Wedstrijdverslagen seizoen 2009 - 2010

Zaterdag 1 mei 2010 uit tegen ASV Arsenal 4

Op 1 mei traden wij, met de kater van Koninginnedag nog in hoofd en benen, aan tegen de ASV Arsenal. De een na laatste competitiewedstrijd, waardoor ook de videocamera weer van stal was gehaald om de bijzondere verrichtingen tijdens het weekendje nader te kunnen analyseren.
Ondanks Koninginnedag was de opkomst overweldigend en permitteeden wij ons om Raymond vrijaf te geven.
Joao verdedigde het doel en de laatste lijn bestond uit de routiniers Hans en Maikel, bijgestaan door de bijna veertiger Mark H. en Mark K. als de youngster in de verdediging. Op het middenveld beschikten wij over Guus, Mark M. Walter en Ronald.
De aanval bestond uit Edwin en Rene. In de wissel stonden Mark van B, Awet en natuurlijk Ronnie.

De wedstrijd vond plaats op kunstgras van niet al te goede kwaliteit. De bal bleef hierdoor stuiteren en moelijk onder controle te krijgen. Toch namen wij, zoals het een koploper betaamt, het heft in handen en probeerden snel tot een openingstreffer te komen. Hierin slaagden wij een groot gedeelte van de eerste helft niet. Arsenal werd zelfs uit een corner gevaarlijk en Ronald moest onze keeper Joao bijstaan door de bal van de lijn weg te werken. Na mislukte pogingen door de lucht en over de grond werd uiteindelijk een goed lopende aanval, na een schitterende voorzet van Rene, door zijn collega spits afgerond. Edwin toornde hoog boven de verdediger uit en kopte zo snoeihard de bal de touwen in. 0 - 1. Dit betekende tevens de ruststand.

In de tweede helft werd de vermoeidheid van Koninginnedag zichtbaarder. Arsenal kreeg nog twee mogelijkheden op de gelijkmaker. Eerst liep de Arsenalspits alleen op onze goalie af, maar faalde hopeloos in de afwerking. Daarna werd nog een lobje onschadelijk gemaakt op de doellijn door Mark van B. Dit was voor Awet het sein om een rush in te zetten vanaf de middenlijn. Deze rush rondde hij fabuleus af in het Arsenaldoel. De veilige marge van 2 werd eindelijk bereikt. Vervolgens probeerden wij nog diverse malen vanuit de tweede lijn de Arsenaldoelman te verschalken. De meeste afstandschoten kwamen echter terecht op het terras van Vak Zuid. Dit terras is gelegen op het achterliggende terrein van het Olympisch Stadion. Edwin was druk doende om zijn doelpuntentotaal te verdubbelen en zag wat medespelers over het hoofd. Tot de bal toch pardoes voor de voeten kwam te liggen van Ronnie, bracht hij met een bekeken schuiver de 0 - 3 op het scorebord. Voordat wij konden genieten van de door Theo bestelde borrelhapjes en drankjes, bracht Edwin de eindstand op 0 - 4. Vanaf een meter of 18 bracht hij zijn linkerbeen in stelling en liet zo de doelman kansloos met een wel gemikt schot laag in de hoek. De drie punten gingen zo definitief richting Badhoevedorp. Volgende week officieel de laatste wedstrijd van het seizoen. Of er nog een kampioenswedstrijd geregeld tegen AFC 11 weten we niet. Wij wachten af.
Mark K.

Zaterdag 24 april 2010 thuis tegen Argon 6


Na de hectische wedstrijd van verleden week gaven wij vandaag de titelstrijd een vervolg tegen het sterrenteam van Argon uit Mijdrecht.
Na wat afzeggingen wist onze TD toch weer een selectie van 13 man samen te stellen. Als verassing was de broer van Ronnie toegevoegd. Hiermee stonden ook meteen de wissels vast, want de broers kwamen natuurlijk te laat.

Wij begonnen met Edwin op goal. Achterin Hans, Mark van B., Mark K. en Mark H. Midden Guus, Raymond(dit keer ruim op tijd en daardoor beloond met een basisplaats) Mark M. en Ronald. Voorin Rene en Awet.
Gezien de zomerse omstandigheden sprak onze goalie zijn duidelijke voorkeur uit over welk doel wij eerst moesten verdedigen. Hierbij had hij een theorie ontwikkeld van een laag en hoog staande zon. Deze theorie werd volledig ondersteund door Mark van B. Door het winnen van de tos konden wij de wens van Edwin inwilligen en lieten het balbezit aan Argon.
Argon had ook moeite een team op de been te brengen en koos voor een verdedigend concept. Het team uit Mijdrecht liet zich ver terug zakken om daarbij te gokken op de counter. Zonder echte kansen voor ons voltrok het spel voltrok zich dan ook volledig op de helft van onze gasten. Na 15 minuten kwamen wij toch op voorsprong. Door een interceptie van Raymond op het middenveld bracht hij direct Awet in stelling, die zoals het een spits betaamd koelbloedig, de 1 tegen 1 met de keeper in zijn voordeel besliste en de 1-0 inschoot. 5 minuten later kon Johan zijn opwachting maken, omdat Mark K. geblesseerd uitviel met een hamstring blessure.
In de eerste helft kabbelde de wedstrijd verder en het tempo werd steeds lager. Ronald werd middels een uistekende bal van Awet voor de keeper gezet. Zijn dropvolley verdween echter via de lat over. Een mooi genomen vrije trap van Raymand werd door de keeper uit de hoek getikt. Zo zochten wij met een 1 - 0 voorsprong de kleedkamer op voor de sinasappeltjes van Edwin.

In de rust nam Ronnie de plaats over van Guus, die de plaats van John als grensrechter overnam. In de rust werd nog afgesproken het tempo wat te verhogen en niet mee te gaan in het tempo van Argon. De bedoelingen waren al weer vergeten gedurende de weg terug naar het veld 4.

De tweede helft begon dramatisch en het nivo daalden. Ballen werden te zacht ingespeeld of te hoog en het gemor van de vaste supporters schare werd steeds luider. Argon schrok zich rot toen opeens een aanval van hun kant eindigde met de gelijkmaker waarbij de spits 1 tegen 1 Edwin door de benen passeerde. Het geluk kon helemaal niet op bij de gasten uit Mijdrecht toen zij ook nog de 1 - 2 konden noteren. Een stunt leek in de lucht te hangen. Zonder dat er echt gevaar werd gecreëerd, begon iets te ontstaan van een slot offensiefje bij Pancratius. Guus werd ingebracht voor Mark H. en ondergetekende kon het van de kant niet aanzien en na een spoed placentabehandeling keerde ik toch nog terug in het elftal om iets te kunnen forceren. De overigens uitstekend spelende Hans werd na de kant gehaald en achterin werd 1 op 1 op gespeeld. De druk werd iets opgevoerd en na een voorzet bij de tweede paal van Mark K. was het Awet, die op zijn beurt de bal voor de goal neerlegde voor de voeten van Ronald.
Ronald schoot de bal feilloos is en bracht zo beide partijen weer op gelijke hoogte. Gezien onze titel aspiraties was 2 - 2 niet genoeg. Wij probeerden nog de 3 - 2 binnen te krijgen. Enn hoge bal in de zestien viel tussen twee verdedigers en Mark K. die als eerste de bal bereikte. Mijn verwachting was dat een van de achtervolgers een sliding zou inzetten of op een andere manier de bal mij proberen te ontnemen. Er volgde echter alleen een zeer lichte duw in mijn rug. Door het op een onhandige manier op de bal te gaan staan leek het voor de uitstekend en zeer neutraal leidende arbiter inderdaad op en overtreding van de Argon verdediger.
De iets te makkelijk verkregen strafschop leidde bij onze gasten tot een groot gevoel van onrechtvaardigheid. Zij zagen immers een duur verdiend punt als sneeuw voor de zon verdwijnen. De strafschop benutte ondergetekende zelf. Hierdoor bleven de 3 punten op sportpark De Schuilhoeve.

In de kleedkamer voelde de overwinning niet goed. Er zat een nare bijsmaak aan.
Vooral onze controller die van uit zijn beroep al een hekel heeft met gesjoemel met cijfertjes kon niet leven met de 3 punten en wilde ze het liefst afboeken.

Mark K.

Zaterdag 17 april 2010 thuis uit tegen FC Weesp 3



Revenge of niet!

Na twee voetballoze zaterdagen kregen wij vandaag de gelegenheid revanche te nemen op de thuisnederlaag tegen FC Weesp.
Deze fusieclub, ontstaan vanuit A.D.E., Rapiditas en The Victory, was dus wederom onze tegenstander.
Om onze titelaspiraties nog levend te houden moest er gewoon gewonnen te worden. Met een ruime selectie reisden wij af naar Weesp. Zoals gewoonlijk kwam onze selectie weer eens druppelsgewijs binnen. Als vanzelfsprekend waren Ray & Ron de laatsten van het gezelschap.

Uit de eerste elf, die in de kleedkamer zaten, werd door onze TD een opstelling gesmeed vol verassingen.
Op doel Joao met achterin Hans, Mark van B., Mark K. en Guus. Op het middenveld Mitchel, Mark M., Awet en Ronald.
Voorin Rene met als surpriseact Edwin. Als assistent-scheidsrechter begon Andre.
Raymond & Ronnie begonnen als laatkomers op de bank.

De eerste wedstrijd was nogal hectisch verlopen, waarbij de sfeer op sommige momenten zeer als zeer onvriendelijk kon worden bestempeld. Er was echter hoop dat deze wedstrijd, op het hoofdveld van het in 2008 gerenoveerde sportcomplex, een wat vriendelijker karakter zou krijgen.
We begonnen redelijk, hadden de organisatie staan en probeerden voetballend tot mogelijkheden te komen.
Weesp begon nerveus en had haar tactiek volledig afgestemd op de linksbuiten. Deze linksbuiten had in de thuiswedstrijd ons de das met 4 treffers omgedaan. Met lange ballen werd deze linkerspits gezocht. Hans en de achterhoede konden hier makkelijk op inspelen. Grote indruk maakte Edwin. Met zijn grote fysieke aanwezigheid maakte hij het de achterhoede van Weesp zeer moeilijk. Hij creëerde zo diverse mogelijkheden. Hij was het, die na twintig minuten een vrije tap opeiste. De bal lag een meter of twintig aan de rechterkant van het doel. Een ideale positie voor deze voormalige linksbuiten van Blauw Wit D1. Zijn schot was laag in de verre hoek. Dit gaf de Weespkeeper dusdanig veel problemen, dat hij de bal los liet. Mitchel was er als de kippen bij om de openingstreffer van dichtbij in de touwen te schieten, 0 - 1!
Deze achterstand viel niet in goede aarde bij de heren van Weesp. Met name de onderlinge sfeer binnen dit “vriendenteam" had hier onder te lijden. Het zesletterig K-woord werd diverse malen onderling toegewenst. De uitstekend leidende scheidsrechter gaf hierop de eerste waarschuwing aan Weesp.
Helaas kwam aan onze voorsprong in de eerste helft een einde. De snelle linksbuiten was eindelijk Hans een keer te snel af. Passeerde ook Mark K. om zo de achterlijn in ons strafschopgebied te halen. Hans was inmiddels teruggekomen en probeerde met een allesofniets-sliding de voorzet te belemmeren. Zijn schoen toucheerde licht de hiel van de Weesper. Deze liet zich daarop met een luide schreeuw vallen. De scheidrechter kon niks anders doen dan de thuisploeg een penalty te geven. De strafschop werd helaas feilloos benut en zo gingen wij rusten met een stand van 1 - 1.

Ron & Ray hadden voor de rust de plaatsen van Edwin en Ronald al in genomen. Ronald kwam terug voor Hans en Mitchel, die na een verkeerde kopbal klaagde over hoofdpijn, werd uit voorzorg werd gewisseld voor Andre.
Terwijl wij genoten van ons kopje thee, helaas zonder sinaasappeltjes, werd er in de Weespkleedkamer met deuren gegooid en elkaar nog eens flink de waarheid gezegd. Dat, terwijl de stand gewoon nog maar 1 - 1 was.

In de tweede helft begonnen wij meer te voetballen, terwijl Weesp voor dezelfde tactiek koos. Met lange hoge ballen probeerde Weesp de linksbuiten te bereiken. Bij elk fluitsignaal tegen Weesp nam de irritatie toe bij deze jongens. Zij hadden dan ook een paar uitzonderlijke exemplaren in hun gelederen. De scheidrechter leek even zijn hoofd te verliezen toen Awet hem oprecht complimenteerde met zijn prestatie en hem hiervoor bijna een gele kaart gaf. Dit was ook gelijk het enige momentje, want deze man floot een meer dan voortreffelijk wedstrijd.
De winnende goal werd wederom gemaakt uit een vrije trap. Na een goed opgezette aanval belandde de bal rond de zestien bij Rene. Hij kwam in een gevecht terecht waarbij 3 of 4 Weespspelers hem de bal probeerden te ontfutselen. Onze spijker verweerde zich echter prima. Hij hield net zo lang balbezit tot de scheidrechter de overtreding constateerde op onze Rene. De bal lag nu net buiten de zestien. De kanonnen van Pancratius meldden zich om dit klusje te klaren. Een ruim opgezette muur van 7 spelers belemmerde een vrije doorgang. De keeper nam het kleine stukje rechts van de muur voor zijn rekening. Uit onderling overleg was Ronnie, die inmiddels door de spelers van Weesp was omgedoopt tot Boudewijn Zenden, naar voren geschoven als kanonnier.
Ronnie was van plan om de bal keihard langs de muur te schieten. Dit plan faalde, maar kreeg door het opspringen van de Weespmuur toch nog een goed einde. De bal rolde onder de muur door, langs de punt van de schoen van de Weespkeeper het doel in. 1 - 2!
Dit tegendoelpunt werd niet erg goed verwerkt door de mannen van Weesp. De scheidsrechter had er schoon genoeg van en floot resoluut de wedstrijd voortijdig af. Deze prima leidsman was de kritiek van dit Weesp meer dan zat.
Na de wedstrijd werd de scheidrechter nog even vastgelegd voor de wedstrijd tegen AFC, hoewel het verloop van deze competitie nog een vraagteken is. Het zou immers zonde zijn, als deze competitie zonder tweede duel tussen twee topploegen in deze reserve vijfde klasse zou eindigen.

Mark K.

Zaterdag 27 maart 2010 thuis tegen FC Weesp 3

DUS

Een wedstrijd die gewonnen had kunnen worden. Maar dat is altijd makkelijk praten na een verloren wedstrijd.

FC Weeps. Nee, Weesp dus. Een opponent waar rekening mee gehouden moest worden, omdat zij ook een kampioenskandidaat zijn. De wedstrijd begon al wat later, omdat de weg naar de Sporthoeve toch langer bleek te zijn voor onze gasten dan verwacht.
De wedstrijd was nauwelijks begonnen en het gemekker begon al: “Scheids, scheids”.
Twee snelle doelpunten van de handige spitsen van Weesp deden het ergste al vrezen.
Gelukkig viel Ronnie in de eerste helft al in. Hij maakte met zijn weergaloze kapbewegingen de spelers van Weesp al aardig nerveus. Uit het veld schoppen was een aardige optie, maar werd niet gerealiseerd.
Een weergaloze goal van leidde tot nog meer gemekker. Met 2- 2 de rust in, dat gaf hoop voor de tweede helft.

Helaas ging de winst na de rust toch naar onze gasten. De pressie mocht niet baten en de scheids was ook niet echt behulpzaam. Tot twee keer aan toe ontging hem een overtreding binnen de 16 van Weesp, waardoor een al dan niet terechte penalty door de neus werd geboord.
Dit leidde ook tot het nodige commentaar van onze kant. De gemoederen liepen hier en daar hoog op, waarbij aan beide zijden gesolliciteerd werd naar een rode kaart. Het bleef bij 1 keer geel.
Al met al geen beste wedstrijd. De winst ging met eindstand van 3 – 4 naar Weesp.

17 april kan er gerevancheerd worden bij Weesp.
Zal dan de ware kampioen zich aandienen? We zullen het zien.

Gep Ikeerd

Zaterdag 20 maart 2010 thuis tegen RKAVIC 7


Vandaag ontvingen wij als opponent het laag geklasseerde RKAVIC 7 uit Amstelveen. Een wedstrijd die dus gewoon gewonnen moest worden. Ook deze week weer een ruime selectie waardoor de technische directeur voldoende keuze had bij het maken van de opstelling. Joao mocht het doel verdedigen. Achterin begonnen wij met Hans, Mark van B., Maikel en Guus. Guus verving op het laatste moment Mark H. die geblesseerd moest afhaken. Op het middenveld André, Mark K., Awet en Ronald. Voorin René en Frans. Frans kon eindelijk zijn wedstrijdje spelen. Al etaleerde hij wel meteen wat sterallures door onze kousen af te keuren en zwarte kousen aan te trekken. In de wissel Mark M. en Ronnie.
Wij begonnen goed en kregen wat kansjes op het reeds drassige veld. Vooral aan de zijkant zakte je weg. Het was daarom noodzaak in beweging te blijven. RKAVIC daarentegen kon onze achterhoede niet echt op de proefstellen. Onder leiding van Maikel bleef die makkelijk overeind. Wij kwamen op voorsprong door Frans die een Pancratiusaanval overtuigend inschoot en waarop de zeer goede RKAVIC keeper het antwoord schuldig bleef. Ondertussen had Joao nog niks te doen, op een doeltrap en een terugspeelbal na. De ruststand van 2 - 0 was wederom van Frans die na goed storend werk van René de verkeerde terugspeel bal van RKAVIC onderscheepte en overtuigend raak schot. In de eerste helft was nog benoemenswaardig een fantastische redding van de RKAVIC keeper, die een hard schot van André uit de kruising ronselde.

In de rust de gebruikelijke wisselingen waarbij er wat verschuivingen werden gedaan, zodat iedereen op een vertrouwde positie de tweede helft kon aanvangen.

De tweede helft gaf hetzelfde wedstrijdbeeld. Een aanvallend Pancratius en RKAVIC dat er met wat speldeprikjes uit wilde komen. Ronald tekende de 3 - 0 aan na goed voorbereidend werk van André aan de rechterkant. Zijn voorzet kon bij de tweede paal worden ingetikt door Ronald. Toen begonnen het te regenen en te regenen en nog harder te regenen, gevolgd door een wolbreuk die het reeds drassige veld veranderde in een moeras waarbij de gedachten teruggingen na de wedstrijd Real Zaragoza tegen Ajax uit 1987. De gedachten van Hans en Maikel gingen uit naar de wedstrijd Besiktas - Ajax uit 1966. Voetballen werd bijna onmogelijk en vele combinatie strandden in een plas of schoten door. Complimenten voor het publiek, dat deze ontberingen onderging en gewoon bleef staan kijken. Uiteindelijk kwam de eindstand op 4 - 0 door al weer Frans, die zijn derde treffer aantekende en hiermee de komende wedstrijden gewoon zijn zwarte kousen mag blijven dragen. De goal leek eerst gemaakt te worden door René. Echter zijn schot kwam niet geheel uit de verf en toen de bal bij Frans belandde, schoot hij de bal resoluut in de goal. Geheel doorweekt zochten wij de kleedkamer op met 3 punten op zak. Hierbij wordt nog aangetekend dat het RKAVIC niet was gelukt om een schot op doel af te leveren.
AFC liet geen steekje vallen. Weesp deed dat wel bij WVHEDW. Met volgende week de thuiswedstrijd tegen Weesp op programma kunnen wij deze ploeg definitief uit de kampioensrace gooien door gewoon van ze te winnen. Dit zal nog een lastige opgave worden op een waarschijnlijk niet heel goed veld.
Mark. K.

Zaterdag 13 maart 2010 uit tegen Amstelveen Heemraad 5

Vandaag weer een uitwedstrijd tegen Amstelveen Heemraad. Waar we eerder dit jaar met 0 - 3 wonnen van Amstelveen
Heemraad 6 - met drie doelpunten van Ronald - traden we nu aan tegen Amstelveen Heemraad 5. De drager van de rode lantaarn in onze klasse, die we in de thuiswedstrijd met 9 - 0 hadden verslagen. De technisch directeur kon dit keer uit een ruim spelersaanbod kiezen. Dit deed hem besluiten sommige spelers niet op te roepen, met als gevolg dat wij met een 14 koppige selectie aanwezig waren. Wij begonnen met Edwin op goal, achterin Hans, Mark M. Mark K. en Guus. Midden Walter, Awet, Raymond en Ronald met voorin het koningskoppel René en André (terug in de basis na zijn bowlingavontuur). In de wissel Ronnie, Maikel en Theonardo.

We begonnen redelijk. Al moesten wij toch verdedigend scherp zijn, omdat Amstelveen drie rappe jongens in de voorhoede had gepositioneerd. Door te veel balverlies in de beginfase moest de achterhoede een paar keer handelend optreden, omdat vanuit de tegenstoot Amstelveen snel de spitsen aan het werk zette. Maar de keer dat de Amstelveenspitsen te snel waren voor onze verdedigers, was er natuurlijk altijd nog Edwin. Vrij snel werden wij gedwongen om een wissel toe te passen. Raymond verliet misselijk het veld om zijn bed op te zoeken en werd vervangen door Ronnie. Zijn eerste aktie leverde meteen gevaar op maar nog geen doelpunt. De openingsgoal werd gemaakt door André die zijn bowlingschoenen had vervangen door voetbalschoenen. Zo tekende hij zijn enige strike van de dag aan. 0 - 1! Edwin ranselde nog een gevaarlijk schot uit zijn rechterhoek en even later kon René een mooie aanval afronden. Eerdere kansen waren nog niet aan hem besteed, maar deze werd zo panklaar neergelegd door André dat missen onmogelijk was.
De late tackel van de Amstelveenverdediger leverde nog wat wederzijdse irritatie op, maar dat werd gelukkig in de kiem gesmoord door de gepassioneerde aanvoerder en de keeper van Amstelveen.
De ruststand was bepaald op een comfortabele 0 - 2.

In de rust verving Maikel Mark K. in de verdediging en hielden wij Theonardo achter de hand. De eerste 5 minuten begonnen hectisch. Nadat eerst Ronnie de bal vanuit een vrije trap op de lat had geschoten, werd Edwin vanuit de tegenaanval gepasseerd door de Amstelveenaanvaller, die geheel vrij voor hem opdook. De organisatie was achterin even weg. Waarschijnlijk door de omzetting in de rust. Wij lieten ons niet gek maken, al hoopte de gepassioneerde aanvoerder - inmiddels middenvelder geworden - op een stunt en haalde snel de bal uit het net. Vanaf dat moment kwamen wij niet meer in gevaar en draaide de aanvalsmachine op volle toeren. Walter kopte een voorzet van Ronnie fraai binnen na een mooie aanval over de rechterflank. René haalde zijn gram en scoorde twee mooie goals. Zo komt op de topscorerslijst steeds dichter in de buurt van André, die zich geen bowlingmiddagje meer kan veroorloven. Ronnie punterde nog een doelpunt binnen en Walter maakte de laatste goal van deze wedstrijd. Uit een corner volleerde hij de bal schitterend achter de derde Amstelveen keeper van deze middag. De eindstand kwam hierdoor op 1 - 7. In de tweede helft vielen ook nog twee fluitincidenten op. Ronnie, die niet kon wachten op het fluitje, nam de vrije trap drie keer te vroeg, waardoor we de vrije trap tegen kregen.
Theo liet zien over een uitstekend gehoor te bezitten, want nadat op het Hockeyveld 3 werd gefloten voor een strafcorner, staakte hij zijn sprint alleen op de keeper. Hij dacht namelijk dat dit fluitsignaal voor hem gold. Uit navraag bleek dat deze hockey-scheidsrechter ook gebruik maakte van een Fox 40.
Met deze simpele overwinning werd de douche opgezocht. Theo heeft 10 minuten zijn haar staan wassen, omdat het schuim er maar niet uit ging. Het duurde best wel even voordat hij het door had. Edwin spoot vanachter het muurtje steeds weer shampoo in Theo's haar.

Volgende week RKAVIC en daarna volgt Weesp. De laatste ploeg liet 2 dure punten liggen bij RAP. Dit doet de kampioenskoorts bij ons alleen maar verhogen.

Vergeet ook niet EUR 150,- naar Ronald over te maken, dan kan het weekendje definitief geboekt worden.
Mark K.

Zaterdag 6 maart 2010 uit tegen Abcoude 2



De wedstrijd die niet gewonnen zou kunnen worden.

Na de nipte overwinning tegen WV-HEDW van afgelopen week troffen wij vandaag weer een subtopper in de vorm van Abcoude. Gezien de eerste wedstrijd bij ons thuis, zou deze uitwedstrijd tegen Abcoude zeker geen ABC-tje worden. Op het open terrein van Abcoude stond een ijzige wind uit het oosten, waardoor de gevoelstemperatuur ver onder nul lag. Langzamerhand kwam de selectie binnendruppelen, Als gebruikelijk kwamen Ronnie en Raymond als laatsten. Hiermee kon Ronnie net wel een basisplaats bemachtigen, maar moest Raymond op de bank plaats nemen. Als verrassing kwam nog een oud gastspeler langs waardoor de selectie uit 13 spelers bestond. Edwin op doel, met achterin Hans, Mark van B, Mark K. en Mark H. Middenveld met Maikel. Mark M. , Awet en Ronald. Voorin het duo Ronnie en Rene. In de wissel Raymond en Raymond.

Abcoude was de nederlaag in Badhoevedorp niet vergeten. Het grote onrecht dat hen was aangedaan zat heel diep. Dat was de voeding voor het opportunisme waar Abcoude de wedstrijd begon. Waarschijnlijk waren wij onder indruk van de ambiance. Spelen op het hoofdveld of zaten we nog diep in de winterslaap. Binnen een paar minuten dook de eerste Abcoudenaar al alleen op voor onze keeper. Gelukkig faalde hij hopeloos. Dat dit niet goed kon blijven gaan stond al vast. Zo kwam na een voorzet van links, al dan niet buitenspel, Abcoude op voorsprong. De spits van Abcoude ging attenter en feller het duel aan en speelde zo de bal langs Edwin. Even later schreef Abcoude ook hun tweede treffer bij. Hier leek het luchtje van buitenspel nog groter, maar de scheidsrechter ging uit van eigen waarneming - de speler zou van de eigen helft komen- en negeerde onze assistent scheidrechter. 2 - 0 achter en het leek een desastreuze middag te worden. Gelukkig werden de poppetjes bij Pancratius beter neergezet. De duels werden feller aangegaan en er werd eerder druk gegeven. Dit resulteerde direct in kansen voor Ronnie en Rene, die diverse malen de bal of van de rechtsback of van de keeper van Abcoude in hun voeten kregen geschoven. Uiteindelijk lukte het om de aansluitingstreffer te maken na een mooie aanval over rechts. Na een ingooi van Ronald en een voorzet van Rene belandde de bal bij de tweede paal waar Awet uit een prachtige volley het net liet bollen. Het lukte zelfs om net voor rust om op gelijke hoogte te komen. De opbouw van Abcoude klopte wederom niet en de bal werd in de voeten van Mark van B. geschoven. Hij bediende Rene, die uiterst koelbloedig met zijn ogen dicht de bal achter de keeper knalde. Met een 2 - 2 stand zochten wij de kleedkamer op voor de sinasappeltjes van Edwin.

In de rust de nodige omzetting waarbij Ronald even in paniek dreigde te raken omdat hij het overzicht kwijt was (iets wat hem normaal alleen in de wedstrijd gebeurt maar nooit daarbuiten) wie er nou uit ging en in. Maar uiteindelijk belandde hij zelf op de linksback positie en kwam Raymond W. linkshalf te staan en Raymond H. rechtshalf.

Helaas bleek de oud gastspeler iets van zijn glans (lees: conditie) te hebben verloren en moesten wij na 10 minuten het nodige aanpassen, omdat hij compleet leeg gespeeld de kleedkamer opzocht. Maikel speelde vanaf dat moment linkshalf te spelen. Dit kwam het elftal zeker ten goede. De andere 10 begonnen de tweede helft beter dan de eerste helft. Hierdoor kwamen wij zelfs voor zelfs voor de eerste keer in deze wedstrijd op voorsprong. Ronnie rondde een goede counter van ons af. Helaas kwam de gelijkmaker redelijk snel, omdat weer niet strak genoeg werd gedekt. Toch hadden wij het de tweede helft beter voor elkaar, ook al speelde Abcoude wat meer op onze helft. Ronnie zorgde eveneens voor de tweede voorsprong van de middag door de bal droog langs de keeper te schieten na een goede assist van Raymond H. Edwin ronselde nog een paar bal uit zijn doel, waarna Mark (van B of M.) de eindstand op 3 - 5 bepaalden. De goal ontstond uit een vrije trap van Mark M. vanaf onze linkerkant indraaiend met zijn rechterbeen waarna Mark van B. het kopduel aan ging met diverse Abcoudenaren, zonder dat het leek dat de bal werd geraakt. Mark van B. gaf aan toch wat gevoeld te hebben en claimde de goal. Hier zal nog uitspraak worden gedaan door de wedstrijdjury. Uiteindelijk konden wij met een 3 - 5 overwinning van het koude veld afstappen en zijn wij 2010 goed begonnen met 6 punten tegen twee moeilijke tegenstanders. Wij namen afscheid van Abcoude, niet voordat Ronald nog de bierglazen door de kantine slingerde wat een hoop gerinkel en stukke glazen opleverde.
Volgende week een op papier makkelijkere tegenstander in Amstelveen maar let op kampioen wordt je tegen de kleintjes.

Mark K.

Zaterdag 27 februari 2010 thuis tegen WV-HEDW 17


KLIK OP DE FOTO!KLIK OP DE FOTO!

Pacratius - WV-HEDW 1 - 0

Onze TD moest weer alle zeilen bijzetten om een fatsoenlijke selectie bijeen te krijgen voor de 1e (!) wedstrijd in 2010.
Omdat het derde veld er bij lag als een zwembad werd uitgeweken naar het moeras van veld 4. Hiervoor heeft onze TD later nog op zijn dinges gehad.

Speciaal om onze defensie in goede banen te leiden was WVHEDW-kenner Willem ingehuurd. Zo begonnen wij de wedstrijd met Edwin in de goal en Maikel, Willem, Mark van B. en Mark H in de verdediging. Het middenveld werd gevormd door links Ronnie, rechts Walter en centraal Awet en Raymond. Als spitsenduo stonden André en René paraat. In de wissel Oom en Neef, oftewel Theo en Ronald. Onder leiding van een met een nieuwe fluit (een echte FOX 40, kenners weten nu genoeg) bewapende scheidsrechter startten wij de wedstrijd tegen het gretige WV-HEDW. Waar we in de uitwedstrijd de nodige problemen tegen deze ploeg kenden, was dit nu ook het geval. We konden de bal niet in de ploeg houden en kozen vaak, al dan niet gedwongen, voor de lange bal. Onze spitsen moesten er dan maar wat mee goeds mee doen. Op sommige delen van het veld was het het wel erg drassig. Het gevolg was dat de bal nog eens bleef plakken en maakte dat goed voetbal niet mogelijk. WV-HEDW had de betere kansen.
Maar ja, probeer onze keeper maar eens te passeren en geluk dwing je af. Je moet ook wel van hele goede huize komen om hem te passeren. Edwin hield ons op de been met een paar geweldige reddingen. Aan de andere kant was er een aardige kans voor René die met links (ver) naast schoot en een 100% kans voor André die op de benen van de keeper schoot.

De vitamientjes van Edwin deden na de rust hun werk. Ronald verving Awet, waardoor Ronnie centraal op het middenveld kwam en met Ronald als linkshalf ontspon zich een spannende wedstrijd tussen aan elkaar gewaagde ploegen. Het spel werd wat feller, hetgeen zich ook uitte in de wat steviger overtredingen over en weer, maar binnen de grenzen.
Een vlammend schot van Raymond werd mooi gered door de keeper WV-HEDW. André rondde een mooie pass van Ronald goed af maar helaas vanuit buitenspelpositie. Heel veel uitgespeelde kansen over en weer waren er verder eigenlijk niet. De scheidsrechter floot prima en had de wedstrijd goed onder controle. Ook toen het 1e penaltymoment zicht aandiende. De keeper van WV-HEDW liet de bal los. De rebound leek voor André, maar keeper greep hem beet en belette zo André het scoren. Waarschijnlijk om de angel eruit te halen, gaf de scheidsrechter een vrije trap aan WV-HEDW wegens gevaarlijk spel, of zoiets.
De keeper van WV-HEDW was er van overtuigd dat André hem willens en wetens in het gezicht had geraakt en wond zich daar danig over op. We stevenden af op 0 - 0 tot de achtentachtigste minuut. Ronnie speelde met een fraaie pass de geheel vrijstaande André in. Die dacht vrij in te kunnen schieten, maar een duw in zijn rug verhinderde dat.
Uit balans gebracht, ging André onderuit in de 16. Wat nu? Met alle druk op de schouders van de scheidsrechter, die in een fractie van een seconde een beslissing nam in minuut 88. Een penalty geven voor een thuisploeg, die volgens vele tegenstanders toch al geen beste reputatie heeft op scheidsrechtersgebied, of negeren en verder gaan? Naar eer en geweten gaf deze scheidsrechter toch de penalty. De spelers van WV-HEDW konden hem wel vermoorden.
Onder hevig protestvan WV-HEDW legde André aan. Ondanks alle sabotagepogingen van de keeper (die de penaltystip geprobeerd had weg te schoppen) en alle schuimvlokken in de zestien van diezelfde keeper, benutte André de penalty.
De grensrechter probeerde nog met veel bombarie het doelpunt af te laten keuren wegens te vroeg inlopen van ons.
Dit had geen effect op de scheids. Zo konden we opgelucht onze eerste overwinning in 2010 vieren.
2 bittergarnituurtjes van de gepensioneerde Theo lieten we ons daarna uiteraard smakelijk welgevallen in de kantine.
Volgende week wacht ons een tegenstander, die voorspeld heeft dat wij bij hun dus nooit zullen winnen.
We zullen zien.
Frark

Zaterdag 12 december 2009 10e competitiewedstrijd uit tegen AFC 11



Op een uiterst ongewoon tijdstip van 17:00 uur begon de topper in de reserve vijfde klasse zaterdag op sportpark Goed Genoeg tegen het kakkineuze AFC. Zowel wij als AFC 11 waren nog ongeslagen, al had AFC reeds 3 keer gelijk gespeeld en wij maar 1 keer. Wij begonnen de wedstrijd met 4 Marken achterin en Edwin in de goal. Middenveld links Ronald, rechts Walter en midden Awet en Ronnie. De spitsen waren dit keer André en Emile, mede door de afwezigheid van Rene.
Tegenover ons stond een elftal met een gemiddelde leeftijd van 19,5 jaar en waar Gillette nog geen producten aan kon slijten.

We begonnen sterk en het leek zelfs op een optisch veldoverwicht. Al vrij snel kreeg André de kans op de openingstreffer. Emile kwam ook een paar keer gevaarlijk door, al misten de schoten nog kracht of precisie. Bij AFC moest het gevaar van de linksbuiten komen. Deze werd goed afgedekt door Mark M. en was het niet Mark M. dan wel Mark van B. of Mark H. of Mark K. die het gevaar in de kiem smoorde. Toch kwamen wij ongelukkig op achterstand. Een afstandschot werd geblokt door Mark K. en viel pardoes voor de voeten van de AFC-spits. Hij passeerde vakkundig onze betrouwbare goalie. Deze voorsprong gaf op dit moment de verhoudingen in het veld niet juist weer en Pancratius ging op zoek naar de gelijkmaker. Deze kwam dan ook maar niet voordat Edwin, met een FANTASTISCHE redding, een schitterende lob van 25 meter van een AFC-er onschadelijk maakte en de bal net over de lat tilde. Deze redding kan in het rijtje Gordon Banks tegenover Pele. (WK Mexico 1970, voor de jongeren onder ons en de AFC-ers die het verslag misschien lezen) Klik hier voor het filmpie.
De gelijkmaker kwam uit een indraaiende corner van links door Ronnie in gebracht. Terwijl de gehele AFC verdediging stond te kijken wie de bal weg zou werken, stond natuurlijk André op de juiste plaats om de bal eenvoudig (voor hem wel later in de wedstrijd bleek dat dit toch een kwaliteit is die niet iedereen bezit) van een halve meter van het doel in te tikken. Na de gelijkmaker kregen wij nog kansen op een voorsprong, maar ballen gingen net naast of vlogen hoog over. Helaas kreeg deze zaterdagavond een zwart randje ongeacht de uitslag toen Emile zijn knie verdraaide bij een onwaarschijnlijk simpele kapbeweging. Helaas wist Emile uit ervaring dat het flink mis was en wat later in het VU ziekenhuis ook werd geconstateerd dat de mediale band en kraakbeen waarschijnlijk flink beschadigd zijn. Een MRI zal later deze week uitsluitsel moeten geven. Vanaf hier in ieder geval van harte beterschap. Raymond werd opgetrommeld om zijn plaats op het middenveld in te nemen. Awet werd naar voren gestuurd om de spitspositie over te nemen. De rust werd dan ook met een 1 - 1 gehaald.

In de rust werden weer de gebruikelijke sinasappeltjes van Edwin geserveerd en moest Mark van B. vervangen worden in verband met verplichtingen elders. Guus nam zijn plek in de verdediging over.

In de tweede helft barstte, naast wie deze topper ging winnen, ook de strijd los voor de Gouden Lul 2009/2010. De eerste die zijn kandidatuur veiligstelde was Ronald. Na een snel genomen vrije trap van Awet, die André lanceerde en op zijn beurt Ronald een NIET TE MISSEN KANS gaf. De bal werd vanaf de achterlijn in de voeten van Ronald geschoven, die inmiddels met een schitterende loopactie (je moet er toch iets positiefs van maken) op de doelijn van AFC was gekomen, en de bal alleen maar het beslissende zetje hoefde te geven. Wat er toen gebeurde is niet te beschrijven. Zelfs als je erbij was geweest, kon je je ogen niet geloven. De bal ging er niet in!!!
Na de wedstrijd hoorden wij iets van: Hij kwam tussen mijn benen ik stond er misschien te vroeg etc. etc. etc. Gelukkig zijn hier ook voorbeelden van te vinden op You Tube KLIK HIER . JAMMER RONALD! Volgende keer beter! Iedereen maakt fouten. Je kan het! De volgende die zijn kandidatuur begon op te eisen was onze Fries Raymond. Vanuit een counter werd de bal vanaf de linkerkant van AFC voorgezet. Ondanks de aanwijzingen van een medespeler verzuimde hij de opkomende speler te dekken. Deze speler raakte met een direct ingeschoten bal de hand van onze Raymond die tot overmaat van ramp in onze zestien stond. De uitstekend leidende scheidsrechter legde de bal resoluut op de stip. Bij deze penalty kon Edwin zich helemaal onsterfelijk maken. Maar de slecht ingeschoten penalty passeerde Edwin net langs zijn rechterbeen.
Pancratius zocht weer de gelijkmaker op. Ook deze kwam. Al duurde het nu wat langer dan in de eerste helft.
Net nadat er was gekozen om alles of niets te spelen, kwamen wij met goed samenspel in de zestien van AFC. De teruggelegde bal kwam op de handen van de AFC verdediger, nadat hij met een sliding Mark de weg probeerde te versperren.
André, die goed in de wedstrijd zat en een plaag was voor de AFC verdediging, nam zijn verantwoordelijkheid. Hij schoot de bal goed in. Tien minuten voor tijd kwamen wij zo op gelijke hoogte.
De wedstrijd leek toen in een draw te eindigen met hier en daar een speldenprikje van AFC. Deze prikjes werden meestal door uitblinker Mark H. onschadelijk gemaakt. Zo niet door de rest van de verdediging van Pancratius, waarbij de eindpass net ontbrak om echt gevaarlijk te worden. Totdat 3 minuten voor tijd het duo Raymond en Ronald het idee hadden om samen een speler te gaan dekken. De gewiekste AFC-er rook zijn kans en gezien de voorsprong van Ronald in de Gouden Lul competitie besloot Raymond het heft in handen te nemen. Hij liet zich verleiden tot een verdedigende actie waarvan de aanvaller de uitkomst al wist. Deze spits liet zich behendig over het uitgestoken been vallen voor wederom een penalty. De derde in deze topper.
Ook voor Raymond geldt: JAMMER RAYMOND! Volgende keer beter! Iedereen maakt fouten! Je kan het! Dit buitenkansje liet het jonge spul zich niet ontnemen. De penalty werd feilloos in het doel gewerkt. Helaas ontbrak het ons aan tijd om tot een goed slotoffensief te komen en lieten drie punten achter op Sportpark Goed Genoeg. Toch was het spel van beide teams van hoog niveau en hebben de toeschouwers een mooie pot voetbal gezien met een gelukkige winnaar waar een gelijkspel misschien op zijn plaats was geweest.

Het wordt nu echt spannend in de poule met drie kanshebbers op de titel: AFC, Weesp en ons aller Pancratius. Volgende week de laatste wedstrijd van 2009 en we moeten waken voor onderschatting. Gewoon drie punten pakken om zo in 2010 een gooi te doen naar de titel in de vijfde klasse.
Mark K.

Zaterdag 5 december 2009 9e competitiewedstrijd thuis tegen Aboude 2



Pancratius – Abcoude 1 - 0
Vandaag stond de wedstrijd tegen Abcoude op het programma. Omdat onze jongste spelers (lees: René en Raymond) bang waren de kadootjes op pakjesavond te missen, was de wedstrijd verschoven naar 11:30 uur. Dit tijdstip was alleen moeilijk voor Ronnie om te halen. De rest van de selectie zat immers netjes op tijd in het kleedhok. Onze TD besloot om Ronnie ook wissel te zetten naast Stefan en Mark K. Hierdoor begonnen wij met Edwin op doel en een achterhoede met Mark H., Mark van B., Mark M. en Hans. Het middenveld werd gevormd met het centrale duo Awet en Raymond met op de flanken links Ronald en rechts Emile. Onze spitsen waren René en André. Op ons kunstgras troffen wij in Abcoude een jonge ploeg met een paar snelle en technische aanvallers(met name Broertje).
Gedurende de eerste helft hielden beide ploegen elkaar in evenwicht. Beide ploegen kregen kleine kansen, zonder dat de keepers handelend moesten optreden. De van de Mexicaanse griep herstellende Ronald liet zich na een half uur vervangen voor Ronnie, die zijn plek vond op de linkshalfpositie. In een periode van 2 minuten veranderde de tot dat moment gemoedelijke sfeer in een wat mindere, omdat Abcoude zich ietwat benadeeld vond door de Arbitrage. Nadat eerst een vrije doortocht van Abcoude door de scheidsrechter werd afgefloten voor buitenspel, zonder dat de zeer goed vlaggende grensrechter van Pancratius daarvoor een sein gaf. Vervolgens negeerde hij het vlagsignaal van de collega-grensrechter van Abcoude. Uit deze - overigens mooie - aanval, met een 1 - 2 tussen René en André, wist René te scoren. Hiermee zette hij Pancratius op een 1 - 0 voorsprong. Het ongenoegen vanuit Abcoude hoek was enigszins te begrijpen. Vooral Menno en Gino van Abcoude hadden het hier behoorlijk moeilijk mee.
Elke beslissing werd nu door Abcoude in twijfel getrokken. Dit kwam het niveau van de wedstrijd niet ten goede.
Met deze 1 - 0 voorsprong gingen wij de rust in.

In de tweede helft werden ook de andere twee wissels speeltijd gegund. Mark. H. en Emile maakten plaats voor Stefan en Mark K.
Abcoude had in de pauze tijd gehad om tot rust te komen en begon de tweede helft uiterst correct. Zij werden ook sterker. Gedurende de tweede helft werden wij ver terug geduwd rond het eigen zestien metergebied. Vanuit de counter konden wij nog enkele malen gevaarlijk worden zonder dat dit een doelpunt opleverde.
Abcoude presteerde het nog om buiten bereik van onze keeper de lat te raken. In een botsing tussen Edwin en de Abcoude-spits binnen de zestien meter zagen de Abcoude spelers een penalty. Toen de strafschop uitbleef, werden de goede bedoelingen uit de rust over boord gegooid. De sfeer werd nog grimmiger. Menno zat met nogal wat opgekropte frustratie, waarmee hij Mark K. omver kegelde. Hiervoor kreeg hij de gele kaart. Als reactie hierop spuugde hij naar de referee. Dit leverde hem zijn tweede gele kaart op en wij speelden de wedstrijd tegen 10 man uit. Een moeilijke overwinning die ons een stapje dichter bij de Herfsttitel brengt. Komend weekend de topper tegen AFC 11. Deze ploeg is net als wij nog ongeslagen. Een belangrijke concurrent dus voor de titel.
Mark K.

Zaterdag 14 november 2009 8e competitiewedstrijd uit tegen AMVJ 7



Jekyll & Hyde
Vlak voor we naar de kleedkamer gingen voor de wedstrijd tegen AMVJ, parelden de zweetdruppels op het voorhoofd van onze Technisch Directeur. Edwin, Hans, Mark K., Mark van B, Nielson, Guus, Walter, Ronnie en Remco zijn er niet bij. Emile meldde om 14:00 uur per SMS dat hij aan het werk was en er dus ook niet zou zijn. Gelukkig kunnen we uit een groot arsenaal aan spelers putten. Onze TD is zichzelf weer eens voorbij gelopen om toch een representatief elftal op de been te krijgen. Robin op goal, een achterhoede met Jos, Maikel, Mark M. en Mark H., middenvelders Ronald, Awet, Mitchel en René en voorin Raymond en André.
Als wissels stonden Theo - al weken in training - en Frank in ieder geval paraat. Hiermee zou het toch moeten lukken tegen het laaggeklasseerde AMVJ. Een hele jonge ploeg, die om 14.30 uur nog even kwam zeggen of we nog een kwartiertje geduld konden hebben, omdat niet iedereen al was gearriveerd bij hen.

Enfin, met de wind en zon tegen begonnen we aan de wedstrijd en het liep voor geen meter. De eerste waarschuwing om wakker te worden na de 1 - 0 maakten we binnen een minuut weer ongedaan, nadat Raymond onberispelijk de bal vanaf de rand zestien binnenkrulde. We grossierden in foute passes, onrust en waren slap in de duels. Mark H. had een "Van Bommeltje" en liet de tegenstander uit zijn rug lopen en zo stonden we 2 - 1 achter. We kregen wel aardig wat kansen, maar achtereenvolgend stonden paal, lat en keeper in de weg. Helaas uitten we onze omnacht in agressie. Een vekeerde manier van natrappen van Ronald en vlak voor rust aan de noodrem trekken door Maikel en vooral Mark H., die de spits een vrije doortocht belette naar ons doel. Donkerrood zou niet misstaan.

Wat nu te doen na de rust? We waren het er over eens dat we hier niet mochten verliezen. Er moest dus uit een ander vaatje getapt gaan worden. Mark "Atouba" H. liet zich gewillig vervangen door Stefan voor het tandje erbij.
Toen kwam het Cruijff-Beenhakker moment! Onze TD werd er door - onze inmiddels trouwe gast - Mike nadrukkelijk op geattendeerd dat René vooral in de spits moest en Raymond rechtshalf. Onze TD liet zich tevens uitgebreid voorlichten over de te volgen tactiek.
Dit werd het startsein voor een compleet andere 2e helft.

Met de wind in de rug was het Raymond die de 2 - 2 kon binnentikken. De 2 - 3 is echt niet makkelijk om te beschrijven. Je moet er bij geweest zijn om het te geloven. Een voorzet van links, die door André binnen werd gekopt. Vanaf de kant leek het overigens alsof André zijn veter ging strikken en pardoes de bal op zijn hoofd kreeg. In ieder geval stonden we eindelijk voor! We gingen gelijk maar even door. Met volgens eigen zeggen een "lucky" van Mark M., die de bal van grote afstand precies langs de paal in het doel schoot. Hiermee bekroonde hij zijn goede wedstrijd. Het werd nog even spannend door een wel heel controversiële penalty, als gevolg van een spits van AMVJ die dacht dat hij overal doorheen kon. Raymond, Mitchel en opnieuw André zorgden voor een gerustellende eindstand van 3 - 7. Het had zelfs nog meer kunnen worden. Helaas was Theo te snel voor de voorzet van André en werd de prachtige goal van René ten onrechte afgekeurd. Als AMVJ nog kans dacht te hebben op treffers, dan was daar Jos die alles als een soort stofzuiger opruimde.
Eind goed, al goed van een duel met 2 gezichten. Een onwaardig Pancratius in de 1e helft en een bij (wind)vlagen geweldig Pancratius in de 2e helft.

Fark H.

Zaterdag 7 november 2009 7e competitiewedstrijd thuis tegen ASV Arsenal 4

Verrassender wijs lag het derde veld van van Sportpark De Schuilhoeve er prima bij. Ondanks de hevige regen buien van de afgelopen dagen en begonnen wij tegen de ASV Arsenal. Gezien de blessure van onze doelman Edwin was - ook nog niet helemaal fit - Raymond bereid om hem te vervangen. Tijdens het maken van de opstelling schrok onze TD Ronald zich rot, toen bleek dat er geen linksback voorhanden was. Stefan was niet op komen dagen en Mark H. had zich afgemeld. Door te kiezen voor Mark K. als wissel zat er voor Ronald niks anders op dan zelf maar deze linksback positie voor zijn rekening te nemen. Gesteund door het centrale duo achterin Mark van B. en Mark M. en Hans op zijn vertrouwde positie als rechtsback moest dit geen problemen opleveren. Helaas bleek Mark van B. niet geheel wedstrijd fit en na de warming up stond hij op het allerlaatste moment zijn positie af aan Mark K. Het middenveld werd gevormd door linkshalf Ronnie met midden Awet en Walter en de rechtshalf positie werd deze middag in een soort roulatiesysteem gespeeld afwisselend met de spits positie door het trio Emile, Andre en Rene. Theo hadden wij reeds moeten afstaan om de wedstrijd van de Dames 2 te leiden.

Arsenal hanteerde een wat aparte veldbezetting. 1,5 spits en continu 4 verdedigers tegenover onze 2 spitsen . Het doordekken van onze kant werd langzaam wat beter waardoor ook de eerste kansen door ons werden gecreëerd. Het was de gedrongen middenvelder Ronnie die de ban brak en ons op 1 - 0 zette vanuit een lage droge knal. Even later werd de 2 - 0 gemaakt. Na een mooie assist van Emile kon Mark K. op Bep Bakhuis achtige wijze de bal bij de tweede paal inkoppen. Arsenal stribbelde nog wat tegen en na wat geklungel in de rechter zone van onze verdediging kwam de stand op 2 - 1. Door de druk op te voeren waren het weer Ronnie en Mark die met hun tweede doelpunt die stand opvoerden naar 4 - 1. Waarbij Ronnie de goed doorzette aan de linkerkant en zo de keeper in de korte hoek verschalkte. Mark K. deed dit vanuit een corner van Emile wederom met het hoofd.
Niet goed doordekken bracht Arsenal even terug in de wedstrijd doordat zij de 4-2 aantekenden. Awet zorgde vlak voor rust nog voor een riante voorsprong van 5 - 2. Met een bekeken schot passeerde hij de vanaf de rand van het zestien meter gebied de keeper van Arsenal. De spitsen stonden ondanks diverse kansen nog droog en het door hun gehanteerde roulatiesysteem had nog geen succes gebracht.

In de rust wilde Mark van B. het toch proberen en stond Hans zijn plaats af.

Het werd er in de tweede helft niet beter op. Er werden grote kansen gemist of de eindpasses bereikten de medespelers niet. Uiteindelijk kon André met een kopbal - weer een assist van Emile - de bal inkoppen voor de 6 - 2. Arsenal deed nog even wat terug, nadat Raymond zich twee keer met gevaar voor eigen leven voor het schot had gegooid, viel de bal toch nog voor een Arsenalspeler. Hij lepelde de bal over ons heen voor de 6 - 3. Ronald raakte nog even gefrustreerd doordat hij werd tegen gehouden door een Arsenalspeler en daardoor niet tot een schot schot kon komen.
René pikte ook nog zijn doelpunt mee, nadat hij eerder een poging - oog in oog met de keeper - liet mislukken. Hij moest teveel nadenken. De verder prima spelende Emile kreeg ook nog een grote teleurstelling te verwerken. Ook hij was nog niet tot scoren gekomen. Nadat hij zich na een lijf aan lijf gevecht had weten los te rukken uit de handen van zijn belager lag de weg naar het doel open. Echter, de prima leidende scheidsrechter Frank maakte het enige foutje van de wedstrijd en floot af voor een overtreding. Emile kon deze beslissing niet geheel begrijpen en moest na doormekkeren voor een afkoelingsperiode 5 minuten naar de kant. Gelukkig kreeg deze middag voor hem nog een prima einde. Op aangeven van René mocht hij in de laatste seconde de eindstand bepalen op 8 - 3! Walter kon toen eindelijk met gierende banden richting manage voor het eerste concours van zijn dochter.

Mark K.

Zaterdag 31 oktober 2009 6e competitiewedstrijd uit tegen Argon 6

Argon is een scheikundig element met symbool Ar en atoomnummer 18. Het is een kleurloos edelgas. In 1785 veronderstelde de Britse wetenschapper Henry Cavendish dat Argon in de lucht voor zou moeten komen maar kon dat niet aantonen. Pas in 1894 konden Lord Rayleigh en Sir William Ramsay aantonen dat argon daadwerkelijk in de lucht voorkwam. De naam komt van het Griekse Argos dat te vertalen is als "lui" of "niet actief". Hierbij werd verwezen naar de inerte eigenschappen van dit element. (bron: Wikepedia).

Vandaag stond de wedstrijd tegen de Nederlandse amateurkampioen van 2007 Argon te Mijdrecht op het programma.
Ondanks de reistijd was bijna iedereen netjes op tijd en kon TD Ronald de opstelling maken. Guus bood zich aan als wissel voor de eerste helft, waardoor samen met Emile en supersub Theo de wissels bekend waren. Nu kon invulling worden gegeven aan de rest van het elftal. Het uitblijven van Theo als rechtsback was vooral voor de Argon spelers een teleurstelling. Argon had immers onze trainingbeelden op internet bestudeerd en daarom toch kansen zag langs de linkerkant. Joao stond op doel, waarbij de achterhoede bestond uit Hans, Mark van B., Mark K. en Mark H. Middenveld Ronald, Awet, Ronnie en Walter. Voorin René en André.
Bestudering van de Argon6 website leerde ons dat wij vooral de spits in de gaten moesten houden, gezien zijn scorende capaciteiten en assists. Hier lag natuurlijk een schone taak voor Mark van B.
In het begin van de wedstrijd werd inderdaad duidelijk dat het gevaar bij deze spits lag, maar werd ook meteen duidelijk dat wij scherper waren. De laatste lijn van Argon maakt een wat onzekere indruk en de communicatie met de keeper verliep ook niet geheel vlekkeloos. Na wat mogelijkheden van onze kant en een buitenspel doelpunt van Argon (goed gevlagd door Theo). Zo ontstond onze 0 - 1 uit een curieuze situatie. De Argon keeper had kennelijk een fluitje gehoord en waarbij iedereen dacht dat hij de bal weg zou schieten, stopte hij. De rest van de omstanders wachtten daarbij ook af. De scheidrechter gaf een seintje dat er niks aan de hand was en er gewoon doorgespeeld moest worden, gaf de keeper ook niet thuis. André schoot de bal dan maar in het lege doel. De scheidsrechter keurde toen om het doelpunt maar af in verband met onbegrip. Het spel werd voortgezet met een hoogtebal. Deze hoogtebal vond plaats iets buiten het 16 meter gebied. Ron had aangeven de bal terug te spelen naar de keeper, maar deze was nog steeds vol onbegrip en de boogbal belandde over de keeper in het net. 0 - 1! Ondanks wat protesten en de term onsportief, lag het naar mijn mening aan de Argon keeper, die nog steeds niet bij de les was. Even later konden wij ons veldoverwicht uitdrukken in een 0 - 2 voorsprong. Een mooie aanval over rechts, waarbij André de bal met uiterste precisie bij René bracht. Hij nam de bal goed mee met buitenkant rechts en hij rondde ook met buitenkant rechts af. René was zo blij met zijn doelpunt, dat hij zich meteen liet vervangen door Emile, die zijn plek in de spits overnam. Ondertussen moesten wij verdedigend attent blijven. Vooral de opbouw van achter liep niet geheel vlekkeloos. Volgens Hans lag het aan de bal en het veld (gelukkig maar, je gaat toch aan je zelf twijfelen). Maar met wat slidings links en rechts hielden wij de spits van het scoren af.
De ruststand werd bereikt door wederom een goede aanval via de rechterkant, waarbij Ronald verwoestend uithaalde op de rand van de zestien. Hiermee tekende hij zijn 2e doelpunt van het seizoen aan.

In de rust kwam Guus in de plaats van Mark van B. en René nam de positie van Walter over. Argon besloot in de tweede helft de laatste man door te schuiven naar het middenveld en iets feller te beginnen. Hierdoor kregen wij het wat zwaarder en werden er meer kansen weggegeven. Nadat eerst een verkeerd getaxeerde terugspeelbal door de spits nog niet afgerond kon worden, was het later wel raak, een steekbal werd door de rechtsbuiten buiten bereik van onze keeper Joao binnen geschoten. Na wat aanpassingen werd de aanvallend ingestelde Ronnie vervangen door de strateeg Walter. Mark van B. ging weer de spits dekken en moegestreden Hans mocht gaan douchen. Wij kregen meteen weer grip op de wedstrijd en creëerden weer kansen. Walter volleerde vanuit een corner net over en André kwam nog 1 tegen 1 te staan tegenover de Argon keeper, die nu wel uitstekend redde. Na een goede onderschepping van Awet werd Emile in stelling gebracht.. Niet zelfzuchtig schoof hij de bal prachtig af aan André. André schoot de eindstand op het scorebord, 1 - 4! Wederom een overwinning en Pancratius 3 wordt nu door vele tegenstanders als titelfavoriet betiteld. Kunnen wij met deze druk omgaan? Volgende week Arsenal, een ploeg waar wij het moeilijk tegen hebben.
KLIK HIERvoor de website van Argon6 en klik door naar voorbeschouwing.

Mark K.

Zaterdag 24 oktober 2009 5e competitiewedstrijd thuis tegen RAP 7

Hoewel zonder aanvoerder (en verslaggever) Mark Koot konden we het ons veroorloven om met Awet, Mark M. en Guus als wissel te beginnen met als extra pinchhitter Theo.
Genoeg mensen waren er dus en de opstelling zag er daarom als volgt uit:
Edwin op doel, een verdediging met Hans, Mark van B., Maikel en Mark H. Middenveld Ronald, Ronnie, Walter en Emile en voorin René en André.
Al vanaf de eerste minuut werden er goede combinaties op de drassige en zware mat neergelegd. We kregen de ene mooie kans na de andere. Onze verdediging gaf echt niets weg. Het middenveld heerste op alle fronten en de aanval was een constante plaag voor de verdediging van RAP. Nadat Ronald, René, André en Emile al goede kansen hadden gemist besloot Ronnie zijn eerste goal van het seizoen te maken uit een vrije trap. De bal ging via de paal binnen en de ban was gebroken. De 2 - 0 liet niet lang op zich wachten. Ronald kon na een goede steekbal profiteren en binnenschieten. Nou ja, met een beetje hulp van de keeper ging ie er in. RAP kwam wel meer terug in de wedstrijd en als Edwin geen redding meer kan brengen is er nog altijd Mark van B. die op knappe wijze de bal van lijn haalde. Hiermee bevestigde hij nog eens extra zijn aanvoerderschap. Nadat René en niet wilde scoren èn ook niet op een andere wijze af te stoppen was dan door een overtreding, was het André die via penalty een comfortabele 3 - 0 voorsprong bracht. De toegekende strafschop bezorgde overigens menig RAP-speler een déjà vu met vorig seizoen.
De kuit van Edwin werkte helaas weer niet mee op het moment dat hij een voorzet leek te onderscheppen. Het schoot er weer in en de enigszins verbaasde RAP speler kon de bal moeiteloos in het doel schuiven (ondanks de reddingspoging van Mark van B.).

Met 3 - 1 de rust in en de heerlijke sinaasappelpartjes begonnen we aan de 2e helft. Met Mark M. op doel, Awet mid-mid en Emile als spits begonnen we niet bepaald goed aan de hervatting. RAP speelde nu met 3 spitsen. Ondanks dat het van onze kant rommelig was, gaven we geen kans weg. Omdat René zelf niet wilde/mocht/kon scoren gaf hij met een prachtige assist Emile wel de kans en die liet deze niet onbenut. Met een mooie bal langs de keeper zorgde hij voor de nog veiliger marge van 4 - 1. Daarna besloot Ronnie nog 1 keer zijn extra klasse te demonstreren. Nadat een stuk of 5 tegenstanders dronken waren gespeeld, maakte hij de solo met een droge knal in de rechterhoek af. André mocht zijn plekkie op het middenveld voor het resterende kwartier overnemen.
Ook de prima leidende Frank ging zich extra met de wedstrijd bemoeien. Eerst moest Guus en later André op de ZESTIEN hun grensrechter-taken uitvoeren bij corners en diep in de 2e helft sommeerde hij Theo maar liefst drie keer om zich van zijn trainingspak te ontdoen om in te kunnen vallen.
Zo pakte Theo ook nog zijn minuten. Al met al een goede en prima overwinning op RAP. Theo en Hans zijn weer vrienden na de dinsdag training met hun gepiep, René vindt als enige dat de vrije trap van Ronnie niet als goal voor Ronnie moet tellen, maar als eigen goal en kan René Johannesma zijn kicksen misschien toch nog verkopen aan Frank.
Wisten jullie trouwens al dat René speciale schoenen heeft voor op het kunstgras? Hij laat ze alleen nog weleens liggen voor de liefhebber.

Mark D.


Zaterdag 10 oktober 2009 4e competitiewedstrijd uit tegen RKAVIC 7

Voor de derde keer in 6 maanden speelden wij tegen RKAVIC. Waren de vorige twee ontmoetingen tegen het 6e elftal, dit keer betrof het 7e elftal van de Amstelveners. Er ontbraken nog diverse spelers door vakantie en verplichtingen elders, maar wederom was het de technische leiding gelukt om een representatief elftal op de been te brengen.
Met Edwin terug in de goal, begonnen wij met een achterste linie waarin stonden opgesteld Guus, Maikel, Mark K. en Hans. Een middenveld van Ronald B., Mark M. Awet en Ton. Voorin René en André. Mark H en Theo begonnen in de wissel.
Ook RKAVIC 7 bestond uit een jonge ploeg gemiddeld leeftijd laag in de twintig, maar technisch niet zo begaafd.

Met de wind in de rug begonnen wij de eerste helft en namen meteen het heft in handen. Goed combinerend kwamen de eerste kansen. Al bleek de scherpte er nog niet te zijn bij onze voorwaartsen. Het werk van Edwin bestond uit het oppakken van doorgeschoten ballen of een terugspeelbal van zijn uitstekende verdedigers onder leiding van Maikel. Na wat schoten uit de tweede lijn van onder andere Ronald en Mark M. die goed werden verwerkt door de betrouwbare doelman van RKAVIC, kregen wij opnieuw een corner. Waar eerdere pogingen strandden bij de eerste paal, werd door Ton en Ronald nu gekozen voor een korte variant. Ronald nam de bal mee de zestien in en schoot hard met zijn linkerbeen op de doelman. De redding van de keeper kwam voor de voeten van André en die wist wel raad met dit buitenkansje en schoot ons op voorsprong. In verband met achterstallig onderhoud van de archivaris kan ik nog niet aangegeven of dit de honderdste goal was van André bij Pancratius 3. Zonder kansen weg te geven, zetten wij de tegenstander onder druk. Na een mooie aanval via Ton en een sumbliem steekballetje van Maikel kon André zijn tweede van de middag aantekenen en zijn 100e of 101e in zijn carrière. Met een lekkere 2 - 0 voorsprong gingen wij rusten.

De tweede helft begonnen wij ongewijzigd, alleen nu met de wind tegen. Dit resulteerde er in dat Edwin het iets drukker kreeg met doorgeschoten ballen. Na 10 minuten liet Maikel zich vervangen door Mark H. Edwin had nog wat problemen met het omspelen van een tegenstander die bijna de bal in zijn doel kopte. Hij herstelde dit gelukkig zelf. Helaas dukten wij ons veldoverwicht niet verder uit in doelpunten. René kwam nog een keer alleen voor de keeper. Maar, laten we maar zeggen dat het niet zijn dag was. Toch was iedereen van mening dat hij hard heeft gewerkt en dat dat toch de basis is om op terug te vallen.
15 minuten voor tijd kregen wij nog een penalty nadat André onderuit was geduwd/getrokken. Mark K. werd van achter naar voren geroepen om dit klusje te klaren. De penalty werd dan ook beheerst langs de keeper geschoten. André, licht geblesseerd, stond zijn plaats af aan Theo die nog 15 minuten meespeelde. De linksback van RKAVIC zal zich dit feit zich nog wat langer heugen. Na een charge van Theo moest hij geblesseerd het veld verlaten. De eindstand werd bepaald op 1 - 3. Een hoge uitrap van de RKAVIC keeper werd niet adequaat verwerkt door onze laatste linie waardoor Edwin in de problemen kwam. De bal caramboleerde voor de voeten van de RKAVICspits, die de bal hoog in een leeg Pancratius doel schoof. Onze assistent scheidsrechter gooide de vlag omhoog wegens buitenspel. Na een lange discussie, waar bijna een whiteboard bij werd gehaald, besloot de scheidrechter om het doelpunt toch te honoreren, mede gezien de stand en de twee minuten die nog resteerden. Met de verdiende drie punten vertrokken wij naar huis. Nu in ieder geval 14 dagen rust waar de geblesseerden hun voordeel mee kunnen doen . Wij wensen Nielson sterkte met zijn kijkoperatie aanstaande woensdag.

Mark K.

Zaterdag 3 oktober 2009 3e competitiewedstrijd thuis tegen Amstelveen Heemraad 5

De eerste thuiswedstrijd van het seizoen en meteen al een met de grote personele problemen. Gedurende de week werden al diverse telefoontjes gepleegd om zaterdag een representatief elftal op de been te krijgen. Onze regelneef Ronald moest zelf verstek laten gaan, omdat hij liever ging wandelen met collega´s op de Veluwe. Maikel had basketbal verplichtingen, Stefan geblesseerd aan de knie, Walter last van joyriding, Remco was net bevallen, Ronnie lag aan de Turkse Riviera en Raymond last van Ischias (iets aan je rug wat doorloopt naar je benen waardoor je niet kunt rennen maar wel heel goed ’snachts kan dansen na minimaal 10 bier). Uit de hoge hoed verschenen deze op het veld Joao op doel, achterin Hans, Mark K. Mark van B. en Mark H. Middenveld Erwin, Awet, Mark M. en Guus. Voorin René en André. Op het laatste moment kwam als verrassing ook Emile nog waardoor er zelfs een wissel was. Als scheidrechter was Frank geregeld omdat Theo die morgen nog in de buurt van Eindhoven was gesignaleerd en de aanvangstijd van 14:45 uur niet ging halen.
Vanuit de Veluwe was er toch weinig vertrouwen dat de wedstrijd een goede afloop zou hebben.

Wij begonnen echter furieus. Binnen 10 minuten was er al een 2 - 0 voorsprong genomen door goals van Awet en André. Vooral Awet scoorde mooi. Uit een voorzet werd de bal netjes in de bovenhoek gevolleerd. Toen begonnen wij met kansen missen met in de hoofdrol onze spitsen. Zelfs Joao moest, ondanks dat dit de zwakste tegenstander was van de laatste 3 jaar, handelend optreden. Emile inmiddels in het veld gekomen voor Mark K. besloot uiteindelijk maar van 20 meter uit te halen en scoorde daarmee de bevrijdende 3 - 0. Uit de spaarzame tegenaanvallen van Amstelveen kregen wij zowaar een penalty tegen toen Mark van B. zijn tackel iets verkeerd timede en de Amstelveener daarvan dankbaar gebruik maakte. Frank kon niks anders doen dan de bal op de stip leggen. Hiervoor hadden de Amstelveners een specialist. Vanuit de laatste linie werd hij naar voren gedirigeerd. Echter, toen hij weer terug op zijn plaats was in de achterhoede stond het inmiddels 4 - 0 voor Pancratius. De penalty van Amstelveen werd gestopt door Joao deze bracht de bal direct in het spel en van uit de counter werd André in de zestien omver geduwd en mocht André de toegekende strafschop verzilveren. Dit was ook de ruststand.

In de rust trokken ook Rob en Theo de voetbalschoenen aan waarbij Rob direct een de plaats als linksback opeiste. Theo nam plaats op de bank, die inmiddels gegroeid was naar 3 wissels. Hoe bedoel je personele problemen.
Na rust ging de doelpuntenmachine vrolijk verder en scoorde René nog 1 keer, André 2 maal waarvan een hele mooie in de bovenhoek. Mark K. scoorde met een geplaatst schot rechts van de keeper en ook Guus werd voor zijn goede optreden beloond met een mooie goal. Een rush vanuit het middenveld werd door hem mooi diagonaal laag hard binnenkant paal ingeschoten. Vanuit Amstelveense kant was er weinig gevaar te duchten mede door het goede optreden van Mark M en vader Rob. André liet zich na zijn derde doelpunt vervangen en Theo kwam nog in de spits te spelen waar hij nog een mooie kans kreeg na een voorzet van René. Helaas werd deze gemist. Gezien de stijging van de gemiddelde leeftijd van ons team onderstaande link om zo iedereen volgende week weer fit te krijgen.

http://www.xs4all.nl/~kalden/auth/massage-bejaarden.html

Mark. K.

Zaterdag 26 september 2009 2e competitiewedstrijd uit tegen WV-HEDW 17

Na een weekje rust in verband met het overlijden van onze ere-voorzitter traden wij de tweede competitiewedstrijd aan tegen de Wilhelmina Vooruit - Hortus Eendracht Doet Winnen 17. Een club waarbij vooral de uitwedstrijden voor ons in het verleden een lastige klus bleken te zijn. Ik memoreer de beruchte Jos-wedstrijd en een 4 - 4 die ons het kampioenschap koste twee jaar geleden.
Door het, voor ons, vroege tijdstip en de parkeerproblematiek rond het sportpark was pas 15 minuten voor tijd de gehele selectie in de kleedkamer. De keuzes werden gemaakt over de opstelling.

Met Edwin in de goal, een verdediging van Mark H. , Mark van B. , Mark K. en weer terug van weggeweest Stefan. Middenveld Guus, Raymond, Awet en Ronald. Met de spitsen Ronnie en Emile begonnen wij de wedstrijd, met een bank waar mening topclub jaloers op is. Met René, Walter en Hans hadden we genoeg om in de wedstrijd op terug te vallen.

We begonnen de wedstrijd redelijk. Echter, de buitenspelers van WVHEDW waren een plaag voor onze verdediging. Edwin moest diverse malen handelend optreden om ons voor een achterstand te behoeden. Het geluk lag echter aan onze zijde toen Emile een geplande voorzet in het doel zag belanden, waarbij de vinger van de keeper klem zat tussen lat en bal. Curieus voorval in de eerste helft was de inworp van Stefan, die daarbij zijn knie verdraaide en zich moest laten vervangen. Edwin bleef zijn doel goed schoon houden en wij slaagden erin om de voorsprong te verdubbelen. Uit een pass van ondergetekende wist Awet in tweëen de bal achter de doelman te werken, waardoor wij op een - veilige - 0 - 2 voorsprong kwamen. Echter vlak voor rust waren de buitenspelers ons weer eens te snel af en kon Edwin ook niet meer redden en een strakke voorzet werd bij de tweede paal ingetikt. Hierdoor kwam de ruststand op 1 - 2.

In de tweede helft speelden wij een stukje beter en hielden wij druk op onze tegenstander. Er kwamen hier en daar wat kleine kansjes. WV-HEDW bleef toch gevaarlijk uit de counters, zodat het uitkijken was voor ons. Halverwege de tweede helft sloeg het noodlot toe bij Edwin. Bij het oppakken van de bal schoot er iets in zijn kuit. Verder spelen was onmogelijk voor hem. Er diende toen een nieuwe keeper te worden geselecteerd en nadat eerst Hans het shirt had aangehad, toen Raymond was het uiteindelijk Emile die het doel mocht verdedigen en enkele minuten later meteen kans kreeg zich te bewijzen. Vanuit een verkeerd terug speel balletje moest Mark K. zijn gewicht in de strijd gooien echter de scheidrechter vond de schouderduw te hard en floot voor een penalty. Oog in oog met onze nieuwe keeper Emile faalde de WV-HEDW spits hopeloos en schoof de bal via de buitenkant van de paal naast. Hierdoor bleef onze voorsprong in stand. Voorin bleken wij niet in staat onze voorsprong uit te breiden ondanks dat wij in de tegenstelling tot de eerste helft het betere van het spel hadden. 10 minuten voor tijd kreeg WV-HEDW waar zij gezien de eerste helft misschien wel recht op hadden; de gelijkmaker. Een hoge bal werd tot driemaal toe door onze verdediging niet adequaat verwerkt. De WV-HEDW spits kon rechtdoor lopen en in een 1 tegen 1 situatie Emile verschalken. Hij bracht daarmee de eindstand op 2 - 2. Een verdiende uitslag gezien de gehele wedstrijd.
Mark K.

Zaterdag 12 september 2009 1e comptitiewedtrijd uit tegen DVVA 15

Basis: Edwin, Mark van B., Mark K., Guus, Hans, Walter, Ronald, Awet, Raymond, René en André
Wissles: Maikel, Ronnie en Theo

DVVA - Pancratius
De seizoensouverture bracht ons naar Sportpark Drieburg waar het 15e elftal van het in 1931 opgerichte Door Vriendschap Verenigd Amsterdam op ons wachtte. Al bleek later dat wij op DVVA aan het wachten waren, omdat dat elftal langzaam binnen druppelde en wij pas een half uur later konden beginnen.
In de ochtend ontvingen wij het bericht dat Mark H. vandaag niet aanwezig kon zijn, omdat de weeën waren begonnen bij zijn vrouw.
Met Ronald weer aanwezig begonnen wij met een opstelling waar Edwin op doel stond. Hans, Mark van B., Mark K. en Guus geposteert in de verdediging. Het middenveld bestond uit Ronald, Raymond, Awet en Walter. Voorin het duo René en André. De laatkomers Maikel en Ronnie stonden in de wissel samen met Theo. De gemiddelde leeftijd van de tegenstander was wat jonger dan ons elftal en bestond uit technische voetballers. Zij startten ook wat feller, zonder dat wij echt in gevaar kwamen. Langzamerhand konden wij onze spitsen wat vaker lanceren en werden wij enige malen gevaarlijk. Na 20 minuten moest Awet zich laten vervangen omdat zijn verkoudheid hem parten speelde. Later had hij het gevoel dat hij bergopwaarts aan het voetballen was. Ronnie verving hem. De kansen bleven komen echter André en René konden het laatste zetje niet maken of hadden op het laatste moment ruzie met de bal, waardoor de keeper eenvoudig kon redden. De grootste kans had onze linkshalf Ronald. Na een mooie steekbal van Ronnie was zijn inzet veel te zwak om de keeper van DVVA in de problemen te brengen. Ook deze kans ging verloren. Vanuit de tweede lijn konden Walter en Raymond ook nog geen potten breken. De afstandschoten brachten niet het verlangde resultaat. Gelukkig stond de verdediging als een huis, waar vooral Mark van B. heerste als een groots vorst en zijn directe tegenstander geen enkele mogelijkheid gaf om de bal überhaupt maar aan te nemen. DVVA kwam in de eerste helft tot een kans. Een kopbal werd door Edwin vakkundig op de lat werd gekeken. De russtand bleef dan ook 0 - 0. Waarbij onze trouwe supporters 15 kansen/mogelijkheden hadden geteld.

In de rust stond Guus zijn plaats af aan Maikel en Ronald aan Awet. Awet hoopte de tweede helft bergafwaarts te spelen. Na de sinaasappeltjes van Edwin in de rust gingen wij de tweede helft furieus van start. Binnen 1 minuut reageerde René als enige op een lange bal van Hans, die werd waargenomen op de radar van Schiphol. Doordat de verdediging inclusief keeper van DVVA elkaar aan stonden te kijken liftte René de bal behendig op de keeper en stond het eerste doelpunt van het seizoen op het scorebord. Een minuut later werd een mooie aanval na een strakke voorzet van André wederom door René in het doel gewerkt. Waardoor wij op een riante 0 - 2 voorsprong kwamen. Vanaf dat moment was er geen vuiltje meer aan de lucht en speelden wij de wedstrijd geroutineerd uit. Al ontstonden er hier en daar nog wat slordigheden, maar Edwin demonstreerde opnieuw een uiterst bekwame sluitpost te zijn en zelfs in 1 tegen 1 situaties onklopbaar. Ook een mooi lobje vanaf een meter of 35 werd door Edwin met een grote glimlach uit de lucht geplukt terwijl de tegenstander de bal al telde. In de tussentijd liet André zien het scoren niet verleerd te zijn en tekende zijn eerste competitiedoelpunt aan, 0 - 3! Dit was voor Maikel het sein om zich te laten wisselen, zodat hij nog wat kon gaan genieten van zijn kinderen die in de Apollohal een basketbaltoernooitje aan het spelen waren. Raymond gooide er nogmaals een solo in. Na 5 tegenstanders te hebben omspeeld kwam hij oog in oog te staan met de keeper. Helaas schoof hij de bal kinderlijk eenvoudig in de handen van de keeper. De eindstand werd bepaald met een vlammend schotdoor Walter door de bal in het dak van het doel te jagen maakte hij de 0 - 4. De kop is eraf van hopelijk een succesvol seizoen.
Mark K.

Dinsdag 1 september 2009 2e Bekerwedstrijd thuis tegen ABN AMRO 2

Basis: Edwin, Maikel, Mark van B., Hans, Mark K. Awet, Emile, René, Raymond, André en Walter.
Wissels: Mark H., Guus en Ronnie

3 dagen later
Drie dagen na onze eerste bekerwedstrijd stond alweer de tweede op het programma. Op deze avond konden wij ook weer Mark van B. Walter en Emile begroeten. Mark H. had nog teveel last van de enkel, schouder en knie om mee te spelen. Hierdoor begonnen wij met een verdediging van Hans, Mark van B., Mark K. en Maikel. Op het middenveld waren dat Emile, Raymond, Awet en Walter en voorin wederom René en André. In verband met werkzaamheden waren Guus en Ronnie onderweg en stoomde zich klaar voor de tweede helft. Van Stefan ontbreekt tot op dit moment nog ieder spoor…
Het derde veld van Pancratius lag er perfect bij en we begonnen net als zaterdag direct met druk zetten op onze tegenstander. De gemiddelde leeftijd lag bij ABN AMRO iets hoger dan bij ons en al snel kwamen de eerste kansen. Aan het begin van het seizoen missen wij toch nog scherpte voor de goal en duurde het even voordat Awet de score opende. Daar tegenover kon ABN AMRO weinig potten breken. Het kansenfestival ging door en in de tussentijd liep de stand op naar 3 - 0 met doelpunten van René en André waarbij Emiel diverse malen aan de basis stond door goede voorzetten van de rechterkant. Raymond kwam met een atletisch volley ook nog in de buurt van zijn eerste seizoensdoelpunt, maar de keeper wist de bal er nog net uit te ranselen.
In de rust waren inmiddels ook Guus en Ronnie gearriveerd en kwamen in het veld voor Hans en Raymond.
Raymond had na zijn atletische volley wat last van zijn lies had gekregen.

De tweede helft bleven wij de betere partij, al had ABN AMRO wat vers bloed ingebracht. René maakte zijn tweede van de avond waardoor een onbedreigde 4 - 0 op het scorebord verscheen. Wel speelde de conditie wat parten waardoor de linies wat verder uit elkaar kwamen te liggen en ABN AMRO wat meer ruimte kreeg om gevaarlijk te worden. Vanuit een doeltrap kwam de bal ietwat ongelukkig op het hoofd van Guus en belandde toen voor de voeten van de rechtsbuiten van ABN AMRO. Guus wist echter met een uiterste krachtsinspanning het schot van de speler te toucheren maar de bal kwam toch achter Edwin in het doel terecht.
Hierdoor kwam er wat hoop in de ogen van de tegenstander en doordat wij doorgingen met het missen van kansen belandde een ongelukkige actie van Maikel wederom achter Edwin: 4 - 2. Het veldoverwicht was echter nog steeds voor Pancratius en uit de draai schoot René met zijn derde doelpunt ons in veilige haven. Hiermee was tevens de discussie gesloten of René nu een rechtshalf was of een spits. Edwin vertolkte nog een glansrol door een penalty veroorzaakt door een handsbal van Awet uit zijn doel te halen. De wedstrijd werd beëindigd nadat in de schemer van de avond, na een scherpe counter, Mark K. de bal vanaf drie meter loeihard op de lat schoot en hiermee de laatste kans miste.
Mark K.

Zaterdag 29 augustus 2009 1e Bekerwedstijd uit tegen RKAVIC 6

Cupfighters 2

Opening van het seizoen 2009 - 2010 begon waar seizoen 2008 - 2009 eindigde; Op de velden van de Rooms Katholieke Amstelveense Voetbalvereniging Ingnasius College.
Na een redelijke voorbereiding in het Amsterdamse Bos, omdat de velden van Pancratius de laatste weken wat overbevolkt waren, stond er een frisse ploeg aan de aftrap. Op doel mocht Edwin, die verleden jaar al in diverse wedstrijden gastspeler was geweest, het veld als volwaardig lid betreden. De verdediging bestond uit de vijftigers Hans - geen grammetje vet - en Maikel - het leven was goed in Suriname zullen we maar zeggen - , Mark H. en Stefan. De as op het middenveld werd gevormd door het duo Raymond en Ronnie met aan de rechterkant Guus en links natuurlijk Ronald... zou je denken maar onze leider/regelneef kon de seizoenstart niet meemaken. Een opleiding/vakantie in Toscane gooide roet in het eten. Hierdoor mist Ronald alle drie de bekerwedstrijden en zal het een hels karwei worden om weer in de basis te komen. Awet nam de positie van links half nu in en de voorhoede bestond uit André en René. In de wissel begonnen Theo en Mark K.

De eerste helft hadden wij de straffe wind in onze rug en hiermee konden wij direct RKAVIC onder druk zetten. Het begon met twee schoten uit de tweede de lijn die vooralsnog geen succes hadden. Met redelijk positie- en samenspel waren wij duidelijk de betere partij. Mede door het gekozen spelconcept van onze tegenstander, die zich liet terugzakken en met de lange bal hun eenzame spits/linksbuiten probeerde te bereiken. Hiermee hebben wij meteen de beste voetballer van het veld genoemd want nu 15 minuten viel de lange bal wel goed en kon deze gewiekste spits de 1 - 0 aantekenen. Dit was de eerste kans van RKAVIC, maar ons aller Pancratius liet zich niet uit het veld slaan want 10 minuten later kon, na voorbereidend werk van Ronnie, André uit een moeilijke hoek de gelijkmaker inschieten. Helaas ging Mark H. door zijn enkel en werd zijn plaats ingenomen door Mark K. Er werden door ons voldoende kansen en mogelijkheden gecreëerd maar ook RKAVI C bleef vanuit de counter gevaarlijk, omdat onze verdedigers onvoldoende grip konden krijgen op de RKAVIC spits. Edwin wist een paar keer de angel uit de RKAVIC counter te halen waardoor de stand op 1-1 bleef steken en dit ook de ruststand werd.

Met de wind tegen begonnen wij de tweede helft voortvarend. Wij bleven wij het betere van het spel hebben en dat mondde uit in de tweede goal van onze topscoorder van 2009 André. Hij reageerde attent op een bal die tussen de RKAVIC verdedigers viel.
Paar minuten daarna volgde het mooiste doelpunt van deze wedstrijd. Een steekbal van Raymond werd goed gecontroleerd en uitstekend ingeschoten door René. 1 - 3 en met nog 20 minuten op de klok is de wedstrijd beslist, zou je zo zeggen.
Helaas… de linksbuiten kreeg het nog even op zijn heupen. Hij wist wederom wat Pancratius spelers te omspelen om zo uiterst secuur de bal langs Edwin te spelen 2 - 3. Enkele minuten later kwam Guus op het middenveld in botsing met een tegenstander, ging hem achterna om hem niet geheel zachtzinnig te omhelzen in ons strafschop gebied. De arbiter kon de ook niet anders dan RKAVIC een strafschop te geven. 3 - 3!. Het jeugdig enthousiasme van de tegenstander kende geen grenzen, terwijl de vermoeidheid bij ons parten ging spelen, zodat uit wederom een actie van de linksbuiten, RKAVIC de 4 - 3 kon maken.
Een slot offensiefje van onze kant leverde nog een penalty op waarbij wij zelf mochten kiezen of wij een indirecte vrije trap wilden of een penalty. Na in goed overleg voor de penalty te hebben gekozen werd deze helaas dramatisch in geschoten door André waardoor wij de punten in Amstelveen moesten laten.
Mark K.

 
Copyright 2009 MF. All Rights Reserved.
Koppelingen enzo Homepage van Pancratius ARCHIEF