op tijd komen, toch terug op een oude gewoonte: "geblesseerd uitvallen". Hierdoor kon Hans eerder invallen dan verwacht.
In de rust had Edwin weer voor de sinaasappeltjes gezorgd. Dit bleek de doping voor de tweede helft. Gedurende de eerste helft waren ook Jerry en Mark van B. gearriveerd. Zij kwamen in de plaats voor Mark H., en Ronald.
Hans naam de taak op zich om de gevaarlijke rechtsbuiten uit te schakelen, Nielson schoof door naar de rechtsbackpositie en met Mark van B. als slot op de deur, stond de verdediging de tweede helft als een huis.

Zowel aan de linker als rechterflank kwam er meer ruimte voor Jerry en Rene. De spitsen konden hierdoor steeds vaker aangespeeld worden. Remco zorgde voor de voorsprong door op zijn Remcoriaans vanuit een korte draai in te schieten. 2 - 3!
Andre bekroonde zijn goede wedstrijd met een on-Andrés doelpunt. Vanuit een corner van Remco viel de bal pardoes op zijn hoofd, waardoor de bal het doel in vloog, 2 - 4. André miste nog een volley op een voorzet van Rene na een flitsende combinatie aan de rechterkant. Ook Raymond, als heerser op het middenveld, had nog een paar goede mogelijkheden vanuit de tweede lijn maar het vizier stond na een avondje Café Hesp niet helemaal op scherp. De 2 - 5 en tevens eindstand kwam voort uit een curieus doelpunt. Na het onzorgvuldig terugspelen van de rechtsback van Amstelveen leek Remco de bal net voor de keeper te kunnen onderscheppen. Echter, zijn overstapje verrastte de keeper en de bal rolde de doellijn over. Ondanks het grote aandeel van Remco bij deze treffer, gaat het toch de boeken in als eigen doelpunt van Amstelveen. Helaas moesten wij de laatste 10 minuten met 10 man verder. Ronald werd door de strenge maar goede scheidsrechter uit het veld gezonden wegens aanmerkingen op de leiding. Een smetje op deze mooie voetbalmiddag. Frank viel ook nog goed in en Edwin verrichtte in de laatste minuten nog twee mooie reddingen, waardoor de voorsprong niet meer in gevaar kwam. Theo was ook scherp, want het bittergarnituur stond reeds bij het betreden van de kantine op tafel. Volgende keer wel meteen de mosterd bestellen. Hiermee kwam het voetbaljaar 2008 ten einde en wens ik jullie prettige kerstdagen en vast een gelukkig nieuwjaar. De eerste training staat pas gepland voor 6 januari 2009.
Ik neem aan dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt en niet 3 weken gaat stilzitten!
Mark K.

Zaterdag 29 november 2008 10e Competitiewedstrijd thuis tegen RKAVIC 6  1 - 0 (ruststand 1 - 0)
Basis: Nielson, Hans, Guus, Mark H., Mark K, Mark van B., Raymond H., Awet, Ronald, Andre, Rene.
Wissels: Stefan voor Mark H., Jos voor Ronald, Ronald voor Jos.



Opvoedkundige tik
De 10e wedstrijd van de competitie betrof de katholieke streekderby tegen RKAVIC, nadat de wedstrijd tegen Amstelveen verleden week was afgelast. RKAVIC stond op de 2e plaats in de competitie en de verwachting was dat wij een moeilijke middag zouden beleven. Ondanks wat afmeldingen en blessures hadden wij een elftal waar geen zwakke plekken te ontdekken waren. RKAVIC bestond uit een elftal jonge gasten, waar gezien het leeftijdverschil Hans makkelijk de vader van had kunnen zijn.
Na gewonnen de tos lieten wij RKAVIC aftrappen. Waar wij een enthousiast RKAVIC verwachtten, viel dat tegen of in ons geval mee. Wij namen snel het initiatief en konden het met twee spitsen spelende RKAVIC goed vastzetten, door Mark van B. door te schuiven naar het middenveld. In balbezit waren we iets te onrustig, waardoor de grote kansen nog uitbleven. Een mooi opgezette aanval gaf Rene een uitstekende mogelijkheid om de score te openen. Zijn schot werd echter geblokt. Raymond had ook nog enkele mogelijkheden vanuit de tweede lijn. Verdedigend stond het als een huis en Nielson stond geconcentreerd te keepen. De verdiende 1 - 0 kwam op het scorebord doordat Andre de ingeschoven Mark K. inspeelde. De eerste schietkans liet hij onbenut en na wat gerommel ontdeed hij zich van 3 tegenstanders om vanaf rand zestien uit te halen. Het schot werd getoucheerd door een RKAVIC verdediger, waardoor de bal met een mooie boog over de keeper in het doel belandde. De 1 - 0 was ook de ruststand.

In de rust de gebruikelijk omzettingen om iedereen aan spelen te krijgen. Omdat het zakgeld van de kinderen van Mark van B. er de eerste helft doorheen was gejaagd, bood hij zich aan als eerste wissel. Na wat overleg onderling en verhoging van het zakgeld kon Mark van B. gelukkig verder en nam John het ouderlijk toezicht over gedurende de tweede helft. Mark H. werd vervangen door de in de rust gearriveerde Stefan en Jos kwam in de plaats van Ronald. De tweede helft gaf een heel ander beeld. Er waren waarschijnlijk harde woorden gevallen in de kleedkamer van RKAVIC, want de ploeg begon fel en zette ons direct onder druk. Deze druk hield de gedurende 2e helft aan zonder echt in de problemen te komen. Nielson pakte nog een mooie bal uit de kruising. Maar het collectief van Pancratius zaterdag 3 hield knap stand. Verdedigend stond het weer goed en ondanks de drie spitsen van RKAVIC. Hierdoor moest Mark van B. iets terug. Raymond had de rol van stofzuiger op het middenveld op zich genomen en Rene hield met zijn loopvermogen zowel aanvallend als verdedigend de verdediging van RKAVIC bezig. Hans voelde zich als vaderfiguur nog geroepen om de irritante spits van RKAVIC te trakteren op een opvoedkundige tik. Frank floot weer een prima partij.
Op het kunstgrasveld werd een oude bekende scheidrechter gesignaleerd die langzaam werkt aan zijn comeback. Van de rapporteur hebben wij vernomen dat hij dit meisjesduel vanuit de middencirkel prima onder controle had en dat wellicht nog voor de winterstop zijn rentree gepland staat. De belangrijke 3 punten zijn binnen. Op naar de volgende topper tegen Bloemendaal, waar wij nog wat recht te zetten hebben.
Mark K.

Zaterdag 15 november 2008 9e Competitiewedstrijd uit tegen Swift 9 1 - 1 (ruststand 0 - 0)
Basis: Nielson, Guus, Mark H., Maikel, Mark K, Mark van B. Walter, Awet, Ronald, Andre, Rene. Wissels: Raymond W. en Frank.

Gerd Jürgen

Ku(ns)tgras
Op het door ons zo vervloekte kunstgras van Swift aan het Olympiaplein traden wij aan voor onze 9e wedstrijd van het seizoen. Na de nipte nederlaag van verleden week tegen FC VVC moest er gewonnen worden om de aansluiting te behouden met de top. Na eerst zeker 6 bier kwijt te zijn aan parkeergeld, begon de speurtocht naar kleedkamer 11.
Ronald had als een goede leider de sleutel opgehaald bij de materiaalman en vond na drie rondjes rond het clubhuis eindelijk de kleedkamer. 11 dus. Hiermee was het probleem nog niet opgelost, want de deur moest nog open. Ronald was ervan overtuigd dat of de sleutel niet goed was of de kleedkamer. Hij kreeg de deur maar niet open. Rene nam toen de sleutel over en de deur van de juiste kleedkamer ging binnen een seconde open. Eindelijk kon de ploeg naar binnen. Het was het wachten waard want deze ruime kleedkamer met vloerbedekking en kleine keuken zag er prachtig uit.
Na een inventarisatie van het aanwezig materiaal werd gekozen voor het vertrouwde 4 - 4 - 2 met achterin de routine van Michael, Guus, Mark van B en Mark H. Middenveld met Rene, Awet, Mark K. en Ronald. Voorin konden Andre en Walter hun kunsten vertonen. In de wissel vandaag Frank en Raymond.
Swift bestond uit een bont stel enthousiaste studenten, die hadden afgesproken allemaal een ander wit shirt aan te trekken. Een club uit OudZuid onwaardig lijkt mij zo. Waarschijnlijk sponsort paps alleen het hockey. In het begin hadden wij het moeilijk op het verschrikkelijke naar rubber stinkende veld. Ballen sprongen of weg of omhoog. Gelukkig had Swift hier ook last van en zo konden wij ons gedurende de eerste helft wat herstellen. Andre werd onderuit getrokken in de zestien. Hoewel de fluit van de scheids al naar zijn mond ging, bleef de verwachtte strafschop echter uit. Helaas niet de gele kaart voor Andre wegens protesteren.
Swift kreeg ook wat mogelijkheden, maar Nielson stond geconcentreerd op doel en liet zich niet verrassen. De ruststand was 0 - 0.
Tijdens de rust op zoek naar de thee en in de kleedkamer op zoek naar juiste wissel. Na goed overleg kwam Raymond in de plaats van Rene. Afgesproken werd dat Awet na een kwartier werd vervangen door Rene.

Begin tweede helft leken wij iets sterker, ondanks dat Swift ons fel op de huid zat en er weinig ruimte was voor ons combinatievoetbal.
Mogelijkheden kwamen er voor ons. Swift kwam ook een paar keer gevaarlijk door en Nielson redde een paar keer goed en sleepte ons er doorheen. Helaas moest hij het antwoord schuldig blijven op een bal die met een boog op de lat belandde en de spits de bal vrij voor het inkoppen had. 1 - 0 voor Swift.
Een grote teleurstelling die goed werd opgepakt door ons en we zetten Swift onder druk. Raymond en Andre kregen kansen, maar het was Der Walter die op aangeven van Mark K. de gelijkmaker kon inschuiven. 1 - 1. Ook in de slotminuten kregen wij nog kleine kansen. Mooie kopbal van Walter, die door de keeper van Swift knap werd gered. Een overwinning was misschien wel iets te veel van het goede. Complimenten aan de verdediging, die met geschaafde knieën van het kunstgrasveld ging en de spitsen van Swift duidelijk de baas was.
Volgende week Amstelveen Heemraad. Hopelijk een ander team dan de afgelopen jaren, maar een overwinning is in ieder geval noodzakelijk.
Mark K.

Zaterdag 8 november 2008 8e Competitiewedstrijd thuis tegen FC VVC 5  0 - 2 (ruststand 0 - 1)
Basis: Joao, Guus, Mark H., Mark K, Stefan, Awet, Ronald, Emile, Rene, Ronnie en Remco. Wissel: Nielson voor Remco.

Weet je nog?

Pfff... sorry, sorry dit keer ligt het niet aan Frank, maar aan mij dat het verslag wat later is. Verjaardag van mijn dochter gaf mij niet de tijd om voor maandag het stukje klaar te hebben .
Maar goed hier, gaan we dan maar.
Op een wederom mooi zaterdagmiddag traden wij aan tegen de FC VVC. Waar de afkorting voor staat is mij niet bekend. Ook de website van VVC bracht geen soelaas. Met hier en daar wat afmeldingen bevonden zich kort voor aanvangstijd 12 dappere strijders in de kleedkamer om het voetbalgevecht aan te gaan met een - uitgaande van de resultaten in de competitie - sterke tegenstander.
Met Nielson in de wissel en Joao op doel startten wij voorzichtig en zagen wij dat de tegenstander net wat feller en sneller was dan wij. Hierdoor kreeg VVC. wat kansen, maar de schoten waren niet moeilijk genoeg om Joao te verschalken. Vanuit de counter konden wij langzamerhand wat gevaar brengen. De afstandschoten vanuit de tweede lijn van o.a. Ronnie, Awet en Ronald misten echter kracht en/of richting. De grootste mogelijkheid, die wij kregen in de eerste helft, kwam van Remco vanuit een voorzet van Rene. Remco had de bal voor het intikken. Echter, door een hamstringblessure, een minuut eerder opgelopen, kon hij te weinig kracht aan de bal geven om de doelman te passeren. Het was helemaal zuur, dat vanuit praktisch de tegenaanval FC VVC op voorsprong kwam, door een Frank de Boertje van Mark K . Een schijnbaar ongevaarlijke steekbal leek makkelijk verwerkt te kunnen worden. De bal gleed echter over de wreef en bracht daarmee de spits van VVC. in stelling. Hiermee wist hij wel raad en na nog een kapbeweging schoot hij VVC vlak voor rust naar een 0 - 1 voorsprong. Remco werd vlak voor rust mog vervangen door Nielson. Nielson kwam rechtsback te spelen, Guus rechtshalf en Rene in de spits.

Met deze opstelling begonnen wij ook de tweede helft.
FC VVC begon de eerste 10 minuten nog sterk, maar wij konden de druk wat opvoeren. Ronald had nog een mooie kans vanuit de combinatie met Ronnie. Maar, zijn dropkick ging over. Onze grootste kans kwam vanuit een strafschop. Mark K. kon de bal op de achterlijn nog van een VVC verdediger ontfutselen en op het moment dat hij de bal in wilde schieten, kwam de verdediger met een sliding van achter. VVC dacht aan een Suarezsie, maar de wederom uitstekende scheidsrechter Frank kon niks anders doen dan de bal op de stip leggen. Door het ontbreken van onze penaltykoning Andre stapte Emile dapper naar voren om de penalty op te eisen. Dit nadat verschillende medespelers heel duidelijk richting Ronald lieten zien de penalty niet te willen nemen. Helaas werd de inzet van Emile door de keeper gestopt en bleven wij tegen een 0 - 1 achterstand aankijken. Schoten van Mark K. en Ronnie belandden op de vuisten van de keeper. Ronnie viel nog uit met een vervellende blessure, waardoor wij de laatste 10 minuten met 10 man door moesten. In de allerlaatste seconden bracht VVC met een hard diagonaal schot via beide palen de eindstand op 0 - 2.
Helaas wederom een thuisnederlaag tegen een topploeg uit onze klasse. Aanstaande zaterdag tegen Swift, dat verassend eenvoudig van RKAVIC heeft gewonnen. Hopelijk is iedereen fit en aanwezig, zodat we weer wat ruimer in de spelers komen te zitten.
Mark K.

Zaterdag 1 november 2008 7e Competitiewedstrijd uit tegen RAP 7  2 - 7 (ruststand 2 - 3)
Basis: Nielson, Hans, Mark H., Mark K, Mark van B., Awet, Ronald, Maikel, Raymond H., Ronnie en André.
Wissels: Stefan voor Mark H., Mark H. voor Stefan, Guus voor Ronald en Frank voor Mark H.




Winst op het Loopveld
Op het kale sportpark 't Loopveld traden wij vandaag aan tegen nummer 4 van de ranglijst, SV Rap. Het verschil op de ranglijst bedroeg voor aanvang 1 punt in ons voordeel. Het was daarom voor beide ploegen een sleutelduel om de aansluiting te behouden met de koppositie. Ondanks dat Theo nog in de lappenmand zat, Rene herstellende was van een cosmetische operatie en Emile wachtdienst had, stond er een op papier sterk Pancratius in het veld. De verzameltijd van 11:30 uur werd wederom niet door iedereen gehaald. Hierdoor begon Stefan op bank en arriveerde Guus tijdens de eerste helft. Aangetekend dat Guus dit ruim van te voren had aangegeven. Door een overschot aan verdedigers werd Maikel een linie doorgeschoven en nam Ronnie de plaats van Rene in de spits over. Na de elftal foto, helaas werd deze ook niet gehaald door Stefan, gingen wij van start en konden wij Rap snel vast zetten. Met mooie combinaties zette Awet Andre alleen voor de keeper en met deze kans wist hij wel raad en schoot beheeerst in, 1 - 0! Ronald maakte de 2 - 0! Vanuit een combinatie met Ronnie schoot hij de bal hard in met zijn linkerbeen.
Vervolgens een schitterende goal van Mark van B. Vanaf links, ruim buiten de zestien, schoot hij de bal met een bekeken boog bij de tweede paal de kruising in. 3 - 0! Ondanks deze zonnenbril had de Rap keeper geen schijn van kans. Hiermee leek de wedstrijd gelopen en maakte het massaal uitgelopen publiek zich op voor een monsterscore. Alleen bij de spaarzame momenten dat Rap zich op ons helft vertoonde, kregen zij het voor elkaar om onze keeper Nielson twee keer achter elkaar te verassen. Eenmaal vanuit een mislukte voorzet en andermaal vanuit een mislukt afstandschot.
Hierdoor ontstond er een 2 - 3 ruststand, die de veldverhouding niet helemaal juist weergaf. Tijdens de rust werd dan ook tactisch gewisseld. Aan de linkerkant werden Mark H en Ronald vervangen door Guus en onze man van glas Stefan.

De tweede helft begonnen wij sterk. Helaas na een sterke actie in de eerste minuut van Stefan, moest hij vervangen worden in verband met een geschaafde knie. Rap bezweek onder de druk en wij konden het veldoverwicht in doelpunten uitdrukken. De 2 - 4 werd gemaakt door Andre. 2 - 5 door kap en draai Ronnie na een snel genomen vrije trap van Maikel . Rechtshalf Raymond maakte de 2-6 na een diagonale loopactie en schot vanaf links de bal knap met binnenkant rechts over de Rap keeper.
De eindstand werd bepaald door Ronald, die ingevallen voor Andre, vlak voor tijd de 2 - 7 inschoot. Wederom met links.
In het laatste kwartier mocht Webmaster Frank zijn speelminuten maken en kwam nog een keer gevaarlijk in de zestien. Volgende week een zware tegenstander VVC, al liepen zij deze week tegen hun eerste nederlaag op.
Mark K.

Zaterdag 25 oktober 2008 6e Competitiewedstrijd thuis tegen Aalsmeer 8  2 - 0 (ruststand 1 - 0)
Basis: Edwin, Hans, Mark H., Guus, Stefan, Awet, Rene, Ronald, Emile, Remco en Ronnie. Wissels: Mark M. voor Mark H.,Mark H. voor Stefan en Nielson voor Hans.



Op een zonnige zaterdagmiddag traden we aan tegen Aalsmeer. Een bekende tegenstander voor ons. Afgelopen seizoenen behaalden we wisselende resultaten tegen ze. Wederom stond achterin een ander centraal duo. Maar voor de rest bekende namen. Ook al moest André helaas geblesseerd afhaken met een knieblessure, als toeschouwer heeft hij ons terdege gesteund.
We begonnen zeer voortvarend aan de wedstrijd. Een pass in de tweede minuut op Ronnie, die de bal aannam, 3 man passeerde (met de bekende hoofdbeweging en al) en toen de bal rustig in de rechterhoek plaatste. 1 - 0! Een droomstart dus en we bleven prima voetballen met kansen voor wie anders dan Remco. Hij kon een mooie van voorzet van Awet net geen mooi vervolg geven met zijn hoofd. Emile kwam af en toe ook dreigend door. Aalsmeer had besloten zijn energie te richten op mekkeren op elke beslissing van de prima leidende Frank en was daarom niet erg gevaarlijk. Met name omdat de verdediging zijn mannetje goed stond. En dan is er nog altijd Edwin, waar je bijna blindelings op kan vertrouwen.
Met 1 - 0 de rust in en het bekende syndroom kwam boven; dit hebben we vaker meegemaakt dit seizoen: 1 - 0, veel kansen en de tweede helft die vaak nergens meer op lijkt van onze kant. Edwin vond een goede oplossing. Doping! Iedereen kreeg een keurig in vieren gesneden sinaasappel en met dit vitamineshot moesten we de tweede helft kunnen overleven.
We zijn overigens benieuwd wat Nielson ons in de rust zou voorschotelen. Een broodje bal of een shotje?

Aalsmeer begon wat feller aan de tweede helft en Edwin moest even een keer laten zien wie de baas in de 16. Met een katachtige reflex pareerde hij een goed inschoten bal. Ondaks het feit dat aan onze kant de lange bal weer wat vaker werd gehanteerd, namen we langzaam het heft weer in eigen handen. Toen Ronald Mark M. met een goede pass wegstuurde aan de rechterkant viel de bevrijdende 2 - 0. De voorzet van Mark M. kwam namelijk bij Remco terecht en die wist er in 2 keer wel raad mee. Na eerst tegen een verdediger geschoten te hebben, plaatste hij de rebound hard en strak in de goal.
Nadat Emile en Ronnie er niet in slaagden een kansrijke vrije trap te verzilveren, besloot Awet - met zijn nieuwe witte voetbalschoenen - een poging te wagen. Zijn schot belandde helaas via de handen van de keeper op de lat.
Vermeldenswaardig is ook het á la Trabelsi opstomen van Nielson aan de rechterkant, die terriër Hans verving als rechtsback. Ongekend wat de sinaasappels van Edwin teweeg hebben gebracht. Al met al een prima en terechte overwinning, waarmee Aalsmeer met zijn zielig gedragende grensrechter naar huis werd gestuurd.
Mark H.

Zaterdag 18 oktober 2008 5e Competitiewedstrijd thuis tegen Bloemendaal 2   2 - 5 (ruststand 1 - 0)
Basis: Nielson, Hans, Mark K., Maikel., Stefan, Walter, Awet, Rene, Ronald, Andre, Remco. Wissels: Mark H. en Raymond H.



En hoe?
Na de nederlaag van verleden week in het polderlandschap stond vandaag de wedstrijd tegen Bloemendaal op het programma. Bloemendaal was bij ons bekend als een hockeyvereniging, maar wij weten nu beter. Er stond een jeugdig team bij Bloemendaal in het veld, met hier en daar wat oudgedienden. Bij ons stond er een team vol oudgedienden met hier en daar wat jeugd .
We begonnen sterk en wisten Bloemendaal tot fouten te dwingen. Hieruit kwamen diverse mogelijkheden .
Vanuit een goede aanval over diverse schijven kon Walter de bal, met een bekeken schuiver, in de verre hoek schieten. 1 - 0! Walter en Remco hadden nog een aantal mogelijkheden. Terwijl Bloemendaal zichzelf ook nog enkele kansen schonk. Zoals in eerdere wedstrijden dit seizoen hebben we wat moeilijkheden om te scoren. Hierdoor geven wij de tegenstander de mogelijkheid om zich te herstellen. Gedurende de eerste helft werd er bij ons al verschillende keren gewisseld, omdat pijntjes links en recht de kop op staken. Mark H. kwam voor Stefan in het veld en Raymond weer voor Mark H. Helaas bleef de ruststand op maar 1 - 0 steken.

De tweede helft begonnen wij ontzettend zwak en sloom. Met als gevolg dat we de 1 - 0 voorsprong binnen 5 minuten hadden ingeleverd voor 1 - 2 achterstand. Hier kwamen wij niet meer overeen en er ontstonden wat irritaties tussen ons en spelers van Bloemendaal. Remco wilde zelfs ze moeder erbij halen. De sterk leidende scheidsrechter Frank kreeg iedereen weer in het gareel en zo konden wij de wedstrijd weer hervatten. Wij misten nog wat kansen en Bloemendaal kon de voorsprong uitbouwen naar 1 - 4. Remco kon nog de 2 - 4 en een stap dichter bij zijn century komen. Bij ons ging langzamerhand het licht uit.
Bloemendaal kon zo in de laatste seconden de 2- 5 maken. Het resultaat valt vies tegen en het was vooral te danken aan de slechte instelling na rust. Op naar het herstel en volgende week tegen Aalsmeer.
Ik ga de trainingsaccommodatie inspecteren in Side (Turkije) en zal hier volgende week over rapporteren.
Mark K.
Zaterdag 11 oktober 2008 4e Competitiewedstrijd uit tegen HSV '69 2   3 - 1 (ruststand 1 - 1)
Basis: Edwin, Hans, Mark M., Mark H., Stefan, Walter, Awet, Ronnie, Ronald, Rene, Andre. Wissels 2e helft: Nielson voor Stefan, Stefan voor Andre, Frank voor Hans



Jonge honden
Deze keer een korte versie en lange versie van het verslag. Uit de spelersgroep bereikten ons signalen over de lengte van de verhalen van Mark K. Korter zou prettiger zijn.
Liefst in stripvorm, zoals FC Knudde. Appie Happie wordt al lastig. Laat staan Kick Wilstra. Maar, omdat je bij een winstpartij wat langer van stof wilt zijn, nu dan een korter verslag.

Op een zonovergoten zaterdagmiddag moest worden aangetreden tegen een nieuwkomer in onze poule. Omdat het weekend eerst als vrij te boek stond, was het voor dinges een hele opgaaf om voldoende spelers bij elkaar te bellen. Gelukkig lieten Der Walter, Mark M. en Edwin (keeper) zich strikken voor deze weilandderby tegen de jonge honden van HSV '69 uit de Hoef.
De Hoef, idyllisch gelegen, omgeven door weilanden, tussen Mijdrecht en Wilnis, ten zuiden van De Kwakel.
Een ploeg die op eigen verzoek in de vijfde klasse is gekomen, omdat ze in de zesde te gemakkelijk wonnen. We konden we onze borsten dus natmaken.
Stefan en Nielson waren voor de verandering eens keer ruim op tijd. De oorzaak van het op tijd zijn, wordt nog onderzocht.
Toen we het veld opkwamen om de spieren eens voor te verwarmen, was HSV '69 al bezig met hele serieuze warming-up. Maakt altijd wel een beetje indruk zoiets. Meer indruk maakte echter de gemiddelde leeftijd. Zo tussen de 18 en de 21.

Tegen een jonge acnévolle ploeg, met enthousiasme en veel loopvermogen, begonnen we stroef en statisch aan de wedstrijd. Er zat te weinig beweging in onze ploeg. HSV '69 was weliswaar heel enthousiast, maar kansen waren er niet heel veel. Dan heb je zoiets nodig in een wedstrijd als een aanjager, om de boel weer op scherp te zetten.
Sodi besloot het begrip honger naar de bal te demonstreren. De hond van Nielson stormde het veld in, achter de bal aan en prompt was iedereen weer wakker. We werden echter toch verrast met een snel uitgevoerde counter van HSV '69. Zo stonden we ineens 1 - 0 achter. Lang duurde deze achterstand niet. Na een goede lange bal van Hans maakte Rene met een fenomenale actie weer gelijk. Vanaf de rechterkant het strafschopgebied in, 3 man voorbij en via de binnenkant paal scoren. Prachtig. 1 - 1!
De boys van HSV '69 gingen er overigens fysiek stevig in. Hoewel we toch een licht veldoverwicht hadden tegen die jonge gassies (zoals Hans dat zei), ontstonden over en weer wat meer kansen. Onder andere een vrije trap voor ons vanaf een kansrijke positie. Maar tot scoren kwamen we niet meer.

Over de tweede helft zijn we kort. De tegenstander had meer inhoud en conditie.
Vanuit een snel uitgevoerde counter maakten zij 2 - 1. Een aanval uit het boekje. Voorzet vanaf de rechterkant en binnenlopen.
Dit lieten we niet op ons zitten.
We creëerden een paar goede kansen. Vlammend schot van Ronald. Mogelijkheden voor Rene en Andre.
Maar de mooiste was toch echt wel voor Ronnie. Hij anticipeerde uitstekend op verkeerd terugspelen. Hij maakte jammer genoeg, oog in oog met de uitstekende keeper, 1 pirouette te veel. Hun keeper was zeer sterk. Als je dan niet scoort, valt ie aan de andere kant. Een verkeerd geraakte bal, die prompt in de hoek verdween en daarmee de beslissing. 3 - 1! Een uitslag, die te rechtvaardigen is, tegen een goede tegenstander waar je van kunt winnen. Maar in dit geval, net zo makkelijk van verliest. Volgende week kunnen we het weer recht zetten.
Damn, het verslag is toch langer geworden dan we dachten. Sorry Nielson!

Kort voor Nielson
Sodi in het veld. 1 - 0 achter. Witte Flits van Rene! 1 - 1. Zoete limonade in de rust. Tweede helft. Prima linksback. Houdt zich goed staande. Maar, als Ronnie nou gewoon die kans benut, staat het 2 - 2. Nu verliezen we met 3 - 1. Jammer, volgende keer beter. Patatje Oorlog met heel veel saus. Was lekker. Bediening was helaas zo traag als dikke...
Mark H. en Frank

Zaterdag 4 oktober 2008 3e Competitiewedstrijd thuis tegen WV-HEDW 16   2 - 1 (ruststand 1 - 1)
Basis: Nielson, Mark K., Guus., Hans, Raymond H., Jerry, Awet, Ronald, Andre, Rene, Remco. Wissels: Ronnie, en Raymond W.
Arbitrale duo: Frank en John

Gemiste kansen
Ondanks veel regen de afgelopen week bleken de velden van Pancratius er fantastisch bij te liggen en kon onze competitiewedstrijd nummer 3 gewoon doorgang vinden. Voor ons een bekende tegenstander. Namelijk het 16e zaterdag elftal van Wilhelmina Vooruit-Hortus Eendracht Doet Winnen (WV-HEDW). Dit elftal was verleden jaar nog vierde geworden in onze poule, maar had dit seizoen nog niet gewonnen. Ons scoutingsnetwerk had wederom zijn best gedaan en vanuit Friesland Raymond H. aangetrokken en tevens een oude bekende opgedoken, eveneens een Raymond, namelijk Raymond W. De verdedigers waren schaars deze zaterdag. De bekende namen Hans, Guus en Mark K. waren er maar toen hield het wel een beetje op.
Mark H. had cursus, Mark van B. druk met zijn gezin, Maikel nog herstellende van zijn arm blessure, Erwin N. voorbereiding halve marathon en Stefan kwam erop vrijdagavond achter dat zijn dochter op zaterdag jarig was. Raymond H. werd daarom bereid gevonden om de laatste linie te versterken. Op het laatste moment moest de opstelling nog aangepast worden, omdat Ronnie nog in het Spaanse ritme zat en te laat kwam voor de wedstrijdbespreking. Hij kon dus op de bank beginnen. Door de blessure van onze vaste referee Theo was Webmaster Frank de aangewezen man om de wedstrijd te fluiten.
We startten goed, balletje ging rond en er kwamen kansen en kansen en kansen en kansen.
De in de eerste wedstrijd met twee doelpunten nog bewierookte Remco had zijn vizier niet scherp en miste jammer genoeg enkele opgelegde mogelijkheden. Ook andere speler konden de bal net niet het juiste setje geven.
Gelukkig hadden wij achterin de zaakjes redelijk tot goed onder controle. Gezien het feit dat WV-HEDW met twee spitsen speelde, kon Raymond H. doorschuiven naar het middenveld en stonden Hans en Guus in de mandekking. Uiteindelijk lukte het Raymond H. met een Dembele-achtig solo 3 tot 4 WV-HEDW spelers te passeren en de bal met links langs de keeper te schieten. 1 - 0!
De ban leek gebroken. Helaas gingen wij door met kansen missen en kwam WV-HEDW er een paar keer gevaarlijk uit. Nielson moest een keer languit naar de hoek om de bal nog net corner te tikken. Na onhandig bal verlies op de rand van onze zestien verschalkte de WV-HEDW spits Nielson met een mooi lobje hierdoor werd de ruststand bepaald op 1 - 1.

De tweede helft gingen wij door met waar we mee begonnen waren: Het missen van kansen. Hiermee gaven wij de spelers van WV-HEDW het vertrouwen dat er een punt of zelfs meer te halen was bij ons. Vanuit de counter konden zij wederom een paar keer gevaarlijk worden maar gelukkig konden deze aanvallen door onze verdediging net op tijd onschadelijk gemaakt worden. Nadat Remco in de zestien al ten val was gebracht - maar niet voldoende voor een penalty volgens onze webmaster - ging Ronnie aan voor een solo en (remember 1974) een versnelling tussen twee verdedigers in de zestien, licht contact, maar daarom zeker niet een minder verdiende penalty. De tot dat moment nog onzichtbare Andre nam de verantwoordelijkheid en schoot de penalty beheerst in. Hierdoor kwam de verdiende 2 - 1 op het scorebord. Daarna was nog een enorme mogelijkheid voor open doel van Jerry. Maar, volgens zijn zeggen, ging de bal via de arm van de tegenstander naast. Raymond W. was inmiddels ingevallen en bekleedde de linkerspits positie als ouderwetse linksbuiten en kwam een paar keer goed door zonder succesvol te zijn. Door de minimale marge van een doelpunt braken er nog een paar angstige moment aan voor ons doel maar een teen of een kruin van onze verdedigers voorkwam telkens een WV-HEDW doelpunt. Nadat ook het laatste hectisch moment voor ons doel goed afliep floot de sterk fluitende Webmaster Frank af voor het einde en konden wij genieten van de driepunten. Waarschijnlijk zal Frank de komende tijd nog meer wedstrijden fluiten voor ons, gezien het feit dat Theo nog steeds veel last heeft van zijn knie en vooral veel scherpte mist bij het bestellen na de wedstrijd. 20 minuten voor een bittergarnituur is gewoon te lang! Daarbij nog complimenten voor grensrechter John. Eerste helft sterk, tweede helft conditioneel wat te kort maar toch een ruime voldoende.
Mark K.

Zaterdag 27 september 2008 2e Competitiewedstrijd uit tegen VEW 4  3 - 9 (ruststand 1 - 5)
Basis: Nielson, Mark K., Mark H., Jerry, Ton, Walter, Awet, Ronald, Erwin N., Rene, Emile. Wissels: Hans, Stefan en Frank.

Fotoverslag van Brian Fotoverslag van Brian Fotoverslag van Brian Klik op de foto's voor een ander verslag

Met zon en fileleed overgoten
Onze tweede competitiewedstrijd bracht ons naar VEW uit Heemstede gelegen aan de Sportparklaan achter Mixed Hockey Club Alliance en de Kynologenclub Kennemerland. We hadden wederom prachtig weer maar nu ook fileleed. Door een ongeval op de A9 en het openen van de brug bij de Cruquius bleek de geplande aankomst tijd van 14:00 uur voor merendeel van onze selectie niet haalbaar. Alleen onze motorrijder Awet bleek dit tijdstip te halen. De rest kwam tussen 14:30 en 15:00 uur binnen en toen uiteindelijk ook Nielson binnen was en zijn handschoenen had aangetrokken konden wij starten. Ons elftal had wederom een debutant namelijk Ton, via Maurice gescout en tijdens de trainingen op dinsdagavond een dusdanige indruk achter gelaten dat zijn plaats in het basiselftal te rechtvaardigen was. Erwin N. was weer terug in het hart van de defensie, na verleden week de Dam tot Dam loop te hebben voltooid (1uur 34min) en Jerry hadden wij deze wedstrijd aangetrokken voor de rechter flank.
Door het warme weer en de wat chaotische voorbereiding kwamen wij moeizaam opgang. Al snel konden wij aan de tegenstander zien dat wij hiervan niet hoefden te verliezen maar met Arsenal in ons achterhoofd moet je het ook maar even doen. Een corner van VEW werd door ons bij de eerste paal niet goed verwerkt en door VEW ingeschoten, 1 - 0 achter! Hoe kan dit! Daarna een hoge voorzet van de rechterkant van VEW. Dit leek een makkelijke bal voor Nielson echter bleek de bal dusdanig door de zon verhit te zijn waardoor hij de bal pardoes losliet maar gelukkig werd de bal door een oplettende verdediger nog net van de lijn gehaald. Dezelfde oplettende verdediger stond goed opgesteld om daarna een prima genomen corner van Emile bij de tweede paal in te koppen en zo de stand op 1 - 1 te zetten. Vanaf dat moment liep het als een zonnetje bij Pancratius. De een na de andere vloeiende aanval werd opgezet en onze spitsen Rene en Emile konden hun gang gaan. De 1 - 2 werd de mooiste goal van deze middag. Bij een goede voorzet van Jerry had Emile voldoende Hangtime om de bal met een boog over de keeper van VEW te koppen. Dat deze keeper niet groter was dan 1.60 doet dan even niet ter zake.
Toen een moment waarover na de wedstrijd nog lang werd nagepraat. Een reconstructie: Rene komt alleen voor de keeper, er volgt een onbesuisd schot (terwijl het plaatsen van de bal een zeker doelpunt had opgeleverd). De bal belandt via de keeper vol in het gezicht van de verdediger van VEW en vliegt het doel in. Het is dan jammer dat je als spits juichend het doelpunt opeist. Dit doelpunt komt dan ook gewoon als eigen doelpunt VEW in de boeken.
Russtand 1 - 5! Nog even het score verloop 1 - 0 VEW, 1 - 1 Mark K. 1 - 2 Emile, 1 - 3 Rene, 1 - 4 Eigen doelpunt VEW, 1 - 5 Emile.
In de rust arriveerde onze laatste speler Stefan. Hij gaf aan om 13:00 uur te zijn vertrokken van huis en alle files mee te hebben gepakt die op dat moment te vinden waren om zo om 15:45 uur aan te komen in Heemstede. De werkelijke reden was waarschijnlijk dat hij als de dood was om met dit weer een hele wedstrijd te moeten spelen en het zeker voor het onzekere nam door pas in de rust aan te komen.
De tweede helft leverde het competitie debuut op van Webmaster Frank hij nam de positie van Mark H. in de verdediging over. Door wat nonchalance in de tweede helft wist VEW nog twee keer te scoren maar omdat de spitsen wederom op dreef waren konden wij de score doen laten oplopen naar 3 - 8 door twee doelpunten van Emile, na onder andere een fantastische solo van Rene die zelf ook nog een keer scoorde. Het laatste doelpunt, de 3 - 9, werd gescoord, na een voorzet van Emile, door eh, eh, eh ........ ...Dinges.
De dubbele cijfers lagen voor het grijpen maar helaas werd de laatste kans van de wedstrijd door Rene niet verzilverd de bal belanden dan ook op het terrein van de eerder al genoemde Kynologenclub. Een goed resultaat wat respect zal afdwingen bij onze komende tegenstanders. As. Zaterdag WVHEDW 16 dit elftal heeft nog niet gewonnen en is dus gebrand op een overwinning. Voor ons belangrijk: doet Jos weer mee bij WVHEDW?
Mark K. (met dank aan Brian voor het fotoverslag)

Zaterdag 20 september 2008 1e Competitiewedstrijd thuis tegen Arsenal ASV 4  1 - 1 (ruststand 1 - 0)
Basis: Joao, Hans, Mark van B., Mark H., Guus, Rene, Walter, Awet, Ronald, Stefan en Remco. Wissels: Andre, Nielson,Theo en Frank.

Evenwicht of uit balans?
Op een zonovergoten Sportpark Schuilhoeve startte voor ons de competitie, jaargang 2008/2009. Na de tweede plaats van verleden jaar waren de verwachtingen hoog gespannen. De zware voorbereiding had helaas zijn tol geeist bij verschillende spelers. Maikels armblessure (mede opgelopen bij het vangen van een bal op de basketbaltribune!?), Mark K. een spierverrekking in de wedstrijd tegen NVC en vermoeidheid bij Ronnie (twee weken Spanje geboekt).
In het centrum van de verdediging werd daarom een koppel uit een ver verleden in ere hersteld namelijk Mark H. en Mark van B. Joao stond wederom op doel en de back posities werden ingenomen door Hans en Stefan. Hierdoor stond er een oerdegelijke verdediging op het veld. Middenveld met in de as Der Walter en Awet en op de flanken voor de diepgang Guus en Ronald. Voor het spitsenduo werd ditmaal gekozen voor Remco en Rene.
Hiermee gaf de technische leiding een duidelijk signaal af richting Andre, want 1 doelpunt (een penalty!) in drie wedstrijden is gewoon te mager voor de topscorer van het afgelopen seizoen. Dre begon dus samen met Nielson, Theo en Frank op de bank.
Het eerste kwartier begon redelijk en aan de zijlijn werd al aan een makkelijke overwinning gedacht. Er kwamen wat mogelijkheden en uiteindelijk een doelpunt. Helaas ging dit feest niet door. Remco, in zijn gretigheid om dit seizoen de topscoorderbokaal terug te winnen, gaf het laatste tikje over de lijn. Echter, hij deed dit in buitenspel positie. Dit was jammer, want de schuiver van Rene had er ook wel vanzelf in gegaan. Toch pakten wij het wederom goed op en kon Der Walter aanleggen en vanaf twintig meter verwoestend uithalen 1 - 0! Arsenal pakte toen het initiatief en met wat kunst en vliegwerk en een bal op de paal bleven wij toch overeind en haalden wij de rust met een 1 - 0 voorsprong.
In de rust werden de noodzakelijke tactische omzettingen gedaan. Hierdoor kwam Andre op rechtshalf te spelen en Nielson als linksback. Dit ten koste van Stefan en Guus. Stefan was nog een keer goed doorgekomen aan de linkerkant en had vervolgens de rest van de middag nodig om hiervan te herstellen.

De tweede helft bracht niet echt wat wij ervan gedacht hadden. Er werd veel balverlies geleden. Hierdoor kon Arsenal een paar keer gevaarlijk worden en zelfs, na een rush en een kluts, de 1 - 1 scoren. Op dat moment niet onverdiend, ook al omdat Theo een Braamhaar momentje had en de bal op de stip had kunnen leggen na een sliding van Mark van B.op de spits van Arsenal.
Er ontstonden nog wat mogelijkheden voor ons vanuit de omschakeling, maar doordat er of te vroeg werd geschoten, onnauwkeurig werd ingespeeld of de spitsen niet bereikbaar waren, werd er helaas niet meer gescoord. Zo eindigde de eerste competitiewedstrijd in een gelijkspel waarbij Arsenal het gevoel had een 1 punt gewonnen te hebben en Pancratius het gevoel had twee punten te hebben verloren. Volgende week de uitwedstrijd bij VEW 3 in Heemstede. Hier moet het dan maar gaan gebeuren.
Mark K.

Zaterdag 13 september 2008 3e Bekerwedstrijd thuis tegen NVC 2  1 - 1 (ruststand 1 - 1)
Basis: Joao, Hans, Mark K., Erwin N., Guus, Rene, Ronnie, Awet, Emile, Andre en Remco. Wissels: Ronald, Frank en Theo.

Bekerdroom spat uiteen
De laatste poule bekerwedstrijd tegen de Gooische mannen van NVC uit Naarden moest de beslissing brengen, welke ploeg de tweede ronde ging bereiken. NVC was licht favoriet gezien de gescoorde doelpunten in hun vorige wedstrijden en kon ook genoegen nemen met een gelijkspel. Onze toch wel brede selectie bleek op deze zaterdag niet breed genoeg en met wat bliksemtransfers konden wij toch met een representatief elftal starten.
Op doel mochten wij Joao begroeten. Groot geworden binnen het Haagse voetbal en tegenwoordig woonzaam in Almere. Deze betrouwbare doelman had bij ons al een keer op doel gestaan tijdens de beruchte JOS-wedstrijd bij WVHEDW. Tevens hadden wij Erwin N. nog op het laatste moment weten te strikken en met zijn voetbalschoenen nog in de doos arriveerden hij ook op tijd om samen met ondergetekende het hart van de defensie te vormen.
We begonnen de wedstrijd voortvarend en na 5 minuten schoof Erwin N. vanuit de laatste lijn door naar het middenveld om zo daar een man meer situatie te creeren. Dit werd goed gezien door de rest van het middenveld. Erwin N. ontving de bal en schoot vanaf 25 meter de bal diagonaal in de verre hoek 1 - 0! Een bliksemstart. De kracht van NVC leek mee te vallen en het vertrouwen binnen onze ploeg groeiden. Toen een persoonlijk drama, een onschuldig stapje op zij bleek voor de kuitspier van ondergetekende toch te veel, voelde wat knappen en wedstrijd voorbij. Diagnose volgt as donderdag bij de fysio. Ronald nam de plaats over in het hart van de defensie. Sinds 10 jaar was er geen Mark te bewonderen in de laatste lijn.
De omzettingen gaven wat onrust en na twee knappe reddingen van Joao moest hij toch capituleren voor een volgende inzet, waardoor NVC op 1 - 1 kwam. Dit was tevens de ruststand.

De tweede helft gaf een wisselend beeld waarbij wij graag wilden maar op een kans van Remco na niks konden creeren en NVC dat door het wat meer risico nemen van ons wel kansen kreeg maar ze niet benutten. Hierbij hield Joao ons wederom een paar keer op de been. Doordat er niet meer werd gescoord in de tweede helft kreeg NVC de uitslag waarvoor het kwam en kunnen wij ons volledig op de competitie richten.
Toch moet ik ons complimenteren met het resultaat. Het feit dat wij tegen een team speelden uit een hogere klasse en er bij ons veel geschoven moest worden om tot een goede opstelling te komen. geeft ons voldoende vertrouwen voor de eerste competitiewedstrijd. Helaas was dit niet goed genoeg voor een tweede bekerronde

Onderstaand nog enige extra informatie om wat ongerustheid bij onze ploeg weg te nemen.
Krentenbaard, ook wel impetigo of kinderzeer genoemd, is een meestal tamelijk onschuldige, maar besmettelijke, infectieziekte die wordt veroorzaakt door bacterien. In 80% van de gevallen is Staphylococcus aureus de boosdoener, in 10% van de gevallen Streotococcus pyogenes en in nog eens 10% van de gevallen beiden tegelijk. De incubatieperiode is 1 tot 3 dagen.
Krentenbaard kan op iedere leeftijd voorkomen, maar komt duidelijk veel vaker voor bij kinderen, vaak tussen 2 en 12 jaar. Volwassenen hebben er inmiddels een bepaalde weerstand tegen ontwikkeld. (bron: Wikipedia)
Mark K.

Zaterdag 6 september 2008 2e Bekerwedstrijd uit tegen Batavia 90  2 - 4 (ruststand 1 - 1)
Basis: Nielson, Hans, Maikel, Mark K., Mark H., Ronald, Ronnie, Awet, Walter, Rene en Andre. Wissels: Stefan, Frank en Theo.

Zeeslag bij Lelystad
De Batavia is een zeventiende-eeuws zeilschip, waarvan in de jaren 1985 - 1995 een replica is gemaakt. De replica is te bezichtigen op de Bataviawerf te Lelystad. Het VOC-schip de Batavia werd tussen 1627 en 1628 op de Peperwerf in Amsterdam gebouwd. Het schip vertrok voor het eerst op 29 oktober 1628, onder bevel van schipper Adriaan Jakobsz. Op 14 april 1629 kwam het schip aan op Kaap de Goede Hoop om te foerageren. Na 8 dagen vertrok het weer. Op 4 juni 1629 sloeg het schip lek op een rif van de Wallabi-groep voor de Australische westkust. Het wrak bevindt zich momenteel in een museum in Fremantle, Australië.
(bron: Wikepedia)

Voor de tweede bekerwedstrijd mochten wij aantreden tegen het voor ons geheel onbekende Batavia 90 uit Lelystad. De loting had bepaald dat de wedstrijd diende plaats te vinden in de thuishaven van Batavia. De routebeschrijving op de site van Batavia bracht voor velen een uitkomst en zij waren daarom ruim op tijd aanwezig. Helaas hadden de gebruikers van de moderne GPS systemen het wat moeilijker om, in het zicht van de haven, de velden te vinden en kwamen daardoor op de valreep binnen.
TIP: Kijk niet alleen op het scherm van je navigatie, maar ook naar de borden langs de weg.
Desondanks konden wij nog een ruime warming-up doen. De scheidsrechter nam immers ruim de tijd voor alle administratieve handelingen. De kaarten werden goed gecontroleerd. Het wedstrijdformulier werd nog eens extra gecheckt, zodat er niet onder valse vlag kon worden gevaren. Nadat ook de grensrechters op de hoogte waren gebracht van de bedoelingen van de scheidsrechter konden eindelijk de trossen los. Al gauw bleek dat wij kwalitatief veel beter waren dan onze tegenstander uit de polder. Daarom was het ook onbegrijpelijk, dat wij de kous op de kop kregen en Batavia opeens met 1 - 0 voor stond. Verkeerd doordekken binnen onze laatste linie bracht de spits van Batavia oog in oog met Nielson en verschalkte hem met een semilobje c.q. puntertje dat binnenkant paal in ons doel belandde. Echter, geen man overboord. Wij kregen volop kansen, maar helaas nog geen doelpunten. Daarbij raakte het vlaggen van de grensrechter van Batavia kant nog wal en na verschillende net niet toestanden binnen de zestien van Batavia, waar ondermeer Rene, Andre en Walter het getij lieten verlopen, was het uiteindelijk Rene, na een assist van collega spits Andre, die de 1 - 1 op het scorebord deed verschijnen. Daarvoor was nog een curieus moment voor ons doel, waarbij de bal praktisch vanaf de achterlijn in ons doel belandde. Het doelpunt werd door de scheidsrechter afgekeurd, omdat of de bal door het zijnet in het doel belandde, al achter was geweest of een combinatie van deze twee.
De ruststand was dan ook 1 - 1.

Na rust gingen wij wat effectiever van start, al moest Batavia eerst Ronnie kwaad maken. Na een harde tackel op zijn enkel nam hij bij zijn volgende balcontact verschillende spelers van Batavia in de boot en schoot de bal als een kanonskogel rechts diagonaal in de verre hoek. 1 - 2 hoezee!!!
Binnen 10 minuten, na een goede corner van Andre, kon ondergetekende voldoende druk op de verdediger van Batavia geven, waardoor hij geen andere mogelijkheid had om de bal dan maar bij de eerste paal in eigen doel te werken. 1 - 3 hoezee!!!
Je zou zeggen: Gedaan, klaar uitspelen en punten binnen. Maar er kwam toch een kink in de kabel, omdat wij gewoon doorgingen met het verprutsen van kansen waaronder drie keer Andre, twee keer Rene, een keer Stefan plus een bal op de paal van Walter. Onze solide verdediging begon nu ook wat haarscheurtjes te vertonen. Er kwamen zowaar kansen voor Batavia. Twee keer kwamen wij goed weg, maar uiteindelijk lieten wij Batavia toch de 2 - 3 maken. Het zou toch niet. Maar gelukkig moest Batavia toch bakzeil halen en bleek Rene bij machte. Na rust vanaf de rechtshalf positie opererend, op schitterende wijze de belangrijke 2 - 4 te maken en drukte hij met twee treffers deze wedstrijd, wel gesteund door zijn vriendin, een belangrijke stempel op deze tweede bekerwedstrijd. Batavia kon de vlag strijken en wij met een bezem in de mast terug naar Badhoevedorp.
Volgende week de laatste poulewedstrijd tegen NVC uit Naarden en zullen wij zien hoe de vlag er dan bij hangt voor onze eerste competitiewedstrijd op 20 september.
Mark K.

Zaterdag 30 augustus 2008 1e Bekerwedstijd thuis tegen Waterwijk 5  5 - 0 (ruststand 3 - 0)
Basis: Nielson, Jos, Mark K., Mark van B., Hans, Ronald, Ronnie, Emile, Awet, Remco, Rene. Wissels: Stefan, Maikel, Andre, Theo, Guus.

Cupfighters

Het is zover, na een lange voorbereiding mochten we eindelijk aantreden voor onze eerste bekerwedstrijd (ooit?). De tegenstander betrof het zesde zaterdag elftal van Waterwijk uit het mooie Almere. Onder Beijing-achtige temperaturen had de technische staf beschikking over een bijna complete selectie. Omdat de scoutingsafdeling gedurende de zomerstop ook niet had stil gezeten kon het thuispubliek genieten van twee nieuwe aankopen namelijk Ronnie en Jos en de rentree van tweevoudig gouden schoen winnaar Mark van B.

Wij begonnen zeer sterk en konden Waterwijk vrijwel direct onderdruk zetten. Hieruit kwamen diverse mogelijkheden voor onder andere Rene, die echter nog de scherpte miste en daardoor ook de kansen. Remco liet daarbij zien dat je helemaal niet hoeft te trainen als een geboren torinstinct hebt en zorgde daardoor met twee droge schoten voor een verdiende 2-0 voorsprong. In een scrimmage binnen de zestien werd Rene hard geraakt op de voet en kon onze scheidrechter niks anders doen dan de bal op de stip te leggen. Onze topscoorder van het afgelopen seizoen Andre, na het wegvallen van onze vaste penaltynemer Erwin de aangewezen man voor dit soort klussen, schoof de bal simpel in de hoek voor de 3-0. Dit was tevens de ruststand.

In de rust kon iedereen bijkomen van de hitte en werd er ranja geschonken. Onze betrouwbare sluitpost Nielson kwam tijdens de rust binnen lopen met een broodje bal mayo, waarbij hij opmerkte dat dit de eerste bal was die hij in zijn hand had gekregen en inderdaad Waterwijk was nog niet in de buurt van Nielson gekomen. Onze scheidsrechter werd in de rust vervangen door onze grensrechter. Hierdoor werd de achterhoede van Waterwijk geconfronteerd met een voor hun nieuw fenomeen, namelijk Theo.
Wij begonnen wederom sterk, nadat wij voor rust iets waren teruggevallen en konden Theo enkele malen in stelling brengen.
Hierbij werd echter nog een grote mogelijkheid gemist. Na een mooie aanval en dito voorzet kon Theo helaas de bal niet, maar zichzelf wel in het doel doen belanden.
Nielson moest nog eenmaal handelend optreden nadat de spits van Waterwijk oog in oog met hem kwam te staan en Remco dacht even aan een hattrick maar de man in het zwart kon niet anders doen dan op aanraden van zijn assistent de treffer te annuleren na vermeend buitenspel. Na een individuele actie kon Ronnie zijn debuut verzilveren met een mooi doelpunt en Emile bracht de eindstand op 5-0. Een prima start van dit Jubileum seizoen waarbij, na de 2e plaats van afgelopen seizoen, Pancratius 3 voor dit seizoen voor de dubbel gaat.
Mark K.

Copyright 2009 MF. All Rights Reserved.
Koppelingen enzo Homepage van Pancratius ARCHIEF