20 mei 2013

Het was me een weekendje wel. Heel gezellig. Stappen in Hengelo, veel drank, Roti van Maikel, Chinees van Theo en afgezeken worden door Ronald. Ronald, de kampioen van het uitdelen en liefhebber van ... Tsja, waarvan eigenlijk? De Toppers natuurlijk.

De prijsuitreiking en het uitdelen van de aardigheidjes is altijd spannend.
Wie krijgt de grootste plas over zich heen van Ronald op aangeven van Henk.
Hieronder een kleine samenvatting.

Voor Andre en Rene is het presentje:

- Edu een beloningsbord als hij zijn mond houdt tegen de scheids, medespelers en hij het niet eens is met de tactiek
- Ronnie twee smurfjes erbij heeft
- Awet een voetbalshirt met 1 mouw heeft vanwege zijn schouder
- Mark Koot solliciteert met Elk nadeel heb zijn voordeel
- Maikel heeft vocht in de knie en dat opgespoord is met een wichelroede
- Bakker onze Rudi
- Willem een collectepot krijgt voor een mobiel en graag naar Farty Plas feest in Bussum gaat.
- Ramon de butcher is van Pancratius zaterdag 2
- Frank weer geen Ice Watch van Robbie kreeg en nu coach schrijfblok voor Bakker (die toch naar niemand luistert) heeft gekregen
- Robbie een zwarte pieten muts zodat zijn outfit tegen abn amro compleet is
- Theo eindelijk zijn galsteen heeft gekregen en een pan om eieren te bakken
- Martijn uit de kast is gekomen en een ruit ingetrapt heeft bij wintersport en rake klappen aan Rene heeft uitgedeeld
- Maurice een Maus/Mouse horloge kreeg
- John door zijn rug was gegaan met stofzuigen en een handdoek om zijn PTT handdoek uit 1989 te vervangen
- Mark van Baar de Fair Play cup NIET kreeg maar wel een figuurcorrigerend hemdje
- Jos bebloed verband wat Hans mooi kon gebruiken, omdat hij zijn hoofd heeft gestoten tegen een brug
- Hans onze Hulk van het team is
- Raymond de Gouden Loeki heeft gewonnen
- Jacob een vagina douche via Raymond krijgt en een witte badjas als verliezer van het seizoen.
- Gelukkig heeft hij de Pancratius verdediging voor zich staan

De filmpjes. Klik op de plaatjes!



Hieronder speciale aandacht voor Guus, Jacob, Rene & Andre en Wilhelm (alias Henri)

Da Frank

14 mei 2013

Pancratius 2 - Vlug & Vaardig 3 2 - 0

Dinsdagavond, de laatste wedstrijd van het seizoen.
- De messen zijn geslepen voor de verkiezing van de Gouden Schoen.
- De topscoordercompetitie is nog niet beslist.
- Een jonge tegenstander van gemiddeld 21.
- Een scheidsrechter op scherp.
- Theonardo staat paraat.
- Raymond heeft zijn vriend Menno meegenomen.
- Veld 3 ligt er fantastisch bij.
- Het weer is heerlijk fris, met een lichte wind.
- Wie is de grootste kandidaat voor Gouden Lul.
Kortom, genoeg ingrediënten voor een lekker avondje voetbal.

Jacob staat - als niet weg te branden - in het doel, met voor zich werkelijk een dijk van een verdediging:
Raymond, Mark van B., Koot en Henk.
Op het middenveld Ronald, Ronnie, Menno en Edu. Als spitsen staan de A-tjes paraat; Awet en Andre.
In de wissel staan twee tennissers uit Almere. Rene komt later.
Voorafgaand aan de wedstrijd heeft Ronald aan Ramon toegezegd, dat hij na 10 minuten mag invallen voor hem.
Dat deze 10 minuten uiteindelijk 55 minuten zouden duren, had Ronald er nog even niet bij verteld.

De toss winnen de jonkies en Panca trapt af. Meteen zetten de jonkies flink druk naar voren en de eerste 15 minuten is er bijna geen gelegenheid om van de eigen helft te komen. Het jeugdig elân strand echter op een uitstekende defensie.
De jeugd begint op zichzelf te mopperen en de scheidsrechter wordt al snel voor thuisfluiter uitgemaakt.
Ze komen er gewoon niet door.
Achterin wordt door de verdediging goed gekaatst en Ronnie zet de aanvallers en het middenveld goed neer.
Zo ontstaan er toch wat openingen in de defensie van de jeugd, die meer en meer beginnen te mekkeren.
In de vijftiende minuut is het na een goede counter Andre, die de openingstreffer maakt.
De jeugd blijft het proberen, maar vergeet te combineren. Lange ballen zijn voor Koot of Van Baar.
Zo niet, dan onderschept Henk op effectieve een vleugelspeler wel.
Vooral Van Baar boezemt de jeugdige spits behoorlijk angst in.
Ronnie maakt nog een paar weergaloze acties en regelmatig wordt Menno door Raymond op avontuur gestuurd.
Edu staat op het middenveld meer dan zijn mannetje en werkt als een paard. Ronald hijgt meer als een paard, omdat zijn loopacties niet veel effect hebben. Andre slaagt er toch weer in om de verdediging van de jeugd het leven zuur te maken en onderschept zo menige bal.
Awet heeft een prachtige actie rechts naast het doel van de jeugd. Hij draait, kapt en de bal komt tegen de arm van een op de grond liggende ingegleden verdediger van de jeugd. Door het voordeel, dat de jeugd hieruit heeft, is het zuivere penalty.
Om spanning voor de topscoorders trofee er in te houden, Rene staat immers langs de kant, neemt Jacob deze strafschop.
De scheidsrechter attendeert hem er vooraf nog op, dat hij altijd de bal zelf moet neerleggen voor een strafschop.
Maar dat even terzijde.
Op professionele wijze plaats Jacob de bal keurig in de linkerhoek.
Even later maakt Ronnie bijna de derde van de avond, toen hij zag dat de keeper te ver voor zijn doel stond.
Een fraaie lob wordt maar net door de keeper overgetikt.

Tijd voor een biertje. Voor de toeschouwers dan. De spelers doen het met thee.

Na de rust krijgen Rene, Ramon en Rene eindelijk hun speelminuten.
De tweede helft laat een ander spelbeeld zien. De jeugd is een stuk rustiger en moppert niet meer.
Hebben zij zich dan al gewonnen gegeven? Niets is minder waar.
Tot twee keer aan toe komt Jacob oog in oog te staan met een spits.
Wat een keeper! Beide keren komen ze gewoon niet langs Jacob. Zelfs een opgelegde kans voor open doel wordt gemist.
Dan verdien je niet om te winnen. Toch?
De routine van Panca doet ze eenvoudigweg de das om. Rene maakt weer zijn kilometers en Ramon vecht menig duel uit op het middenveld. Henri staat eenvoudig en efficiënt zijn mannetje en probeert ook zijn goaltje mee te pikken.
Raymond is bijna op iedere positie aanspeelbaar.
Omdat er geen doelpunten meer vallen is het tijd voor het geheime wapen.
Ronnie staat zijn plaats af Theonardo.
De jeugd, waarvan hij van de grootvader had kunnen zijn, is met stomheid geslagen.
Is het speer? Is het pijl? Is het een kogel? Nee, het is Theonardo!
Wat een snelheid!
Los van een mooie sprint, blijft het daarbij.
Het spel veranderd in baldadigheid, met meerdere wissels tot gevolg.
Met speels gemak worden de laatste 15 minuten van het seizoen uit gevoetbald, zonder noemenswaardige incidenten.
Een fraaie afsluiting van het seizoen met een goede overwinning, met als eindresultaat,
een welverdiende vierde plek in de competitie.

Frank

11 mei 2013

Badhoevedorp 2 - Pancratius 2 3 - 1

Enge buren.

Een frisse wind en een bewolkte hemel, om maar weer eens over het weer te beginnen, waren de omstandigheden waaronder tegen de buren moest worden gevoetbald. Ik ze noem voor het gemak maar de buren, zoals ik het andere situaties ook alleen maar over 010 heb.
Voor de buren staat veel op het spel. Zij kunnen immers nog kampioen worden. Ondanks het feit dat het buren zijn, geen prettige tegenstander. Ronald beschikt over een krappe en knappe selectie. Deze selectie is goed genoeg om meer dan alleen weerstand te bieden aan deze buren.

Wie anders dan Jacob op doel, met voor zich Mark K., Jos, Henk en Hans. Op het middenveld Henri, Guus, Edu en Andre. Voorin het vertrouwde duo Awet en Rene.
In het begin zetten onzee buren wat druk, maar pPanca komt er goed uit. Goed combineren en vooruit storen werpen hun vruchten af. Zo krijgt Andre een kans voor open doel, maar zijn inzet mist precisie.
Het spel golft lekker op en neer, met vooral veel kansjes voor Panca.
De scheidsrechter van de buren en duidelijk teamlid, heeft wat moeite met het fluiten tegen zijn team.
Dit resulteert in wat fellere duels met lichte irritatie tot gevolg.
Van een scheidsrechter, waarvan ik weet dat hij vroeger bij de jeugd van Pancratius heeft gefloten en de cursus heeft gevolgd, heb ik meer verwacht.
Rene rent zich de benen uit het lijf en Awet heeft regelmatig een actie langs de zijlijn, maar zonder het gewenste effect.
Vanuit het niets valt het eerste tegendoelpunt en niet veel later het tweede.
De aanstaande vader van twee zoons is ondertussen ook gearriveerd en zal de tweede helft ook aantreden binnen de lijnen.

In de rust zoek ik toch die andere kantine op, voor dat niet te versmaden vertrouwde broodje met die gehaktbal van Agterberg.
De onbetwiste nummer 1 van Amsterdam e.o.

Ronnie komt erin voor Edu en Ronald heeft zich in de eerste helft al laten vervangen door Hans, als gevolg van een hamstringblessure.
De tweede helft laat eenzelfde spelbeeld zien als de eerste helft. Een aanvallend Pancratius tegenover defensieve buren, die van een tikkie meer of minder uitdelen geen probleem maken.
Met veel spelers achter bal proberen de buren Panca te hinderen bij het scoren.
Zelfs zo erg, dat Ronnie een behoorlijke preek houdt tegen de scheidsrechter, die een goede dominee niet zou misstaan.
Misschien is hij nu bekeerd.
Edu vlagt overigens zo goed, dat hij commentaar krijgt van de grensrechter van de buren. Leuk toch?
Edu, je hebt uitstekend gevlagd tot je Hans vervangt. Maar, dat even terzijde.
Vanuit een prachtige voorzet van Andre vanaf rechts kopt de opkomende Mark prachtig al vliegend de aansluitingstreffer binnen.
Het lijkt erop dat de wedstrijd definitief gekanteld wordt.
Helaas valt toch de 3 - 1 voor de buren.
Jos raakt 20 minuten voor tijd nog geblesseerd en Hans vervangt hem. Als vlaggenist eindig ik deze wedstrijd.
Een wedstrijd, die een einde maakt aan een mooie reeks.
Toch stond er een echt team in het veld. Goed gevoetbald mannen, ondanks deze nederlaag.

Dinsdag 14 mei wordt gestemd voor de gouden schoen.
Niet voor de gouden lul.
Tot groot verdriet van Edu. Hij is immers een ware kanshebber voor deze Steely Dan.
Deze trofee zal traditiegetrouw, door de niet geheel onpartijdige jury, worden uitgereikt aan de winnaar van de gouden lul.



Frank

4 mei 2013

Pancratius 2 - WVHEDW 21

Zonovergoten, dat zeker. Een lichte bries over de lengte van het veld maakte het compleet. De belijning onzichtbaar, maar genoeg ingrediënten voor lekker potje voetbal. Zelfs Maurice, compleet met vrouw en kroost, was langs de lijn te vinden. Zo ook mevrouw Edu, in gezelschap van haar zuster, die weer de vrouw van Atta is. Who the f.ck is Atta? Nou Atta is een hele goeie keeper, die regelmatig meetraint en een aardig potje kan voetballen. De zwager van Edu dus.

Ondanks het winnen van de toss, begint de wedstrijd dramatisch. Binnen 1 minuut, staat het pardoes 0 - 1.
"Wat is dit?" Vloekt de man in het geel.
Zelfs de gele man was inwendig van slag. Hoe nu verder. Aflasten dan maar, omdat de belijning op het veld ontbreekt?
Gelukkig werd er niet gemopperd en de draad weer opgepakt. Enthousiast wordt de aanval gezocht. WVHEDW wordt op de eigen helft terug gedrongen en op verzoek van Rene worden geen lange ballen meer naar voren gegeven. Het combineren loopt lekker via Andre, Ronald, Ronnie en Ramon op het middenveld.
In de twintigste minuut zorgt Andre voor de gelijkmaker op aangeven van Ronnie. Vijf minuten later prikt Rene op aangeven van Awet, na een prachtige pass van Andre, de 2 - 1 binnen de palen.
"Dit gaat lekker!" Prevelt de man in het geel.
In de dertigste minuut neemt Ronnie een hoekschop. Awet wordt penaltywaardig flink opzij gezet, maar het is Von Baar, die het derde doelpunt voor Panca maakt.
"Zo gaat ie goed!" Peinst de man in het geel.
WVHEDW blijft enthousiast naar voren voetballen. Ramon wordt zo gedwongen om af en toe mee te verdedigen. Vanuit een rare kluts komt een bal richting doel, die op wel heel fraaie wijze door Edu langs Jacob wordt getikt. 3 - 2!
"Mijn God, dit moet anders!" Bidt de man in het geel.
Vlak voor rust krijgt WVHEDW nog een hoekschop toegekend. Geheel ongedekt kopt de kleinste man van WVHEDW de 3 - 3 binnen.
"Tijd voor limonade!" Zucht de man in het geel.

Op terugweg naar de kleedkamers ving de man in het geel een deel van de conversatie van spelers van WVHEDW op. Die oude mannen zouden ze na de rust wel even oprollen met een doelpuntje of vier verschil in score. Makkelijk zat. Voetballen kunnen ze wel bij Pancratius, maar WVHEDW heeft meer loopvermogen.
"Dat zullen we nog wel eens zien!" Mompelt de man in het geel.

De tweede helft. En wat gaan we de tweede helft doen? Gewoon lekker voetballen en misschien ook wel winnen. Langs de lijn staan Pieter en Coen, van de Veteranen 2 paraat om in te vallen, omdat er door blessures geen wissels meer zijn. Na twee minuten maakt Andre zijn tweede van de dag op aangeven van Awet.
"Zo, er zit weer schot in de zaak!" Hoopt de man in het geel.
De voorsprong duurt helaas maar vijf minuten. Door geklungel in verdediging krijgt WVHEDW kans om de gelijkmaker te maken. Die laten dan ook niet liggen en zo is de boel weer in evenwicht.
"Dit is waardeloos!" Klaagt de man in het geel.
Pieter en Coen komen in het veld en combineren er lekker op los. Coen laat nog even zien, waarom hij ooit in het eerste heeft gevoetbald en passeert menig keer zijn tegenstander. Pieter krijgt nog een keer de kans om in te koppen, maar zijn inzet mist kracht en precisie.
Een spits van WVHEDW komt alleen doorgebroken oog in oog met Jacob. Als een ware tijger gooit Jacob zich voor de bal en keert zo een nagenoeg zekere tegengoal.
"Wat een redding!" Complimenteert de man in het geel.
Het spel golft hierna sportief en nagenoeg geheel zonder onvertogen woorden op en neer. Kabbelen, zou je ook kunnen zeggen.
Vijf minuten voor tijd verdraait de aanvoerder van WVHEDW, in een duel met Ramon, zijn knie. Gillend van pijn stort hij neer.
"Wat errûg!" Slikt de man in het geel.
Gelukkig is het niet als gevolg van een overtreding, maar daarom niet minder ernstig.
De aanvoerder is met de ambulance afgevoerd en met een gelijke stand vindt de man in het geel het wel mooi geweest en fluit zachtjes af, speciaal voor Ronald.
Wel een biertje, maar helaas geen bittergarnituurtje na de wedstrijd.
Weer een wedstrijd ongeslagen.
"Toch een hele mooie reeks!" Verkondigt Edu.

Frank

Voor de statistieken. In het veld acteerden de volgende spelers voor deze voorstelling:

Jacob, Hans, Mark von B., Edu, Henk, Ronald, Rene, Andre, Ronnie, Ramon, Awet, Henri, Pieter en Coen.
Als trouwe fans verder natuurlijk Theo, John, Robert en Maikel.

27 april 2013

RAP 12 - Pancratius 2

Zonnig en vooral fris was het langs de lijn bij RAP. Het was de verjaardagwedstrijd van Mark K.
Het zou dus wel een aardig cadeautje zijn als er gewonnen zou worden en de jarige Job ook nog eens zou scoren. Nou dat cadeau heeft hij gekregen. Maar vraag niet hoe. Wat een enerverende wedstrijd is het uiteindelijk geworden. Jacob stond tussen de palen, met voor zich Mark K., Mark van B. , Henk en Hans. Het middenveld werd bemand Ronald, Edu, Maikel en Guus. In de spits stonden Ronnie en Awet. Jos ging vlaggen en langs de lijn stonden een aantal trouwe fans. Ronnie had zelfs 3 fans meegenomen. Het veld van RAP is trouwens de geboortegrond van Henk, met dank aan Theo.
Andre arriveerde wat later en zou later invallen, om zo misschien wel weer samen met Jos het verschil te maken, net als vorige week.

Na de aftrap speelt zich het spel direct alleen maar op de helft van Panca af. Met veel individuele kwaliteiten zet RAP meteen druk naar voren. Toch hield de verdediging uitstekend stand.
RAP komt er niet doorheen en wordt gedwongen tot schoten van buiten de zestien. Als dan een speler doorbreekt, blijkt Jacob niet te passeren. Door de aanhoudende druk van RAP wordt veel gekozen voor de lange bal op Awet of Ronnie. Te gehaast uitverdedigen, met als gevolg onnauwkeurige ballen, zorgt voor veel onnodig balverlies. Ronnie en Maikel wisselen nog regelmatig van positie en brengen zo de middenvelders en verdedigers van RAP in verwarring. Vooral Maikel moet dat bekopen met trappen van achteren, wanneer hij in balbezit is en in de ogen van een tegenspeler te lang bij zich hout. Hans staat met 57 zijn mannetje tegenover de jeugdige spits van RAP. Mark van B. beukt er, zoals gebruikelijk, lekker sportief in. Guus heeft wat moeite met zijn zone, maar met de timing van Henk is gelukkig helemaal niets mis. Awet breekt nog een keer door, maar komt niet in scoringspositie. In de twintigste minuut ontstaat toch een opening. De jarige Job gaat mee naar voren. Edu heeft hem gespot en geeft vanaf de rechterkant de bal op maat voor. Geheel vrij kopt de jarige Mark de 0- 1 prachtig binnen. Dit had RAP niet verwacht. Wie wel, gelet op het spelbeeld. RAP blijft aandringen en in de veertigste minuut tikken zij als gevolg van een verdedigingsfout de gelijkmaker binnen. Vlak voor rust verovert Ronnie de bal, door zich buitengewoon slim op te stellen en gebruik te maken van het slechte uitverdedigen van RAP. De keeper van RAP staat wat ver voor het doel. Ronnie probeert het. Zijn inzet, van behoorlijke afstand, gaat maar net naast. Tot dan had de wedstrijd een vriendelijk karakter, zonder noemenswaardige incidenten en overtredingen. Maar hoe nu na de rust verder tegen het ogenschijnlijk veel betere RAP.

Na een matig broodje fabrieksbal met flauwe satésaus tijdens de rust, was het tijd, om lekker uit de wind in een stoeltje bij Jacob achter het doel, de tweede helft te aanschouwen. En wat voor tweede helft.
Hans had plaatsgemaakt voor Jos en Guus voor Andre. Meteen tekende zich een ander spelbeeld af. Ballen kwamen nu eindelijk aan en er werd meer druk op de zwakke verdediging van RAP gezet. Dit zorgde er voor, dat RAP niet lekker kon opbouwen. Na een terugspeelbal van RAP op hun keeper veroverde Andre vijf minuten na de rust de bal op deze keeper. Geheel vrij om in te schieten, met maar 1 verdediger op de doellijn, schoot hij de bal toch nog tegen die ene verdediger aan. Een hoekschop was de beloning. Diezelfde Andre bleek een ware kwelgeest voor de zwakke verdediging van RAP. Regelmatig veroverde hij de bal of stoorde de opbouw van RAP. De irritatie bij RAP nam alsmaar toe en zij reageerden dit af op de uitstekend fluitende scheidsrechter. In de vijftiende minuut speelt Ronald, na een inworp van Maikel en een lekkere actie van hem zelf, Edu in. Op fraaie wijze zorgt Edu dan ook voor de 1 - 2 voorsprong.
De irritatie en frustratie van RAP nemen toe. Overtredingen worden gemener. In vijfentwintigste wordt Ronnie na zijn gebruikelijk kappen en draaien onderuit gehaald. Een speler van RAP maakt zijn ongenoegen ietwat te fanatiek duidelijk aan de scheidsrechter, met als gevolg dat RAP definitief met 10 man verder kan. Hoewel RAP hierna nog regelmatig voor Jacob opdoemt, komen zij niet meer tot echte kansen.
Hadden zij al een kans, dan stond Jacob in de weg.
Een metertje buiten de zestien van RAP wordt Andre onderuit gehaald en Ronnie neemt de vrije trap. Zijn inzet wordt gekeerd. Maar, door te vroeg inlopen van RAP, krijgt hij een herkansing van de scheidsrechter. Tot grote frustratie van RAP gaat deze er fraai over de muur in. 1 - 3!
Het beste is er dan helemaal af bij RAP. Individueel genoeg kwaliteit, maar geen team. Een spits van RAP maakt het de verdediging nog regelmatig lastig, maar zonder nadelige gevolgen.
Maikel, die tot dan een prima wedstrijd speelt, laat zich met een dijbeenblessure en moe gestreden nog vervangen door Guus. Eigenlijk speelde iedereen een prima wedstrijd. Maar dat even terzijde.
De eindstand wordt uiteindelijk door Andre neergezet. Geheel over het hoofd gezien, onderschept hij weer een terugspeelbal en maakt zo de 1 - 4.
Een mooie overwinning, die duidelijk maakt, dat als je als hecht team, van een betere tegenstander kan winnen. En terecht!
Frank

20 april 2013

Pancratius 2 - Amstelveen 8

Een frisse, maar zonnige zaterdagmiddag op de Schuilhoeve. Niet de Schuilhoeve voor senioren van 55-plus,
maar Sportpark De Schuilhoeve. Laat ik daar duidelijk over zijn. Je weet maar nooit.

Ronald kon weer buigen over een brede selectie, waardoor het gemis aan andere basisspelers mee viel. Ramon tennist, Ronnie is geblesseerd en Maikel gaat naar basketbal.
Met een vertrouwde selectie moest de strijd worden aangegaan tegen hekkensluiter Amstelveen Heemraad. Een wat ouder team in de poule en absoluut geen vervelende tegenstander.
Als spitsenduo traden Awet en Rene op. De ondersteuning vanaf het middenveld kwam Ronald, Edu, Wilhelm en (overal te vinden) Raymond. Achterin stonden Guus, Mark K., Mark van B. en Hans om er voor te zorgen, dat Jacob niet veel te doen zou hebben. Als wissels stonden Jos en Andre, als grensrechter, paraat.

Na de toss begon de voorstelling. Heemraad trapte af voor de eerste helft. Deze eerste helft was het aanzien niet waard of veel over te zeggen. Zowel Panca als Heemraad was behoorlijk op zich zelf aan het mopperen. Dat was in het spel terug te zien.
Veel lange ballen over het middenveld, met als gevolg veel onnodig balverlies. Raymond leek even de rol van Swiebertje te gaan spelen, maar dat viel uiteindelijk mee. Over en weer ontstonden wel wat kansen. Jacob stond tot twee maal oog in oog met een doorgebroken speler van Heemraad. Op sublieme wijze wist hij zijn doel schoon te houden.
Mark K. en Mark van B. waren eigenlijk ook nagenoeg onpasseerbaar. Alle pogingen van Heemraad door het midden strandden dan ook in schoonheid. Rene breekt nog een keer door, maar komt niet tot scoren.

Ondanks alle inzet blijft het tot de rust 0 - 0.

Na de rust komen Andre en Jos in het veld.
Heemraad rook blijkbaar zijn kans en maakte het behoorlijk moeilijk. Zij hadden een duidelijk overwicht op het middenveld. Jacob stond gelukkig nog steeds paraat. Misschien maakte Andre dan toch het verschil. Hij moet het duidelijk zat zijn geweest en op fraaie wijze maakt hij de 1 - 0. De druk van Heemraad bleef aanhouden. Een afstandschot van hen werd door Jacob gestopt en vervolgens door een spits vanuit buitenspelpositie ingetikt. Ondanks alle protesten werd het doelpunt terecht afgekeurd. Mark K. was als grenrechter superscherp. Een lesje buitenspel wilde niet landen. “Het is toch geen Champions League?” De regels voor buitenspel blijven hetzelfde.
Het was wel een omslagpunt in de wedstrijd. Toen een speler van Heemraad vijf minuten mocht afkoelen langs de kant, viel ook nog eens de 2 - 0.
Awet kopte prachtig de bal binnen na een voorzet van rechts.
Ronald raakte geblesseerd en liet zich door de gewisselde Mark K. vervangen.
Hierdoor ontstaat vanuit het middenveld nog meer druk naar voren, met als resultaat dat de inzet van Mark K. leidt tot de welverdiende overwinning van 3 – 0.
Met de Gouden Schoen verkiezing in zicht lijken een paar favorieten op te staan en extra hun best te doen. De Gouden Lul blijft onvoorspelbaar, mede dankzij de niet geheel onpartijdige, laat staan objectieve jury.
Wie zal zijn?

Frank

13 april 2013

Pancratius 2 - RODA23 4

Met een heerlijk zonnetje beginnen we tegen Roda 23 precies met 11 spelers. De scheidsrechter is Steven (weer een broer van de Mac familie). Hans op doel, Guus, Mark, Mark en Jos achterin, Andre, Willem, Edu en Ronald op het middenveld met Rene en Awet voorin.

De start is wat moeizaam en het spel gaat wat over en weer. Awet komt door goed doorzetten mooi in scoringspositie, doordat de bal veroverd wordt en hij alleen op de keeper afkan. Helaas gaat de bal naast het doel. We beginnen wat meer druk te zetten en uit onze corner weet Roda 23 er heel snel uit te komen en scoren ze de 0 - 1.
Hans houdt ons even later in de wedstrijd door op weergaloze wijze de bal nog tegen te houden op een schot van een doorgebroken speler.
Halverwege de eerste helft gaat Ronald op links weer zijn tegenstander voorbij en legt de bal terug. De bal, die een beetje blijft hangen voor het doel, pikt hij zelf weer op en een beetje uit de draai gaat de bal strak in de rechterhoek van het doel: 1 - 1.
Vlak daarna is er nog een kans voor Ronald, maar de wat trage tegenstander zit er toch nog goed tussen.
We worden steeds sterker en, als Ronald Willem wegstuurt met buitenkantje rechts, geeft Willem de bal goed door op Rene en die scoort nog vlak voor de keeper de 2-1. We gaan rusten met 2 - 1 en met de komst van de niet volledig fitte Mark H gaan we in dezelfde opstelling verder, maar nu met een wissel aan de kant.

Na de rust gaan we sterk van start en eigenlijk komt Roda 23 er niet meer aan te pas. Ze worden steeds weer teruggedrongen en er volgen enkele leuke combinaties. Helaas lukt het niet om te scoren, hoewel er echt grote kansen bij zitten. De paal en lat worden wel geraakt en de keeper haalt de rest er uit. Zelfs uit de vele corners (waren het er meer dan 20?) lukt het steeds niet om de wedstrijd af te maken. Willem gaat nog alleen op de keeper af, maar ook nu fluit een broer de kans op een doelpunt voor hem af. Bijna de enige kans van Roda werd door Mark K gesmoord door al liggend de bal klem te pakken tussen twee tegenstanders en weer aan een nieuwe aanval te beginnen. Uit een blinde bal van Ronald naar voren komt Rene goed voor zijn man en lukt het onze Koko Hoekstra het uiteindelijk wel te beslissen: 3 - 1.

Een goede wedstrijd gespeeld door ons hele team tegen een faire tegenstander met daarbij een prima scheids. Rob, onze meest trouwe supporter, wordt ook bedankt voor het vlaggen.

Ronald

6 april 2013

De Meer 7 - Pancratius 2

Prachtig weer, beetjes fris, maar op een zonovergoten Sportpark Drieburg stond pittige wedstrijd op de rol tegen het sterke De Meer. Ronald kon gelukkig rekenen op de vaste en harde kern.
Langs de lijn 3 vaste fans, want naast Theo had John ook de weg weer eens gevonden naar het voetbalveld.
Ronald en Hans begonnen als wissel. Bij afwezigheid van het Almeerse Koppel, stonden de volgende giganten in het veld.
Voorin Awet en Rene, op het middenveld Andre, Edu, Ronnie en Maikel.
Achterin Jacob met voor zich Guus, Mark van B., Koot en Henk.
De eerste helft gaf een wisselend spelbeeld met kansjes over en weer. Zo kwam Maikel zelfs in kansrijke positie. Het middenveld stond overigens goed op aangeven van Ronnie. Edu schoof lekker door en Guus was in zijn zone als een vis in het water.
In de 30ste minuut kwam De Meer vanuit een slecht verdedigde hoekschop toch op voorsprong. Niet veel later kwam Koot in scoringspositie vanuit een vrije trap van Ronnie. Zijn inzet werd helaas gekeerd. In de 42ste minuut was het wel raak. Andre gaf vanaf recht een fraaie voorzet. Eerst kopte Koot goed in, maar deze inzet werd gekeerd. Rene liet zich dit buitenkansje niet ontnemen en kopte alsnog de gelijkmaker binnen.
Bij deze gelijke stand werd de kleedkamer opgezocht.

Dat broodje Meerbal is niet echt om over naar huis te schrijven, ondanks alle aanprijzingen van de kantinemedewerker. Jammer. Gelukkig geen na-effect, als zuur of zo. Een mager zesje.
De tweede helft.
Met een goede eerste helft achter zich, liet Henk zich vervangen door de inmiddels gearriveerde Jos en Rene liet zich vervangen door Hans. Guus kwam hierdoor in een andere zone te staan en dat ging ook fantastisch, met name met coaching van de overige spelers.
Wat zich de tweede helft ontvouwde was een genot om naar te kijken. De Meer begon meteen druk te zetten, maat kwam er niet echt door. Koot en Mark van B. stonden keer op keer in de weg. Koot gaf nog even een demonstratie sliding en bal veroveren met de binnenkant van de rechtervoet. Weergaloos. Daar verdien je punten mee. Ook het koningskoppel Andre en Awet.
Eerst brak Awet op aangeven van Ronnie goed door. Alleen voor de keeper gekomen, zou je zeggen, appeltje eitje, maar helaas. De keeper stond goed in de weg. Niet veel later kreeg Awet een herkansing van een steekbal van Andre. Als een ware spits zorgde Awet met een subtiel schot voor de 1 - 2 voorsprong.
Niet veel later was het voor de derde keer dat op aangeven van Andre een doelpunt viel.
Na een een goede interceptie op het middenveld gaf hij de bal, weer vanaf rechts lekker voor, zodat Awet met een fraaie kopbal zij tweede van de dag kon laten noteren.
Ronnie werd op het middenveld effe te stevig aangepakt en moest geblesseerd het veld verlaten.
De licht geblesseerde Ronald kon dan toch zijn meters maken en ondergetekende nam het vlaggetje van hem over. Eindelijk kon deze bal gehakt weer op en neer rennen langs de lijn, getooid met een vlaggetje.
De Meer mopperde nog Meer op zichzelf, maar kon geen echte vuist meer maken. Jacob leek onpasseerbaar . Hij moest tenslotte nog naar IKEA. Dus dichttimmeren zat al tussen de oren.
In de 40ste minuut kreeg De Meer nog even op hoop, toen zij na een verdedigingsfoutje tot 2 - 3 terugkwamen. Het teamwork van Panca 2 zorgde ervoor dat winst toch mee naar huis ging en terecht!
Een mooie prestatie, maar dat is logisch.

23 maart 2013

Pancratius 2 - Buitenveldert 5

Wat een wedstrijd. Edu maakt de winnende. Dus zijn weekend kon niet meer stuk. Van de overige teamgenoten ook niet. Zelfs Hans hoefde uiteindelijk geen traantjes weg te pinken, behalve van de kou en het weinig te doen hebben in de tweede helft. Gelukkig kon hij tijdens de tweede helft lekker bijkletsen met Rob.
Bijna de hele selectie aanwezig. Op Jacob na. Ronnie was op tijd en in de veronderstelling, dat hij geen wissel zou staan.
Hij kreeg als wissel gelukkig gezelschap van Henk, Guus, Ramon, Theo en Rob.
Dat je geen commentaar op Guus moet hebben, vergeten veel mensen of juist niet.
Guus begon als vlagger van de dag. Zag een buitenspelletje over het hoofd, waar een doelpunt uitviel of niet, en gaf deze bijzondere taak resoluut over aan Ronnie.

Buitenveldert, geen nare tegenstander. De vader van de aanvoerder speelde rechtsback en dat zegt meteen iets over dat aardige vriendenteam. Geen onvertogen woord. Een prima tegenstander om tegen te ballen. Want ballen waren het zeker niet. Over ballen gesproken. Het broodje bal met saté van Panca blijft zowel voor als na de wedstrijd de beste. Volgens mijn shortlist nog steeds de beste nummer 2. Maar dat even terzijde.
Na 4 minuten ballen werd al tegen een achterstand aangekeken. Iets wat een voorzet van links had moeten zijn van Buitenveldert, waaide zo achter Hans langs het doel in. Iedereen was verbaasd. Zelfs de man met de fluit kon zijn ogen niet geloven. Wat is dit? Dit kan toch niet waar zijn? Diezelfde gedachte bekroop hem 10 minuten later weer. Hans kwam iets te laat uit zijn doel en zo stond het ineens 0 - 2. Om het nog erger te maken, ging Hans iets minder zorgvuldig om met een terugspeelbal 10 minuten later. 0 - 3 achter! Wordt het nog wat deze koude middag, dacht de man met de fluit. Andre kwam af en toe lekker door, maar niet genoeg. Henri combineerde lekker met zijn broer. Alleen Ronald vergat af en toe dat de bal nog in spel was of bij hem in de buurt. Volgens mij moet Rene zo iets hebben gehad van dat hij het zat was. De motor werd aangezet en hij holde de benen uit zijn lijf en maakte de verdediging van Buitenveldert helemaal gek.
Op zijn karakteristieke wijze maakte hij effe twee doelpunten, om zo weer de hoop op een overwinning weer te doen gloren. Achterin gingen de combinaties ook wat beter lopen. Maikel, Koot en Jos vonden elkaar steeds beter. Mark van B. had zijn mouwen maar eens opgestroopt. Niet omdat het zo warm was, maar omdat dit kon met een thermoshirt eronder.
Een thermoshirt of broek was tijdens deze wel heel frisse pot geen overbodige luxe. De oostenwind zorgde voor een gevoelstemperatuur van min 12.
Toch was het hartverwarmend om Awet de gelijkmaker te zijn maken. De gevoelstemperatuur steeg meteen naar min 5.
Met een stand 3 - 3 werd de kleedkamer opgezocht.

Om bevriezingsverschijnselen te voorkomen, had de man met de fluit de tweede helft maar een trainingsbroek aan getrokken. Heerlijk!
DE TWEEDE HELFT!
EN WAT GAAN WE DE TWEEDE HELFT DOEN?
KWEETNIET.
MAAR DAT WEET MENEER EDU WEL!
WINNEN!
Ronnie kon eindelijk beginnen met het vernederen van tegenstanders. Ramon mocht ook zijn meters maken. Guus kon lekker rushen als rechtsback en Henk gewoon zijn mannetje staan als onverzettelijke linksback. Door de wind speelde de tweede helft zich voornamelijk af aan de rechterkant van het veld op de helft van Buitenveldert. Veel, heel veel inworpen waren dan ook het gevolg.
De harde wind deed het spel geen goed. Edu brak vanuit het middenveld lekker door en zorgde voor de welverdiende voorsprong. Koot en Henk lieten zich nog geblesseerd vervangen. Als het maar niet te erg is. Henri en Maikel wisselden elkaar ook nog eens af.
Los van een enkele vrije trap gebeurden er verder geen noemenswaardige dingen in de tweede helft. Een handsbal in de 16 van Buitenveldert werd nog door de man met het fluitje over het hoofd gezien.
Uiteindelijk werd er gewoon gewonnen.
4 - 3
Een welverdiende overwinning. Iedereen was man of the match. Edu misschien ietsje meer. Maar dat mag, als je de winnende hebt gemaakt.
Frank

16 maart 2013

Swift 14 - Pancratius 2

Om vijf uur in de middag voetballen is toch wel een gekke ervaring.
Toch kon Ronald op een brede selectie rekenen. Er waren maar liefst 15 spelers aanwezig.
Ronald, Mark K. en Rene begonnen als wissel.
Een hele joviale rondbuikige scheidsrechter verwelkomde de selectie van Pancratius buitengewoon hartelijk.
Deze selectie bestond uit:
Hans alweer op doel, met voor zich Guus, Edu, Mark van B. en Henk als verdediging. Het middenveld werd gevormd door Ronnie, Andre, Raymond en Henri. Als spitsenduo stonden Awet en Ramon paraat.

De wedstrijd leek zich voortvarend te ontvouwen, toen Ramon na een snelle aanval al de lat trof in de eerste minuut.
Het jonge Swift, waarvan de oudste niet ouder dan 27 blijkt, maakt het Pancratius knap lastig. Toch golft het aardig op en neer. Ronald kan het niet laten om bij vlaggen even op de grond te gaan liggen spartelen en wordt door de scheids meteen van drankgebruik beschuldigd. Hans doet zijn werk als keeper uitstekend en keert menige inzet van Swift.
Raymond plaatst uit de tweede lijn nog een vernietigend schot op de paal. Kansjes genoeg. Zo ook voor Swift.
Awet gaat bij een actie onderuit en laat zich voor de zekerheid even vervangen door Rene.
Niet veel later valt in de dertigste minuut de eerste tegengoal van Swift.
Er ontstaat nog een hele vreemde situatie. Mark van B. trekt even aan een noodrem en moet vijf minuten naar de kant.
Henk protesteert en mag ook vijf minuten afkoelen. Daar sta je dan met 9 man, met een vrije trap op de rand van de zestien. Gelukkig gaat de inzet hoog over en de Marken mogen na een minuut of 2 van de man met de bal onder zijn shirt weer deelnemen aan de strijd.
Niet veel later is het tijd voor de welverdiende thee.

Ramon en Guus hebben andere afspraken en vertrekken. Zo maken Ronald en Mark K. hun opwachting. Op aandringen van Awet gaat ondertekende maar weer eens vlaggen.
De beleving is meteen anders.
De ronde man met fluit in de mond en bal onder zijn shirt, die zelf niet zo veel veel metertjes maakt, houdt wel in de gaten of je als grensrechter ook meeloopt.
Hierdoor kon menig maal voor buitenspel van Swift werden gevlagd, zonder dat dit weggewuifd werd.
Dit weerhield Swift er niet van vrij vlot na rust met 2 - 0 voor te komen vanuit een counter.
Henk raakt geblesseerd en Awet komt weer in het veld. Wat geschuif in de opstelling, maar het spel wordt beter.
Het is Awet, die prachtig het aansluitingsdoelpunt maakt.
Het spel blijft op en neer golven en de ruimtes worden steeds groter en groter.
Hans houdt het doel schoon.
Vanuit een vreemde aanval, waarbij de grensrechter van Swift tevergeefs voor buitspel vlagde, maakt Raymond de gelijkmaker. Even lijkt het erop dat er nog met winst naar huis kan worden gegaan, maar het blijft bij 2 - 2.
Gezien het spelbeeld een terechte uitslag.
Wat Henk en ondergetekende opviel, was dat Andre zeer goed verdedigend werk deed aan de rechterkant.
De enige discussie die overbleef was, wie nou man of the match was. Mark van B. of Hans.
Ik laat het maar in het midden, want ik vind iedereen goed.
Frank

9 maart 2013

RKAVIC 4 - Pancratius 2

De meeste grasvelden in de omgeving waren al afgekeurd, maar 1 veld bij RKAVIC zou nog enigszins bespeelbaar zijn.
Kleine plassen in het doelgebied, dat was alles.
Mark K. kon bij afwezigheid van diverse spelers, waaronder een keeper en een technisch directeur, toch op 12 man rekenen.
Hans stond met grote tegenzin in het doel, met voor hem in de verdediging Guus, Henk, Mark K. en Henri. Het spitsenduo Awet en Ramon, moesten aanvoer krijgen van het middenveld dat bestond uit Andre, Ronnie, Edu en Rene. Jos nam als wissel de vlag ter hand.
Slechts twee en een halve fan stonden verder nog langs de lijn op deze wel heel druilerige zaterdagmiddag in Amstelveen.

Na de aftrap zag het er in eerste instantie goed uit. RKAVIC begon meteen maar met mopperen op de eigen spelers.
Iets dat ze erg goed af gaat. Helaas werd er door Panca ook behoorlijk gemopperd.
Veel onnodig balverlies op het middenveld en onnauwkeurige ballen over de breedte.
Het gevolg is dat Hans na 10 minuten de eerste om zijn oren kreeg en in de twintigste minuut de eerste lob over zich heen en vervolgens in de dertigste minuut de tweede lob.
Zo sta je dan met 3 - 0 achter.
Er waren weliswaar wat plaagstootjes, maar het duurde tot de 35ste minuut tot het resultaat had.
Ramon legde een bal keurig af op Rene, die hem vervolgens goed voorgaf vanaf de rechterkant.
Andre kopte hem bij de tweede paal keurig in. 3 - 1.
De vreugde rond deze opleving duurde maar 5 minuten, want in de 40ste minuut kon Hans weer een bal uit het net halen. 4 - 1
Met een gemiddelde van 1 tegendoelpunt tegen per 10 minuten zou dit nog wel een hele vervelende wedstrijd kunnen worden.

In de rust liet Andre zich wisselen voor Jos als verdediger. Henri ging hierdoor op het middenveld spelen.

Wat er in de kleedkamer is gezegd, is mij een raadsel, maar een hele ander spelbeeld was het resultaat in de tweede helft.
Er werd veel beter gevoetbald. De druk naar voren was veel groter en dit had tot gevolg, dat er nagenoeg de hele tweede helft werd gevoetbald op de helft van RKAVIC.
Rene rende nog meer de benen uit zijn lijf en was zo een ware kwelgeest voor de linkerflank van RKAVIC. Jos liep de linkerspits van RKAVIC er makkelijk uit en zorgde met Guus, Mark en Henk voor meer rust in de verdediging. Edu en Ronnie konden hierdoor ook wat meer naar voren voetballen.
In de 55ste maakte Rene fraai, op aangeven van Ronnie, de 2e voor Panca van de dag. Het leek er op dat de achterstand weggewerkt zou worden. Veel aanvallen mondden uit in een hoekschop, waardoor ook nog enkele doelrijpe kansen ontstonden.
Zo kreeg ook Henri weer zijn kansje.
Een misverstandje tussen Edu en Mark leidde er toe dat Hans lob nummer 4 over zich heen kreeg. 5 - 2.
In de 80ste minuut maakte Ramon dan eindelijk zijn doelpunt. Weer was Ronnie de aangever, zoals vele malen deze wedstrijd.
Hierna kreeg Mark nog een kans, op aangeven van Ronnie, om de bal in te koppen. Daar waar hij normaal gesproken vanuit de moeilijkste posities de bal inknikt, aaide hij dit buitenkansje naast de goal. Edu had ook nog een kans vanuit een vrije trap vanaf een metertje of 18. Zijn bal ging helaas over.
Helaas bleef het bij 5 - 3, maar met opgeheven hoofd kon men het veld verlaten na deze hele goede tweede helft.
Zelfs Guus heeft een hele wedtrijd gespeeld, zonder te dreigen met weglopen. Chapoo!
Frank

2 maart 2013

Pancratius 2 - Aalsmeer 6

Evenwicht, zegt je dat wat. Dat is in ieder geval zoiets als balans. Het was in ieder geval het resultaat van de wedstrijd.
Ronald beschikte weer eens over bijna alleen maar selectiespelers.
Hij maakte de volgende opstelling. Hans op doel. Guus, Mark van B., Mark K. en Mark H. in de achterste linie. Op het middenveld 14, Ronnie, Rene en Henri. De voorhoede bestond uit Awet en Ramon.

Omdat ik, als scheidsrechter, altijd een ander beeld van de werkelijkheid heb, dan de overige 22 personen in het veld, ben je toch een beetje aan de voetbalgoden overgeleverd.
Met veel overgave wordt aan de strijd begonnen, maar het loopt gewoon niet soepel. Vanaf de aftrap zet het jeugdig Aalsmeer druk naar voren en verstoort zo de opbouw. Veel balverlies is het gevolg.
Toch is het Awet, die de openingstreffer maakt in de vijfde minuut. Prachtige goal op aangeven van Mark van B. 1- 0.
Dat het de eerste helft bij deze voorsprong blijft, mag een klein wonder zijn, want de rest van eerste helft is men weinig op de helft van Aalsmeer geweest.

De tweede helft laat een rommelig spelbeeld zien. Edu, Raymond en Jos maken ook hun opwachting, voor Guus Ronnie en Mark H.
Er lijkt wat meer druk naar voren te onstaan. Helaas wordt in de vijfde minuut een bal niet goed verwerkt door chaos in de verdediging. Aalsmeer kan zo de 1 -1 maken.
Het spel golft daarna over en weer weer, met van beide zijden lange ballen en een leeg middenveld.
Henri wordt nog even het veld uitgeschoten bij verdedigingsactie. Slachtofferhulp is ingeschakeld.
Geen allerbeste wedstrijd, tegen een Aalsmeer, waar altijd van gewonnen werd. Zelfs met bloed in de knieholtes.
Frank

Zaterdagmiddag 14:00 uur heeft Ronald het toch voor elkaar gekregen om een selectie van 13 spelers op te trommelen. Het was even zorgelijk, omdat een aantal spelers, als gevolg van verminderde weerstand, een griepje hadden opgelopen tijdens een hoogtestage in de Alpen.
Tijdens deze hoogtestage is, tussen het genot van enige niet noemenswaardige hoeveelheid alcoholica door, ook nog even in de sneeuw gespeeld. De frisse lucht zal de boosdoener zijn geweest. Maar dat even terzijde.
Het was aan Jacob en Raymond te danken, dat twee gastspelers meededen. Jurjen en Sjoerd.
Ronnie, Mark K., Mark van B. Hans, Guus, Henri, Ramon, André en Ronald maakten de dertien compleet. Ronnie begon als grensrechter en Raymond als wissel.

De eerste helft golfde het spel op en neer. V&V kreeg regelmatig een kans om te scoren.
De meeste ballen van V&V op doel van Jacob, die duidelijk de nul wilde houden vandaag, mistten richting.
Jacob maakte even een spannend momentje mee, toen een schot van een spits van V&V vanaf de zestienmeterlijn naast leek te gaan. De bal ging via de binnenkant de linkerpaal, achter hem langs en vlak voor de rechterdoelpaal langs.
Poeh, dat ging maar net goed.
Henri kreeg na een combinatie met zijn amigo ook nog een kansje om te scoren.
V&V was geen nare tegenstander, maar ging er wel wat steviger in. Zo ook Mark van B., die met Mark K in zijn rug, de spitsen van V&V van scoren afhielden en regelmatig heel nuttig ingrepen.
Op sommige momenten leek het voetbal wel ballet. De zachte bovenlaag van het veld was hier debet aan. Guus, die een goede wedstrijd speelde en niet overmatig gepikeerd raakte, had hier behoorlijk last van. Niet elegant, maar wel komisch om te zien.
Mark K. had ook nog een prachtige kans om te scoren. Na een hoekschop van links, wist hij zich op artistieke wijze vrij te lopen en kopte prachtig hard in. De bal ging maar net over.
Op het middenveld was Jurjen een echte kwelgeest voor V&V. Hij kapte en combineerde er lekker op los en bracht zo Andre en Ramon regelmatig in stelling.

Bij een 0 - 0 stand werd de kleedkamer maar eens opgezocht voor een bakkie thee en de kantine voor koffie en een broodje bal. (score 7,5 met als aantekening, dat de pindasaus beter was dan de bal).

Met de komst van Raymond en Ronnie na de rust ontvouwde zich een heel andere wedstrijd dan tijdens de eerste helft.
Ronald en Sjoerd maakten voor hun plaats.
Als gevolg van hun creativiteit was er direct meer dreiging. Jurjen had inmiddels een vaste mandekker gekregen, waardoor Ronnie lekker veel ruimte kreeg.
Kappend en draaiend werd hij de kwelgeest voor V&V op het middenveld.
In de vierde minuut was het André die de score opende. Een soort van voorzet, die door iedereen gemist leek te worden, tikte hij subtiel het doel in.
Vanaf dat moment speelde zich het spel voornamelijk op de helft van V&V af.
V&V kreeg af en toe nog wel een kansje, maar Hans, Mark K. en Mark van B. waren onverzettelijk.
Mark K. trad nog even handelend op toen een speler van V&V hem leek te passeren en alleen op Jacob af te kunnen gaan. Waar de arbiter eerste liet door spelen en het voordeel van V&V na de zoveelste overtreding op Jurjen, floot hij resoluut voor een overtreding op de rand van de zestien voor V&V. Er werd zelfs om rood gevraagd voor Mark, maar dat zou veel te ver zijn gegaan.
De vrije trap, die hier op volgde, ging meters over.
In de dertigste minuut werd een overtreding op Ronnie gemaakt, links buiten het strafschopgebied van V&V.
Ronnie krulde zijn vrije trap prachtig de zestien in en Ramon kopte hem fraai tussen de palen. 0 - 2!
Een goed voetballende Henri liet zich hierna aflossen door de goed vlaggende Ronald.
V&V zocht onverdroten de aanval, maar zonder succes. Menige aanval strandde op de goed keepende Jacob.
Vlak voor tijd nam Raymond een hoekschop van rechts. De keeper schatte deze bal verkeerd in en stompte de bal zo zijn eigen doel in. Komt dit doelpunt nu wel of niet op het conto van Raymond. De minderheid vindt van niet.
Hiermee werd in ieder geval de eindstand van 0 - 3 bereikt.

Een goed resultaat om zo het jaar te beginnen.
Volgende een herkansing voor V&V? Als Pancratius zo blijft voetballen, wordt het een interessante pot.
Frank

Zaterdag 24 november 2012 BEKER

ABN AMRO 3 - Pancratius 2

Petje af voor Ronald, die het ondanks alle afzeggingen toch maar weer een elftal bij elkaar wist te sprokkelen voor de bekerwedstrijd tegen ABN AMRO, met maar liefst 4 gastspelers.
Op een heiig Sportpark bij het Amsterdamse Bos toverde hij de volgende opstelling uit zijn hele hoge hoed.
Robbie op doel. In de achterhoede Wilhelm, Mark. K. Hans en Henk. Op het middenveld Ronnie, Ton, Pieter (van de zaterdagveteranen 2) en Ronald en als spitsenduo Ramon en René.
Kees (ook van de zaterdagveteranen 2) begon als wissel.
Ondergetekende fungeerde als vlaggenist. De arbiter werd maar liefst drie keer gewijzigd, maar dat even terzijde.

Pancratius begon voortvarend aan het duel. Er werd goed gecombineerd en snel de aanval gezocht. Dit leidde al gauw tot wat kansen en hoekschoppen. Ronnie kapte en draaide lekker bediende zo de spitsen regelmatig van lekkere steekballen. Ton hield de bal af toe net te lang aan de voet, waardoor wat onnodig balverlies ontstond. Pieter moest even wennen, want het ging net even een tandje sneller, maar kon het niet laten af toe een mannetje te poorten.
Het is Ramon, iedere week beter, die op fraaie wijze voor de 0 - 1 voorsprong zorgt. Er volgen meer kansen. Helaas is het ABN AMRO dat vervolgens twee maal scoort, waardoor tegen een achterstand wordt aangekeken van 2 - 1. Hans laat zich ondertussen vervangen door Kees, waardoor Ronald linksback gaat spelen en Henk rechtsback. Wilhelm en Mark staan centraal hun mannetje en echte kansen krijgt ABN AMRO de eerste helft niet meer. Robbie haalt nog een truckje uit waar iedereen behoorlijk nerveus van wordt, maar zonder bijkomende schade. Verder zijn er nog kansen voor Kees, René en Ramon.
Op de rand van de zestien wordt Ronnie aangetikt en krijgt terecht de vrije trap. De muur wordt door de scheidsrechter op 8 meter gezet met als effect dat de keeper deze muur te veel vertrouwt.
Dat deden ze in de DDR ook. Ronnie plaats de bal keurig langs de muur in de linkerhoek en maakt zo de gelijkmaker.

Met deze stand werd de kantine en de kleedkamer opgezocht. De kantine voor een tegenvallend broodje bal en de kleedkamer voor een lekker bakkie thee.
Andre was inmiddels ook gearriveerd en zou na de rust invallen voor Ronnie, omdat niemand anders vrijwillig gewisseld wilde worden.

De tweede helft. Wat moet ik als vlaggenist daar nou over zeggen? Misschien moet het maar vanuit het perspectief van een gehaktbal of een grensrechtersvlaggetje zonder gevoel voor grammatica. Er zijn spelers, die dat graag zo zien.
Een enerverende laatste 45 minuten waren het in ieder geval wel. Ik weet niet wat er in de thee heeft gezeten of wat in de rust voor aanwijzingen zijn gegeven, door wie dan ook, maar de eerste 15 minuten van de tweede helft waren ronduit ontluistrend. Binnen 10 minuten staat het 5 - 2 voor ABN AMRO. Wat is er aan de hand? Een spits van ABN AMRO loopt nog eens door op Robbie, die zich geblesseerd door Hans moet laten vervangen. Niet lang daarna krijgt Hans ook nog eens de 6 - 2 te verwerken. Na 15 minuten zo'n achterstand. Ton was het zat en liet vervangen door Ronnie.
Was dat het verschil? Wie zal het zeggen?
Het was wel de omslag. Er werd weer gecombineerd en de fanatiek de aanval gezocht. Rene rende in de spits en op het middenveld zijn benen uit het lijf. Dit leidde tot de zoveelste hoekschop. Ronnie nam de hoekschop van rechts en Mark kopte de bal prachtig duikend in de kruising van het doel. 6 - 3 !
Andre zorgde voor het nodige gevaar als rechtshalf en zijn inzet werd beloond met een doelpunt. 6 - 4!
ABN AMRO wist het niet meer en stond inmiddels met 10 man te verdedigen.
De paniek was zo groot, dat op de aanhoudende inzet van Pancratius, de bal in eigen doel werd gewerkt. 6 - 5!
Ronald was zo blij, dat hij van vreugde een speler van de tegenpartij knuffelde.
Ondertussen was een derde scheidrechter gaan fluiten, die het net als de tweede en eerste scheids, niet zo nou nam met de spelregels in het voordeel van ABN AMRO. In de weg lopen is al hele kunst, maar als scheidrechter blijkbaar normaal.
De aandrang bleef gelukkig en René maakte uiteindelijk de gelijkmaker.
Spanning ten top en de winst lag voor het grijpen. Een vrije trap van Kees belandde op de lat. Ramon miste, Andre op de paal en Mark schoot voor open doel voorlangs. Waren dat voortekens.
Helaas wel. Een laatste tegenaanval van ABN AMRO was voldoende om niet als winnaar van het veld te mogen gaan.
7 - 6! Een stand die als recorduitslag de boeken in kan. Jammer.

Veerkracht is in ieder geval getoond in een wedstrijd die, objectief gezien, gewoon gewonnen had kunnen worden.
Frank

Sta je als onderkoelde bal gehakt langs de lijn te koukleumen, blijkt ook nog eens de bal gehakt in de kantine van WVHEDW aan de bijzonder matige kant. Het verlangen naar de gehaktballen bij Pancratius was dan ook groot. Met name na deze wedstrijd.
Een trouwe fan en ex-keeper merkte al op, om niet te veel tijd aan het verslag te besteden, terwijl ik nog driftig aantekeningen aan het maken was. "Houd het maar kort! " , werd mij geadviseerd, na deze matige vertoning.
Ronald zou zeggen, dat ik gepikeerd was. Nou dat klopt.
Na deze vertoning in dat miezerige waterkoude weer. Bah!
Op het veld ernaast deed het team van Rolf het een stuk beter. Maar dat even terzijde.

Op Ronnie, Hans en Jos na, was eenzelfde selectie als vorige week aanwezig, aangevuld met Raymond.
Na de aftrap was het even zoeken naar de juiste combinaties en het duurde tot de 15de minuut voor het eerste echte schot op doel kwam. Andre brak lekker door maar zijn inzet ging voorlangs.
Er wordt goed druk naar voren gezet en op het middenveld heerst Pancratius. Angstig trekt WVHEDW zich terug rond het strafschopgebied. Echte kansen krijgt WVHEDW niet. De verdediging staat over het algemeen gewoon goed.
Toch wordt veel voor de lange bal gekozen.
Eén speler zou de bijnaam Swiebertje niet misstaan, want hij was op elke positie wel een keer te vinden.
Uiteindelijk was het wel deze zwerver die voor de terechte 1 - 0 voorsprong zorgde, door in de 43ste minuut op de voor hem karakteristieke wijze van afstand uit te halen.
Kort daarop gaat een inzet van Raymond voor de goal langs, die achtereenvolgens door Rene, Andre en Ronald niet goed wordt geraakt. Ramon laat nog even zien hoe je weergaloos een mannetje passeert, maar daar blijft het bij.

De tweede helft. Wat valt daar over te zeggen? De derde helft was leuker.
Ronald regelde de borrel hapjes, om het zo een beetje in de familie te houden.
Maar goed, over de wedstrijd.
Nee, niet goed. Gewoon dramatisch.
De nieuwe Predators van Guus vielen in ieder geval behoorlijk op en het leek wel of er maar 10 man in het veld stonden.
Na vijf minuten krijgt WVHEW een hoekschop en de bal belandt tot ieders verbazing de goal. 1 - 1.
Niet veel later hebben Maikel en Jacob een misverstandje van formaat, met als resultaat 2 - 1.
WVHEDW blijkt de tweede helft wel heel efficiënt. 2 kansen 2 doelpunten.
Echte kansen krijgt Pancratius niet meer. Enige tijd komt men zelfs niet in de buurt van het strafschopgebied van WVHEDW.
WVHEDW maakt in de 40ste minuut zelfs nog 3 - 1.
Vlak voor tijd heeft Ramon nog een kans op de 3 -2, maar zijn inzet gaat naast.
Volgende week maar weer eens goed oefenen voor de beker bij het Amsterdamse Bos.

Om toch even iedereen te noemen.
Jacob, Henk, Henri, Maikel, Mark van B., Mark K. Maikel, Edu, Raymond, Ramon, Andre, Guus, Rene, Ronald en Awet bedankt voor de voorstelling.
Broodje bal!

Zaterdag 10 november 2012

Pancratius 2 - RAP 12

Dat je als TD voor alles moet zorgen bleek vanmiddag maar weer eens. Alles aanwezig, maar waar zijn de ballen? Wie had nou de ballen meegenomen vorige week?. OK, er is altijd wel een back-up, maar toch. Net een nieuwe ballenzak van sponsor Hans en nu niet meer weten waar die ballen zijn.
Meestal staan de laatkomers wissel. Behalve Jacobnatuurlijk. Laat hij nou toevallig vorige week ook die ballen te hebben meegenomen bij Roda 23. Eind goed, al goed.
Onze TD beschikte bijna over de ruimste selectie die hij zich kon wensen. Maar liefst 15! selectiespelers. Alleen de geblesseerde Jos ontbrak. In de basis stonden Jacob, Hans, Edu, unser Capitän, Maikel, Guus, Henri, Ronald, André, Awet en Ramon. Mark van B. ging vlaggen. Op de bank zaten Henk, Ronnie en René.

De gele man zou het niet zwaar krijgen vanmiddag, dacht hij. Hoewel het wel gewoonte lijkt te worden bij thuiswedstrijden, maar ook RAP verscheen laat op het veld. Pas rond 3 uur,
Pancratius trapte 5 minuten later dan gepland af en werd direct voortvarend onder druk gezet door RAP.
Het werd een stevige pot, waarbij RAP moord en brand schreeuwde wanneer Mark. K. en met name Edu weer eens een stevige maar toch correcte sliding inzetten. De gele man hanteerde zijn fluit gelukkig voortvarend, waardoor het een faire pot bleef.
Na 5 minuten kwam Awet in kansrijke positie, maar zijn inzet miste de goal. Hierna golft het spel op het gladde veld op en neer. Ramon, die de wedstrijd van zijn leven speelde, was een ware kwelgeest voor de verdediging van RAP. Zo kreeg hij ook zijn kansen. Een prachtig schot van Ramon ging maar net over de goal.
Henri had tussendoor nog een stevig meningsverschil met een speler van RAP na vermeend natrappen. Gelukkig hoeft slachtofferhulp niet ingeschakeld te worden.
Jacob keepte als nooit te voren en keerde als sluitpost menige inzet van RAP.
Na 30 minuten was het Awet, die voor de welverdiende voorsprong zorgde. Vanuit een voorzet van André kopte hij prachtig bij de tweede paal de bal binnen.

Na de rust maakten Ronnie, Henk, René en Mark van B. hun opwachting. Hans ging vlaggen en Maikel, Ronald en Ramon maakten plaats voor de invallers.
Met de komst van Ronnie ontstond meer creativiteit op het middelveld. Deze creativiteit leidde tot menige vernedering van een speler van RAP, die door Ronnie werd gepoort en veel kansen voor René.
Veel kansen voor René, maar geen goal. Theonardo stond zich langs de lijn te verbijten, want zijn gemiddelde aan gemiste kansen werd benaderd door René.
De irritatie nam toe bij RAP. Na een overtreding op Ronnie was een speler van RAP al bijna niet meer te houden, omdat hij vond dat het geen overtreding was. Later werd diezelfde speler door RAP gelukkig uit het veld gehaald, nadat hij Edu te lijf was gegaan, na wederom weer een correcte sliding van Edu.
Pancratius zat duidelijk beter in de wedstrijd. Het was Ronnie die op fraaie wijze de score verdubbelde. Kappende en draaiend, met een korte rush, deed hij René voor hoe je doelpunten maakt. Daarna had hij nog een grote kans, maar zijn inzet werd in de chaos voor het doel van RAP gekeerd.
Awet kwam bij een aanval nog ongelukkig ten val op zijn schouder en moest zich laten vervangen door Ronald. Gelukkig valt zijn blessure mee. Hij is voor foto's naar het ziekenhuis geweest. Niets ernstigs, maar wel een week rust, met de arm in een sling of mitella.
René blijft zich vervolgens onverminderd inzetten en vlak voor tijd komt door zijn inzet Ronnie in balbezit. Ronnie geeft een pass op Ronald, die de bal lekker hard inschiet en zo de eindstand op 3 - 0 zet.
Weer een prima wedstrijd van Pancratius met een eindstand die volkomen verdiend is.
Frank

Zaterdag 3 november 2012

RODA 23 4 - Pancratius 2

K*t, dacht ik, toen ik zo'n 20 minuten te laat arriveerde in een zonovergoten Bovenkerk en meteen als grensrechter aan de slag kon langs een wel zeer drassige zijlijn. Ach, het is voor een goed doel, zullen we maar zeggen.
Ondertussen stond al 1 - 2! Wat vooraf ging werd mij door een trouwe fan ingefluisterd.
Na 10 minuten op 1 - 0 achterstand. Kort daarop maakte de Awet de gelijkmaker en de 1 - 2 was voor rekening van André. Na wat heen en weer gehold te hebben langs de drassige zijlijn, bleek dat René en Ronnie er even heel anders uitzagen in de persoon van Bart en Harmen. Met Jacob en Ivo in de gelederen was het Noorden van het land goed vertegenwoordigd. Als rotsen in de branding stonden verder Guus Mark K. en Mark Van B. achterin. Het middenveld werd verder vertegenwoordigd door Guus en Ronald, met als tweede spits Ramon.
Er ontvouwde zich een leuke wedstrijd om naar te kijken. Er werd op het middenveld goed gecombineerd. Dit leidde tot aantrekkelijk aanvalsvoetbal van Pancratius.
De gênant slecht fluitende scheidrechter blies voor het minste geringste al op zijn stukje plastic. Zo'n man gun je toch geen fluit. Ver achter de aanval floot hij ook regelmatig voor buitenspel, terwijl de met stomheid geslagen grensrechter van Roda zijn vlag naar beneden hield. Ingebouwd hawkeye zal het weer zijn. Zelfs een overtreding op Ronald werd beoordeel als een overtreding van Ronald. De irritatie nam dan ook behoorlijk toe. Dusdanig, dat de getergde Ramon maar eens goed van afstand uithaalde.
De lachwekkende pogingen van Roda deze bal te keren ten spijt, belandde de bal gewoon in de goal.
Volgens sommigen een eigen goal, maar wel op konto van Ramon.
Met een stand van 1 - 3 werd de kleedkamer opgezocht.
Willem arriveerde ondertussen ook om zo zijn balvaardigenheden toe te voegen aan het team.

Voortvarend begon Pancratius aan de tweede helft en meteen werd goed druk naar voren gezet.
Een speler van Roda brak helaas door. Mark K. moest corrigerend ingrijpen buiten de zestien. JA, BUITEN DE ZESTIEN!
De man met het stukje plastic in zijn mond wees echter resoluut naar de stip. En dat beoordeeld van zo'n vijftig meter afstand. Ondanks duidelijke sporen in het gras en protesten van de Pancratius, bleef deze kleine blauwe man bij zijn beslissing.
Hawkeye, dat kan niet anders.
Ik werd, als grensrechter op dezelfde lijn staand, al volkomen genegeerd, dus protesteren had weinig nut.
Zelfs de protesten van Theo hielpen niet. Gek eigenlijk. Strafschop: 2 - 3.
Pancratius liet zich niet uit het veld slaan en onvermoeibaar werd de strijd voortgezet met mooie combinaties tussen Bart, Ivo en Harmen. Ronald had ook nog een dot van kans, maar zijn volley, op aangeven van Awet, belandde op de paal. Van grote afstand zorgde Harmen met een prachtige curve terecht voor de 2 - 4.
Guus had hierna zijn Frank de Boertje van de week, dat leidde tot de 3 - 4.
Mark K. liet zich licht geblesseerd vervangen door Willem, die vervolgens met verve zijn mannetje stond naast Mark. Van B. Roda kwam er niet echt meer door, maar met hulp van de scheidsrechter kregen zij na correct verdedigen van Mark Van B. toch weer een hoekschop mee.
Dat ik als grensrechter niet moet protesteren, bleek toen de kleine man in het blauw mij vermanend toesprak, dat ik vooral eerlijk moest blijven.
Mijn vlaggen werd uiteraard volkomen genegeerd, toen de genomen hoekschop over de achterlijn ging.
Weer een hoekschop volgde en de kleine blauwe man ging maar eens op de achterlijn staan.
Jacob verwerkte ook deze aanval prima.
André liep vanwege aanhoudend klagen tegen een gele kaart op.
Daarna was Pancratius het gedoe duidelijk zat. Harmen zorgde stijlvol voor de 3 - 5. Ivo speelde vervolgens even 3 man uit aan de linkerkant van het veld en maakte prachtig de 3 - 6. Dit zorgde voor totale ontreddering bij Roda 23, dat tot de laatste minuut geloofde in een wonder van de kleine man in het blauw. Helaas voor Roda hebben de Kopten al een nieuwe paus gekozen en doet een kleine man in een blauw shirt blijkbaar alleen aan schijnheiligheid.
Mannen: Prima gevoetbald en een dik verdiende overwinning!
Wel opvallend is, dat wanneer er bij RODA 23 gevoetbald moet worden, onze technisch directeur behoorlijk moet schrapen om 11 man op het veld te krijgen.
Frank

Zaterdag 27 oktober 2012

Pancratius 2 - De Meer 7

Komt er een lang of een kort verslag, dat is de vraag.
Nou, gelet op de uitslag houd ik maar kort.
Het bittergarnituur smaakte lekker en het drankje erbij was prima.
Wist je, dat een broodje bal voor de wedstrijd toch behoorlijk kan opbreken.
Vooral wanneer je als referee, vaak van de ene achterlijn naar de andere achterlijn moet rennen.
Voor de conditie is het in ieder geval wel goed.
0 - 5, wat moet je daar nou aan toevoegen. Edu, Maikel en Mark van B. waren er niet en Jos is nog steeds uit de running.
Aanwezig waren wel de jarige Jacob, Hans, Henk, Henri, Ramon, Mark. K. Ronald, Ronnie, Awet, Raymond, René, Ivo, André en Guus.
Een sportieve wedstrijd was het in ieder geval wel.
In de eerste helft speelt het spel zich zo'n 75% van de tijd af op de helft van De Meer. In de 25ste minuut kan een speler van De Meer vrij uithalen en zo sta je dan in 1 keer achter. Daarna nog twee uitbraken en het staat 0 - 3.
"Mensen dekken!" heb ik vaak horen roepen.
Na de rust hetzelfde spelbeeld.
Pancratius bouwt combinerend op en De Meer maakt razendsnel gebruik van de ruimtes. Het resultaat is, dat je na vijf minuten op 0 - 5 staat. De Meer was gewoon sterker.
Aan het aantal hoekschoppen zal het niet gelegen hebben. 4 voor de De Meer en 14 voor Pancratius.
Op naar RODA 23 in Bovenkerk.
Frank

Een frisse bewolkte zaterdagmiddag. Na wat overleg wordt besloten te spelen op veld 1 in plaats van kunstgras.
Om kwart voor 3 is ons team al lekker aan het warmlopen en inschieten, als United/DAVO bedenkt zich maar te gaan omkleden. Onze kleine generaal beschikte over een ruime selectie, waarvan iedereen op tijd aanwezig was. Geen spectaculaire verrassingen, maar Ivo was ook weer van de partij.
Jacob stond weer eens, op een wel heel drassig stukje, tussen de palen, met voor zich Hans, Mark van B. Unser Capitän en Henk. Het middenveld werd bezet door Henri, Ronald, Ivo en Ronnie. In de spits stonden Dré en Awet.
Rond vijf over drie verschenen dan eindelijk de heren van DAVO op het veld.

Dat het een pittige wedstrijd zou worden, werd als snel duidelijk. Het hobbelige veld 1 was daar een beetje debet aan.
De combinaties kwamen moeizaam op gang en het doelgebied van DAVO werd lastig bereikt.
DAVO ging er behoorlijk stevig in. Het mekkerde af toe een beetje op de zwart-wit geblokte man. Heel lang ging het achterin goed, maar na 25 minuten kwam DAVO onverdiend op voorsprong.
DAVO dacht vanaf dat moment aan een walk-over. Het uitverdedigen van DAVO was abominabel en hierop had beter geanticipeerd moeten worden. De druk naar voren bleef wel aanhouden. Ronnie legde de bal panklaar af op Ronald. Ronald haalde direct uit met links en joeg zo de bal de kruising in. 1 - 1! Hierna volgden nog wat kansjes. Dré en Awet kwamen af toe goed door. Ivo, Henri en Ronnie combineerden lekker op het middenveld. Mark en Henk stonden in de verdediging stevig hun mannetje.
Bij het kappen en draaien van Ronnie hield menigeen zijn hart vast. Niet zo zeer de verdedigers van DAVO, maar de fans. Gelukkig wist hij menige schaar en tackel te ontwijken.
Net binnen de zestien werd toch een keer door twee man omver gelopen. Net even te stevig, volgens de geblokte man, die resoluut naar de stip wees. Protest en gemekker alom. Acceptatie valt niet mee voor sommige mensen. Helaas miste Dré de strafschop en ging de rebound van Awet over.
Na de spelhervatting had Jacob ook zijn momentje. Ietwat linksbuiten het zestienmetergebied schoot hij de bal zo in de voeten van een tegenstander, die de bal eenvoudig in het doel plaatste. 1 - 2!
Weer op achterstand. K#t! Mopperde mopper. Dat was ook het gevoel van een aantal spelers, die zich net zwaar hadden ingezet voor de gelijkmaker.

Tijd voor limonade.

Na de rust verving Maikel Hans en René kwam in het veld voor Awet.
De tweede helft ging een stuk beter. René maakte het met zijn loopvermogen het uitverdedigen van DAVO behoorlijk lastig. Hij zette zich voor de volle 100% in, maar kwam niet tot scoren. Hij overleefde ternauwernood een ouderwetse gestrekt been aanslag. De pleger van deze aanslag vond dat niet zo erg, wat hij raakte hem toch niet. Een gele kaart was zonder meer op zijn plaatst geweest.
Diezelfde speler moest kort daarop geblesseerd het veld verlaten, als gevolg van zijn eigen actie.
Unser Capitän gaf regelmatig een demonstratie hoe je nou met een sliding de bal moet onderscheppen. Heerlijk om te zien, maar veel spelers van DAVO begrepen er niets van en dachten aan een overtreding. Mekkerde mekker. Helaas valt René geblesseerd uit en Awet neemt het van hem over. De druk naar voren blijft goed, maar het duurt lang voordat de gelijkmaker valt.
Uit een goed opgezette aanval is het Awet die de 2 - 2 maakt. Een mooie goed ingeschoten bal en en dus een prachtige goal!
Hierna volgen nog mogelijkheden voor de voorsprong, waaronder een goed gekopte bal van Unser Capitän, die helaas overgaat. DAVO gaat er nog harder in, maar gelukkig zonder schadelijke gevolgen. Maikel kwam over de rechterkant ook een aantal keren goed naar voren, maar werd volledig over het hoofd gezien.
Vijf minuten voor tijd mocht dan eindelijk Theonardo, die al 15 minuten stond te wachten, zijn opwachting maken.
Hij verving de moegestreden Henri, die een prima wedstrijd had gevoetbald.
Jacob had ondanks zijn foutje een paar prachtige reddingen, maar vlak voor tijd ontstond nog een hachelijk moment toen hij voor de tweede keer de bal in zijn handen nam.
De indirecte vrije trap werd gelukkig gekeerd en toen vond de geblokte man het wel mooi geweest.
Een overheerlijk broodje bal - zo'n beetje de beste die te krijgen is - lag in het verschiet.
Met daarna tijd voor bier en bittergarnituur.
Knarf

Vijfde minuut. René wordt weer eens aangetikt. Vrije trap Ronnie en René kopt fraai de 2 - 2 binnen.
René breekt weer eens door, maar helaas, weer missss! 2 minuten later, raak door René op aangeven van Ronnie. 2- 3.
Guus breekt op aangeven van Ramon ook goed door over rechts en sleept er een hoekschop uit, die helaas niets oplevert.
Vervolgens maakt Ronnie een prachtige solo vanaf de middenlijn. Schiet de bal van vanaf de linker punt van de zestien, laag over de grond in de rechterhoek van het doel. 2 - 4!
De flow zat erin en na een mooi hakte van Raymond, breekt André door en laat even zien hoe je nou een keeper omspeelt.
2 - 5!
Der Capitän hield het voor gezien en gaf de aanvoerdersband aan Edu.
Edu had volgens een niet nadergenoemde toeschouwer ook bijna zijn FrankDeBoertje, maar gelukkig zonder negatieve bijwerkingen.
Willem vond het na een marathon van 8 kilometers welletjes en liet zich moegestreden vervangen door Ivo.
Even later liet Guus zich vervangen door Mark. K., met als gevolg dat Hans het stervenskoud kreeg van het niets te doen hebben.
Na weer een overtreding op René na een doorbraak van Raymond werd tot ontstentenis van Buitenveldert naar de penaltystip gewezen.
Ronnie nam een gewaagde penalty. Een langzame bal ging tegen de binnenkant van de linker doelpaal via de rug van de keeper de goal in. 2 - 6.
Het slotakkoord van dit concert lag in de handen van het trio Edu, Ronnie en Raymond.
Edu gaf een lange bal op Ronnie, die hem vervolgens na een subtiel hakje panklaar aanbood aan Raymond. BAM! Linkerbovenhoek. Eindstand 2 - 7.
Kortom, weer een prima wedstrijd, met speciale dank voor Hans, die de rugnummers heeft geregeld, als ook extra sokken en shirts.
Knarf

Bij afwezigheid van onze kleine generaal, die gewoonlijk met nummer 14 op het veld rond rent, was de artistieke leiding vandaag in handen van Capitän Koot. Unser Capitän beschikte over een krappe selectie van slechts 10 man. Gelukkig had Jacob een mattie uit Groningen opgetrommeld, die elftal compleet maakte. Aalsmeer 6 lijkt ieder seizoen wel een vaste tegenstander. Echter nu een jeugdig team, waarvan de gemiddelde leeftijd niet boven de 25 komt.
Een dijk van een verdediging, bestaande uit Hans, Edu, unser Capitän en Henk, moest ervoor zorgen dat Jacob niets te doen zou hebben en het middenveld goed bediend werd. Dit middenveld, Guus Ronnie, Ivo en Dré, moest voor doorvoer zorgen aan het spitsenduo Awet en René.

De eerste helft was een genoegen om naar te kijken. Prima combinatievoetbal, waarbij goed druk naar voren werd gezet.
Een draaiende en kappende Ronnie, een nummer 10 waardig, maakte de verdedigers van Aalsmeer helemaal gek. Er werden veel kansen gecreëerd, maar veel inzetten belandden op de paal of leidden tot een hoekschop. Na 20 minuten werd eindelijk de ban gebroken door Dré.
Hij werd op een prachtige manier in stelling gebracht en zorgde met zijn welbekende sleeptechniek voor de 0 - 1 voorsprong.
Deze welverdiende voorsprong duurde niet lang. Vijf minuten later had unser Capitän een soort van Frank de Boertje, maar dan anders en een lepe spits van Aalsmeer bracht de stand weer in evenwicht.
René en Awet deden in de spits hun uiterste best, maar tot scoren kwamen ze in de eerste helft niet meer.
De geblesseerde Mark B. zorgde voor de thee in de rust en sprak nog wat bemoedigende positieve woorden in de kleedkamer.

Vol goede moed werd aan de tweede helft begonnen. Ivo had zijn plek naast Ronnie gevonden en was bij veel combinaties betrokken. Unser Capitän schoof regelmatig lekker waardoor toch steeds druk naar voren kon blijven worden gezet. Toch ging het was moeizamer, met als resultaat dat veel meer voor de lange bal werd gekozen. Zo ging de accu bij Guus en Dré langzaam leeg.
Guus, die op de plek van onze kleine generaal als linkshalf speelde, beschikt over een ander loopvermogen. Hierdoor ontstond veel ruimte aan de linkerkant.
Echte kansen kreeg Aalsmeer niet. Hans ging regelmatig naar de grond om de bal te onderscheppen en Henk was niet te passeren. Vanuit een hoekschop kreeg unser Capitän ook nog een prima kans, maar de bal miste doel. In de vijfentwintigste minuut maakte een vrijgespeelde René eindelijk de 1 - 2. Een heerlijke goal, waarbij de bal lekker hard het net werd ingejaagd. Een meer dan terechte voorsprong. Wederom sloeg na vijf minuten het noodlot weer toe. Een lange bal van Aalsmeer viel precies goed voor een ongedekte spits van Aalsmeer. Het resultaat laat zich raden. 2 - 2.
Aalsmeer leek bloed geroken te hebben en maakte gebruik van de ruimtes die op het middenveld ontstonden. Het fundament voor een hoofdrol voor Jacob werd hiermee gelegd. Een doorgebroken speler van Aalsmeer kwam oog in oog met hem. Tot twee keer aan toe wist Jacob deze inzet te keren.
Ronnie leek ook nog te gaan scoren vanuit een hoekschop. Zijn hoekschop draaide lekker in, maar ketste via de onderkant van de lat weer het veld in.
Vijf minuten voor het eindsignaal brak een speler van Aalsmeer door. Edu zette een correcte sliding in, maar kreeg de bal onbedoeld tegen zijn arm vlak voor de achterlijn, zelfs buiten het zestienmetergebied. De tot dat moment onberispelijk fluitende scheidrechter wees resoluut naar de penaltystip. Het zal toch niet gebeuren, dat je deze manier een wedstrijd verliest. Gelukkig koos Jacob voor de goed hoek en stopte magistraal de strafschop.
De laatste 2 minuten van de wedstrijd verliepen hectisch. René had zelfs nog een kans om de winnende te maken, maar het bleef bij 2 - 2.
Al met al een goede wedstrijd die, gelet op het spelbeeld, gewoon gewonnen had moeten worden.
Frank

Zaterdag 22 september 2012
Pancratius 2 - Badhoevedorp 2

Met Raymond weer terug (op doel) en Erwin, die dit seizoen wel zijn quota wil halen, beginnen we redelijk tot goed aan de wedstrijd. We zijn wat sterker en al snel krijgt Ronnie de eerste kans, maar we scoren niet. We zetten Badhoevedorp goed vast en dat dit succes heeft blijkt wel uit het gemopper van hen onderling. Uit een counter lukt het ons helaas niet om de bal goed weg te krijgen. Alhoewel we er wel een paar keer half tussen zitten. Het doelpunt valt dan ook wat lullig. Qua overtredingen gaat het redelijk gelijk op. Pancratius en Badhoevedorp delen allebei wel wat uit, maar het is uiteindelijk de aanvoerder van Badhoevedorp, die zijn zenuwen blijkbaar niet onder controle heeft en door het lint gaat. De rode kaart werkt ook nog eens als een rode lap op een stier en zelfs tot in onze kleedkamer is deze pipo licht geëmotioneerd.

Na rust proberen we het weer op te pakken tegen de tien van Badhoevedorp, maar het loopt niet. Badhoevedorp zakt terug en komt er met counters uit. Wij proberen aan te vallen, maar creëren weinig gevaar. We bieden ons niet goed (genoeg) aan en kiezen soms teveel voor de lange bal. De counters zijn dodelijk en met hun nieuwe spits hebben we het moeilijk. Uit zo'n counter scoort Badhoevedorp de tweede goal. Later houdt Raymond nog een speler van scoren en pakt ook een rode kaart. Met Hans op de goal (met nog een prachtige redding) en met tien tegen tien blijft het moeizaam gaan en de derde tegengoal valt ongelukkig.
Eindstand 0 - 3.
Ronald

Zaterdag 15 september 2012
Amstelveen 8 - Pancratius 2

De eerste competitiewedstrijd en al snel staan we door soepel voetbal met 0 - 3 voor.
Eigen goal, Edu en Ronnie. Daarna een eigen goal van Koot. Nog voor rust werd het via twee keer Renë 1 - 5 .
Rolf (een keertje erbij) maakte 1 - 6.
Na rust liep het niet meer en met vervelend gedoe werd het 4 - 7 met nog een goal van Ronnie.
Volgende week het etentje bij Bakker.
Ik reken op jullie allemaal.
Ronald

Zaterdag 8 september 2012
Amstelveen 6 - Pancratius 2

De eerste wedstrijd van seizoen 2012 – 2013 met als tegenstander Amstelveen Heemraad in het kader van oefenen voor de beker.
Een voor de wedstrijd altijd wat nerveuze TD kon over een selectie beschikken van 13 man. Zelf moest hij om 4 uur al optreden in Katwijk, dus voor hem zat voetballen er even niet in.
Toch toverde hij een aardige opstelling uit zijn mouw, die verder gewoon logisch was. De Almeerse Matties, Henri en Ramon, begonnen als wissels.
In het veld stonden Jacob, Hans, Mark K.., Mark van B. Henk, Guus. Ronnie, Edu, André, René en Maikel paraat om het leven van Heemraad zuur te maken. Dat het leven zuur was, bleek wel uit de eindstand.

Na een dergelijk lange zomerstop is het altijd even zoeken naar de juiste balans.
Het leek alsof er wat onwennig aan de wedstrijd werd begonnen.
Veel lange ballen naar voren. Edu en Ronnie kregen nog net geen kramp in de nek. Maar toch. De scheidsrechter beschikte over hawkeye-implantaat en floot over grote afstand, maar verder niet onredelijk.
Zo waren er over en weer wat speldenprikjes, maar geen noemenswaardige acties. Dat je een veldspeler niet moet laten keepen, had Heemraad nog niet helemaal door. De keeper van Heemraad dacht het wel even voetballend als rechtsback op te kunnen lossen.
Boerman en boerman wisten daar wel raad mee. Door op een gegeven moment de overmoedige keeper van Heemraad te courneren (basketbalterm), kon Edu in de 15de minuut fraai de 0 - 1 binnenschieten.
Het jeugdige Heemraad leek het spoor even helemaal kwijt. Dit hadden ze duidelijk niet verwacht.
Door veel onnodige foutjes kon Heemraad voor de rust al een stand van 3 - 1 verwezenlijken.
Maikel had zich al door Henri laten vervangen en Guus door Ramon.

Na een bakkie thee in de rust stonden Hans en Henk in de wissel.
Het prachtige funkelnagelneue kunstgras mocht helaas geen soelaas bieden na de rust.
Bij de eerste echte aanval van Heemraad ging het al meteen mis. Hans vlagde voor overduidelijk buitenspel, maar werd volledig genegeerd door de scheidsrechter. Bam! 4 - 1.
Toch ontstond weer wat overwicht. Zo werd Ronnie voor de zoveelste keer aangetikt rond de 16. Hij eiste resoluut de bal weer op en krulde hem prachtig voor de goal van Heemraad. Dit buitenkansje liet Koot zich niet ontnemen en kopte de bal fraai het doel in.
4 - 2. Het tij leek even gekeerd.
René had daarna ook wat rushes richting keeper en Andr&ea kwam ook nog eens in kansrijke positie.
Tot scoren kwam het helaas niet meer. Voor Heemraad echter wel.
Bij een stand van 7 - 2 wilde de jeugd van Heemraad al tijd gaan rekken. Vreemd, maar toch.

Op veler verzoek, maar ook op advies van John en Theo, is er overigens ook een nog kortere versie van het wedstrijdverslag.

Een k*t-oefenbekerwedstrijd met te veel onnodige foutjes.

Volgende week een herkansing tegen Heemraad 8. Weer in Amstelveen, waar ze overigens een lekker balletje gehakt serveren en een uitstekend biertje tappen in hun gloednieuwe accommodatie.
Frank